47. mistrzostwa świata w łyżwiarstwie szybkim w wieloboju odbyły się w dniach 14–15 lutego 1953 roku w stolicy Finlandii, Helsinkach. Zawodnicy startowali na naturalnym lodowisku na Olympiastadion po raz trzeci (wcześniej w 1939 i 1948). Łyżwiarze startowali na czterech dystansach: 500 m, 1500 m, 5000 m, 10 000 m. Pierwsze w historii złoto dla ZSRR zdobył Oleg Gonczarienko. O tym, które miejsca zajmowali zawodnicy decydowała mniejsza liczba punktów uzyskana z czterech biegów. Do biegu na 10 000 m awansowała tylko najlepsza dwunastka po trzech dystansach.
Uczestnicy
W zawodach wzięło udział 27 łyżwiarzy z 9 krajów. Wszyscy zostali sklasyfikowani.