PROFILPELAJAR.COM

Mulga zwyczajna
	Pseudechis australis
	(J.E. Gray, 1842)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Gromada	zauropsydy
Podgromada	diapsydy
Rząd	łuskonośne
Podrząd	węże
Rodzina	zdradnicowate
Rodzaj	Pseudechis
Gatunek	mulga zwyczajna
Synonimy
	Naja australis J.E. Gray, 1842;
	Naja australis J.E. Gray, 1842;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mulga zwyczajna^[4], czarnica brunatna^[5] (Pseudechis australis) – gatunek węża z rodziny zdradnicowatych (Elapidae). Jeden z najdłuższych węży jadowitych świata i drugi po tajpanie nadbrzeżnym najdłuższy wąż jadowity występujący w Australii.

Mulgi zwykle osiągają od 2,5 m do 3 m długości. Charakteryzują się krępą budową ciała i szeroką głową. W zależności od miejsca występowania ich skóra może być jasnobrązowa z miedzianym odcieniem w rejonach pustynnych do ciemnobrązowej lub czarnej w chłodniejszych regionach Queenslandu, Australii Południowej i Nowej Południowej Walii.

Siedliskiem mulg są łąki, wrzosowiska, pustynie i otwarte lasy.

Polują głównie na inne małe gady: jaszczurki i węże, oraz niektóre ptaki, ssaki i żaby.

Samica składa od 8 do 20 jaj w opuszczonej norze, pod zwalonym drzewem lub pod kamieniem. Inkubacja trwa od 2 do 3 miesięcy. Młode po wykluciu mogą liczyć tylko na siebie.

Występuje w całej Australii z wyjątkiem wschodnich i południowych obszarów przybrzeżnych.

Przypisy

↑ Pseudechis australis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ J.E. Gray: Description of some hitherto unrecorded species of Australian reptiles and batrachians. W: J.E. Gray: The zoological miscellany: to be continued occasionally. London: Treuttel, Wurtz and Co., G.B. Sowerby, W. Wood, 1831–1844, s. 55. (ang.).
↑ G.G. Shea G.G. i inni, Pseudechis australis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2019-08-29] (ang.).
↑ Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 411. ISBN 83-01-14344-4.
↑ E. Keller (red.), J.H. Reinchholf, G. Steinbach, G. Diesener, U. Gruber, K. Janke, B. Kremer, B. Markl, J. Markl, A. Shlüter, A. Sigl & R. Witt: Gady i płazy. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 135, seria: Leksykon Zwierząt. ISBN 83-7311-873-X. (pol.).