System tworzą wykonane z metalu znaki, które nie oznaczają tras we współczesnym rozumieniu, lecz przyporządkowane są poszczególnym obiektom, głównie schroniskom turystycznym lub miejscowościom i znajdują się na szlakach do nich prowadzących. Przeznaczone są zarówno dla turystów pieszych jak i narciarskich, jednak wykorzystywane są głównie przez narciarzy.
Oznakowanie wprowadzono w roku 1923[2]. W zamyśle twórców znaki miały być widoczne również zimą, po pokryciu śniegiem lub szadzią. Innym, bardziej politycznym powodem wprowadzenia oznakowania był spór z Niemcami dotyczący języka, w jakim mają być wykonane oznaczenia szlaków. Wprowadzone piktogramy problem w dużej mierze rozwiązywały[3]. Projektodawcą i wykonawcą znaków był czeski malarz i działacz narciarski Vladislav Muttich(inne języki)[4].
Muttichovky na przedwojennej mapie niemieckiej: widoczne są znaczki po śląskiej stronie, obecnie już nieużywane: np. Neue Schlesische Baude - Schronisko na Hali Szrenickiej
.JPG)
