Celem Studia „Rytm” było nagrywanie i popularyzowanie muzyki młodzieżowej. Dawano wykonawcom wolną rękę także odnośnie do repertuaru, ponieważ nie było komisji radiowej, która przydzielałaby piosenki[1]. Audycje muzyczne studia cieszyły się popularnością również ze względu na luźny i niespotykany w owym czasie język wypowiedzi prowadzących. Studio „Rytm” wylansowało lub pomogło w karierze takim wykonawcom jak, m.in.: Niebiesko-Czarni[2], Czerwone Gitary, Polanie, Trubadurzy, Breakout, Czesław Niemen, Piotr Szczepanik, czy Marek Grechuta. Lansowano na antenie również zespoły mniej znane, lecz warte szerszej prezentacji. Nagrywali tutaj wszyscy z wyjątkiem Maryli Rodowicz i Skaldów, jak twierdzi Korzyński[1]. Nagrano ponad tysiąc trzysta piosenek[1]. Wiele z nich nadal gości na antenie Polskiego Radia[1].
Lista Przebojów Młodzieżowego Studia „Rytm” miała dwie dziesiątki – krajową i zagraniczną. Organizowano także plebiscyty na Radiową Piosenkę Miesiąca i na Radiową Piosenkę Roku[1]. Ich częstymi laureatami byli, m.in.: Piotr Szczepanik, Marek Grechuta i Czerwone Gitary[1]. Z redakcją współpracowało wielu dziennikarzy i twórców, m.in. Roman Waschko[1], M. Święcicki (w swoich audycjach poruszał zagadnienia muzyki mocnego uderzenia z muzykologicznego punktu widzenia)[3], W. Pograniczny i debiutanci, którymi byli wówczas: Maria Szabłowska[4], Piotr Kaczkowski[5], Andrzej Turski[6], Krzysztof Szewczyk[4], czy Marek Dutkiewicz[7]. 1 lutego 1966 roku Młodzieżowe Studio „Rytm” weszło w skład bloku Popołudnie z młodością[5].
Można powiedzieć, że to był przełom w Polskim Radio. Po raz pierwszy w czasach komunizmu Radio, które było dosyć zwartą instytucją, niedopuszczającą nikogo z boku, pozwoliło na to, że powstała konkurencja w redakcjach muzycznych. Nasza redakcja, czyli Studio „Rytm” zaopiekowała się grupą młodych ludzi, która była na marginesie w Polskim Radio. Nazywano ich bigbitowcami, oni uprawiali gatunek troszeczkę „przywleczony” z Ameryki. To nie podobało się specjalnie, niemniej jednak ta muzyka miała ogromną ilość zwolenników. Te zespoły młodzieżowe grały w różnych Non Stopach i były bardzo popularne w Polsce, ale nie miały miejsca na antenach radiowych
Realizatorem nagrań był Sławomir Pietrzykowski, a kierownikiem muzycznym – A. Korzyński, którego w późniejszym okresie zastąpił W. Pograniczny[1]. Wkrótce przy Studiu „Rytm” powstał zespół, którego skład oparty był na muzykach zespołu Tajfuny. Jednym z pierwszych nagrań formacji była sesja Cz. Niemena z października 1965 roku (Czy wiesz?, Przyjdź w taką noc). Kolejne nagrania zarejestrowali: P. Szczepanik, Krystyna Konarska i Janusz Godlewski.
Nagrania Orkiestry Studia „Rytm” pod kierunkiem Piotra Figla rozmijały się z gustami młodzieżowego odbiorcy, ponieważ nagrywała piosenki wykonawców konwencjonalnej muzyki środka, m.in. Violettę Villas, co spowodowało spadek zainteresowania słuchaczy. Wiosną 1969 roku formacja została rozwiązana ze względu na wyjazd Piotra Figla do Skandynawii. Młodzieżowe Studio „Rytm” nadal funkcjonowało i prowadziło działalność nagraniową. Uwieczniono dokonania Grupy ABC, Dżambli, Wagantów, Wiślan 69, Testu, grupy Elizy Grochowieckiej (późniejszy zespół Andrzej i Eliza), 2 plus 1[2] i innych.
Studio rozwiązano w następstwie zmiany kierownictwa Radiokomitetu. Ostatnią audycję Młodzieżowego Studia „Rytm” nadano 28 lutego 1973 roku.
Ciekawostki
Notowania Listy Przebojów Studia „Rytm” z lat 1968-1973 są dostępne na Forum pozytywnie zakręconych wokół LP3 (Lista Przebojów Programu 3).
Dyskografia (Zespół i Orkiestra Młodzieżowego Studia „Rytm”)
Albumy
1966: Piotr Szczepanik śpiewa (LP i CD, „Muza” – XL 0322/PNCD 570)
1968: Zielony kraj – wersja skrócona (voc. T. Keczer) / Biały młyn (voc. H. Fabian) / Statek Warszawa (voc. H. Fabian) / Przed nadejściem snu (voc. W. Gąssowski (EP, Pronit – N-0541)
1966: Krystyna Konarska – Czy ktoś ci powiedział (PD, „Muza” – KP-90)
1966: Piotr Szczepanik – Nie zbłądzisz (PD, Ruch – R-0033)
1966: Krystyna Konarska – Doliny w kwiatach (PD, Ruch – R-0038)
1966: Maria Dąbrowska – Liczę dni (PD, Ruch – R-0046)
Nagrania radiowe
1965: Czy wiesz? (voc. Cz. Niemen), Przyjdź w taką noc (voc. Cz. Niemen)
1966: Kochać (voc. P. Szczepanik), Przyszła do mnie nostalgia (voc. P. Szczepanik), Czy ktoś ci powiedział (voc. K. Konarska), Doliny w kwiatach (voc. K. Konarska), Czemu dziś (voc. J. Godlewski)
1967: Nic nie zaćmi nam słońca (voc. P. Szczepanik), Jesteś tu (voc. P. Szczepanik), Jutro bez ciebie (voc. P. Szczepanik), Portowa tawerna (voc. P. Szczepanik), Miłość (voc. P. Szczepanik), Jak długo to trwało, (voc. P. Szczepanik), Pójdę w drogę w świat daleki (voc. P. Szczepanik), Wiatr i ja (voc. P. Szczepanik), Trudno mieć szesnaście lat (voc. M. Figiel), Przyjdź wieczorem (voc. M. Figiel), Kochać (instr.), Dlaczego tak ma być (instr.), Pierwszy raz (voc. M. Dąbrowska), Liczę dni (voc. M. Dąbrowska), Popołudnie z młodością (voc. M. Dąbrowska), Czy będzie nad ranem niebo (voc. M. Dąbrowska), Zgasły wspomnienia (voc. T. Woźniak), Przestań mnie kochać (voc. T. Woźniak), Wygrałem los (voc. T. Woźniak)
1968: Melancholia dawnych dni (voc. W. Gąssowski), Chłopiec z wyspy (voc. K. Sobczyk), Opowiedz mi swoją historię (voc. K. Sobczyk), Zielony kraj (voc. T. Keczer), Biały młyn (voc. H. Fabian), Statek Warszawa (voc. H. Fabian), Przed nadejściem sn (voc. W. Gąssowski); Co we mnie pęknie (voc. M. Figiel), No to co? (voc. H. Konieczna), Nie chcę chmur (voc. J. Lech), Gdzie szumiące topole (voc. J. Lech), Druga twarz (voc. P. Szczepanik), Nie mów mi sentymentalnych słów (voc. M. Kossowski), Uparta dziewczyna (voc. M. Kossowski), Nie przyjdę na spotkanie (voc. M. Kossowski)
1969: Chciej zrozumieć (voc. M. Figiel), Tyle dla ciebie (voc. M. Figiel), Nie szukałem ciebie dotąd (voc. H. Fabian), Zagubiony świat (voc. S. Borys), Kto odpowie mi (voc. S. Borys)
Jan Kawecki, Wojciech Zając: Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej – Rock 'n' roll 1959-1973. Kraków: Rock Serwis, 1995. ISBN 83-85335-25-0. Brak numerów stron w książce