Natalia Januszko

Natalia Januszko
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Natalia Maria Januszko[1]

Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1987
Warszawa

Data i miejsce śmierci

10 kwietnia 2010
Smoleńsk

Przyczyna śmierci

Katastrofa polskiego Tu-154 w Smoleńsku

Miejsce spoczynku

Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kwatera K II, rząd 2, grób 4[1]

Zawód, zajęcie

stewardesa

Miejsce zamieszkania

ul. Rakowiecka, Warszawa-Mokotów[2]

Edukacja

XXXIV Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Miguela de Cervantesa w Warszawie

Uczelnia

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Grób Natalii Januszko na Wojskowych Powązkach (maj 2012)
Grób Natalii Januszko na Wojskowych Powązkach (maj 2010)
Natalia Januszko upamiętniona na Pomniku Ofiar Tragedii Smoleńskiej 2010 roku w Warszawie (2018)

Natalia Maria Januszko (ur. 27 lipca 1987 w Warszawie, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – polska stewardesa, która zginęła w katastrofie pod Smoleńskiem.

Życiorys

Córka Izabeli i Grzegorza[3]. W 2006 roku Natalia Januszko ukończyła XXXIV LO im. Cervantesa w Warszawie i w następnym roku rozpoczęła studia na Wydziale Nauk o Zwierzętach Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, specjalizując się w zootechnice[4]. W latach 2007–2008 pracowała jako stewardesa w Polskich Liniach Lotniczych LOT[5]. 16 lutego 2009 roku rozpoczęła pracę w 36 Specjalnym Pułku Lotnictwa Transportowego na stanowisku stewardesy[6]; wylatała ok. 247 godzin[5].

Śmierć i uroczystości pogrzebowe

Zginęła 10 kwietnia 2010 w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku, w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej[7]. W trakcie lotu pełniła funkcję stewardesy w załodze samolotu. W katastrofie zginęły trzy stewardesy pracujące w pułku. Natalia Januszko była najmłodszą ofiarą katastrofy w Smoleńsku. 16 kwietnia 2010 roku została pośmiertnie odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[8], za wybitne zasługi w służbie państwu i społeczeństwu, na wniosek premiera Donalda Tuska[9].

25 kwietnia 2010 pochowano ją z honorami wojskowymi na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie wraz z trzema innymi członkami załogi samolotu: ppłk. pil. Robertem Grzywną, ppor. Andrzejem Michalakiem i stewardesą Barbarą Maciejczyk; w trakcie uroczystości nad cmentarzem przeleciały w szyku cztery samoloty z zespołu lotniczego Biało-Czerwone Iskry[10]. W uroczystościach pogrzebowych Natalii Januszko wzięli udział m.in. studenci i władze Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, wraz z rektorem uczelni prof. dr. hab. Alojzym Szymańskim[4].

Nagrobek Natalii Januszko na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, wraz z nagrobkami 27 innych pochowanych tam osób, stał się integralną częścią odsłoniętego 10 listopada 2010 roku pomnika ku czci ofiar katastrofy w Smoleńsku[11][12].

Przypisy

  1. a b Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Warszawie. [dostęp 2016-02-11].
  2. Natalia Januszko – stewardesa z tupolewa. newsweek.pl, 20 kwietnia 2010. [dostęp 2010-05-03].
  3. Otwarty list SOLIDARNOŚCI z naukowcami badającymi katastrofę smoleńską. padre.info.pl, 2013-09-23. [dostęp 2013-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-25)].
  4. a b Żegnamy Natalię Januszko. sggw.pl, 26 kwietnia 2010. [dostęp 2010-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-01)].
  5. a b Zginęli w katastrofie Tu-154M. 36splt.sp.mil.pl (archive.org). [dostęp 2010-06-05].
  6. Raport końcowy w sprawie ustalenia okoliczności i przyczyn katastrofy samolotu TU-154M Nr 101 pod Smoleńskiem [online], komisja.smolensk.gov.pl, 27 lipca 2011, s. 25 [dostęp 2011-08-02].
  7. Lista pasażerów i załogi samolotu TU-154. mswia.gov.pl, 10 kwietnia 2010. [dostęp 2010-05-01].
  8. Komunikat Nr 163/VI kad.. Biuro Prasowe Kancelarii Sejmu, 16 kwietnia 2010. [dostęp 2010-04-30].
  9. M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 587
  10. Pogrzeby członków załogi TU-154. Teraz jak orły będą szybowali po niebie. wiadomosci.gazeta.pl, 25 kwietnia 2010. [dostęp 2010-05-01].
  11. Smoleńsk – pomnik – Powązki. money.pl, 29 października 2010. [dostęp 2020-05-17].
  12. Odsłonięcie pomnika. „Pustka i żal”. polskieradio.pl, 10 listopada. [dostęp 2010-11-11].