PROFILPELAJAR.COM

monastyr Świętego Mikołaja
Свята-Мікольскі манастыр
	; Widok ogólny
Państwo	Białoruś
Obwód	mohylewski
Miejscowość	Mohylew
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny; (Egzarchat Białoruski)
Rodzaj klasztoru	monastyr
Eparchia	mohylewska i mścisławska
Ihumenia	Eufrozyna (Sidorowicz)
Typ monasteru	żeński
Liczba mniszek (2017)	18
	Obiekty sakralne
Sobór	św. Mikołaja
Cerkiew	św. Onufrego
Styl	barokowy
	Położenie na mapie Mohylewa monastyr Świętego Mikołaja
	Położenie na mapie Białorusi monastyr Świętego Mikołaja
	Położenie na mapie obwodu mohylewskiego monastyr Świętego Mikołaja
	53°53′38″N 30°20′44″E/53,893889 30,345556
	Multimedia w Wikimedia Commons

Monastyr Świętego Mikołaja^[2] (biał. Свята-Мікольскі манастыр) – prawosławny żeński klasztor w Mohylewie, w jurysdykcji eparchii mohylewskiej i mścisławskiej Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego^[1].

Budowa

Fundacja

Fundacja monastyru miała miejsce na początku XVII w. W 1636 na mocy przywileju króla Władysława IV biskup mohylewski, mścisławski i orszański (białoruski) otrzymał prawo do bezpośredniego zarządzania nim (przywilej ten odebrał w roku następnym w Wilnie prawosławny metropolita kijowski Piotr Mohyła)^[3]. W 1637 w Mohylewie powstała tymczasowa drewniana cerkiew i budynek mieszkalny dla mniszek. Przywilej królewski zapewniał klasztorowi prawo do wyznawania prawosławia (oddalając ewentualne pretensje Kościoła unickiego), zaś mieszczanom mohylewskim nadawał prawo do dwukrotnej w ciągu roku organizacji jarmarków przy klasztorze oraz zobowiązywał mniszki do uroczystych nabożeństw w dniach wspomnienia świętego Mikołaja Cudotwórcy^[4]. W 1646 metropolita Piotr Mohyła nadał wspólnocie prawo pieczenia prosfor i produkcji świec na sprzedaż w pozostałych monastyrach mohylewskich^[3].

Świątynia

Główny sobór monastyrski został wzniesiony na miejscu drewnianej cerkwi św. Mikołaja w latach 1669–1672. Oprócz ołtarza głównego umieszczono w nim dwa boczne – Ścięcia Głowy św. Jana Chrzciciela i św. Dymitra Sołuńskiego. We wnętrzu obiektu znalazł się trzyrzędowy ikonostas powstały w miejscowej pracowni^[4].

Przekształcenie

Żeński klasztor funkcjonował w Mohylewie przez 82 lata, następnie z powodu małej liczby żeńskich powołań został przekształcony we wspólnotę męską na mocy postanowienia biskupa białoruskiego Sylwestra. Ostatnie mniszki przeniesiono do monastyrów w Szkłowie i w Barkołabowie^[5]. W 1754 został zlikwidowany z powodu zbyt małej liczby mnichów decyzją biskupa białoruskiego Hieronima^[6]. Główny sobór monastyru funkcjonował nadal jako cerkiew parafialna. Świątynia została zamknięta w 1934^[4], a jej wyposażenie – zniszczone lub wywiezione^[7].

Czasy stalinowskie

W okresie stalinowskiego terroru sobór św. Mikołaja został zmieniony w tymczasowe więzienie^[4]. Szczątki ofiar więzienia zostały odnalezione w latach 90. XX wieku i pochowane na terenie klasztoru, gdzie wzniesiono też kaplicę pamiątkową^[8]^[4]. Po II wojnie światowej obiekt został zaadaptowany na magazyn książek, a pokrywające jego ściany freski uległy zniszczeniu^[4].

Odbudowa

W 1990 zdewastowana cerkiew została zwrócona Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu^[4]. Rok później Święty Synod Egzarchatu Białoruskiego ogłosił ponowne otwarcie monastyru żeńskiego i mianował jego pierwszą przełożoną ihumenię Eugenię (Wołoszczuk)^[4]. Od 1992 do 2010^[9] w monastyrze wystawiona była dla kultu Barkołabowska Ikona Matki Bożej. W 1995 zakończony został kolejny etap renowacji zniszczonego klasztoru^[4], podjęty w okresie sprawowania urzędu biskupa mohylewskiego przez Maksyma (Krochę)^[7].

Galeria

Wnętrze
Nawa boczna lewa
Nawa boczna prawa
Ikonostas
Bęben i kopuła od wewnątrz
Widok ogólny wnętrza

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Могилевская и Мстиславская епархия
↑ Polski egzonim przyjęty na 125. posiedzeniu KSNG.
↑ ^a ^b Mironowicz A.: Diecezja białoruska w XVII i XVIII wieku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2008, s. 264. ISBN 978-83-7431-150-2.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Обитель чудотворца Николая. [dostęp 2012-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-05)].
↑ Mironowicz A.: Diecezja białoruska w XVII i XVIII wieku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2008, s. 193. ISBN 978-83-7431-150-2.
↑ Mironowicz A.: Diecezja białoruska w XVII i XVIII wieku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2008, s. 231. ISBN 978-83-7431-150-2.
↑ ^a ^b A. Radziukiewicz, Wśród świętości, „Przegląd Prawosławny”, nr 11 (341), listopad 2013
↑ В Могилевском монастыре нашли останки жертв сталинских репрессий
↑ D. Koczetow, M. Fiedosienko, Bujniczskij w czest' soszestwija Swiatogo Ducha na Apostołow Żenskij Monastyr' [w:] Prawosławnaja Encikłopiedija, t. VI, Moskwa 2004, ss.330–331

[pat-1] Могилевская и Мстиславская епархия

[2] Polski egzonim przyjęty na 125. posiedzeniu KSNG.

[mir264-3] Mironowicz A.: Diecezja białoruska w XVII i XVIII wieku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2008, s. 264. ISBN 978-83-7431-150-2.

[minds-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Обитель чудотворца Николая. [dostęp 2012-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-05)].

[5] Mironowicz A.: Diecezja białoruska w XVII i XVIII wieku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2008, s. 193. ISBN 978-83-7431-150-2.

[6] Mironowicz A.: Diecezja białoruska w XVII i XVIII wieku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2008, s. 231. ISBN 978-83-7431-150-2.

[pp11-7] A. Radziukiewicz, Wśród świętości, „Przegląd Prawosławny”, nr 11 (341), listopad 2013

[8] В Могилевском монастыре нашли останки жертв сталинских репрессий

[9] D. Koczetow, M. Fiedosienko, Bujniczskij w czest' soszestwija Swiatogo Ducha na Apostołow Żenskij Monastyr' [w:] Prawosławnaja Encikłopiedija, t. VI, Moskwa 2004, ss.330–331

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

PROFILPELAJAR.COM

Monastyr Świętego Mikołaja w Mohylewie

Budowa

Fundacja

Świątynia

Przekształcenie

Czasy stalinowskie

Odbudowa

Galeria

Przypisy

Read other articles:

Dyaus Pita

Penceluran

ساعات الطيران

Синелобый амазон

Mizoram

Navajo Nation

Apt Pupil (film)

Filter feeder

Australian Skeptics

コルク

Dalibao railway station

Hyperspace

Party of Reason

Mitsubishi Eclipse

Charles Sanders Peirce bibliography

خط طول 51° شرق

James Ramer

Sérail

The Crime Doctor (1934 film)

ウルフルズ