Muhammad Faris
مُحمَّد أحمد فارس
|
| Data i miejsce urodzenia
|
26 maja 1951
Aleppo, Syria
|
| Data i miejsce śmierci
|
19 kwietnia 2024
Gaziantep
|
| Narodowość
|
syryjska
|
| Łączny czas misji kosmicznych
|
7 dni, 23 godziny i 4 minuty
|
| Misje
|
Sojuz TM-3
|
| Stopień wojskowy
|
podpułkownik
|
| Odznaczenia
|
 
|
|
|
Muhammad Ahmad Faris (ur. 26 maja 1951 w Aleppo, zm. 19 kwietnia 2024 w Gaziantep[1][2]) – syryjski lotnik wojskowy, podpułkownik, pierwszy syryjski kosmonauta.
Życiorys
W latach 1969–1973 uczył się w Wojskowej Akademii Powietrznej Syrii w bazie An-Najrab koło Aleppo, później służył jako lotnik i instruktor. W końcu września 1985 został wybrany jako jeden z dwóch syryjskich kandydatów do odbycia lotu kosmicznego i od października 1985 do grudnia 1986 przechodził szkolenie w Centrum Wyszkolenia Kosmonautów im. J. Gagarina, następnie został włączony w skład głównej załogi lotu. Od 22 do 30 lipca 1987 wykonywał lot kosmiczny jako kosmonauta badacz na statku kosmicznym Sojuz TM-3 wraz z Aleksandrem Wiktorienką i Aleksandrem Aleksandrowem na stację kosmiczną Mir. 30 lipca 1987 wraz z Wiktorienką i Ławiejkinem wrócił na Ziemię; spędził w kosmosie 7 dni, 23 godziny i 4 minuty. Uchwałą Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z 30 lipca 1987 otrzymał Złotą Gwiazdę Bohatera Związku Radzieckiego i Order Lenina. 12 kwietnia 2001 został odznaczony Medalem „Za zasługi w podboju kosmosu”.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
