Mistrzostwa Świata Par na Żużlu 1973
Mistrzostwa Świata Par na Żużlu 1973
|
Dyscyplina
|
żużel
|
Organizator
|
FIM
|
Szczegóły turnieju
|
Otwarcie
|
13 maja 1973 Bydgoszcz
|
Zamknięcie
|
8 czerwca 1973 Borås
|
I miejsce
|
Szwecja
|
II miejsce
|
Dania
|
III miejsce
|
Polska
|
Mistrzostwa Świata Par 1973 – 4. edycja zawodów żużlowych najwyższej rangi zorganizowanych przez Międzynarodową Federację Motocyklową w celu wyłonienia medalistów mistrzostw świata par w sezonie 1973. Rozegrano dwa turnieje półfinałowe oraz finał, w którym zwyciężyła szwedzka para – Anders Michanek i Tommy Jansson[1]. W finale wzięła udział polska para – Zenon Plech i Zbigniew Marcinkowski, która po przegranym barażu z parą duńską – Ole Olsen i Kurt Bøgh, wywalczyła 3. miejsce, zdobywając brązowe medale.
Półfinały
Bydgoszcz (1)
Msc. |
Kraj |
Suma |
Zawodnicy |
Pkt. |
Pkt. biegowe
|
1. |
Polska A |
30 |
Zenon Plech Henryk Glücklich |
13 17 |
(3,2,2,2,2,2) (2,3,3,3,3,3)
|
2. |
ZSRR |
22+2 |
Władimir Gordiejew Anatolij Kuźmin |
12+3 10 |
(1,3,3,0,2,3) (0,2,2,2,3,1)
|
3. |
Czechosłowacja |
22+1 |
Jiří Štancl Petr Ondrašík |
12+1 10 |
(3,2,2,1,1,3) (2,3,w,3,d,2)
|
4. |
Węgry |
11 |
Tibor Danka Sándor Domokos |
4 7 |
(2,1,1,0,0,0) (3,0,d,1,1,2)
|
5. |
Jugosławia |
6 |
Draško Oršić Štefan Kekec |
0 6 |
(0,0,d,0,0,w) (1,1,1,1,1,1)
|
6. |
Austria |
5 |
Günther Walla[a] Josef Haider |
1 4 |
(0,1,d,–,–,–) (1,0,d,2,0,1)
|
|
Polska B[b] |
22+3 |
Stanisław Kasa Marian Zaranek |
11+3 11 |
(d,2,1,3,3,2) (1,3,3,2,2,0)
|
|
rezerwa toru |
7 |
Andrzej Koselski[a] |
7 |
(3,1,3)
|
Poole (2)
- Poole, 1973-05-23 23 maja 1973(dts)[1]
- Sędzia: b.d
Msc. |
Kraj |
Suma |
Zawodnicy |
Pkt. |
Pkt. biegowe
|
1. |
Dania |
23+3 |
Ole Olsen Kurt Bøgh |
18+3 5 |
(3,3,3,3,3,3) (0,0,2,0,2,1)
|
2. |
Nowa Zelandia |
23+2 |
Ivan Mauger Graeme Stapleton |
17+2 6 |
(2,3,3,3,3,3) (1,1,1,1,2,0)
|
3. |
Norwegia |
22 |
Reidar Eide Dag Lövaas |
12 10 |
(2,3,0,3,3,1) (1,1,3,2,1,2)
|
4. |
Anglia |
19 |
Terry Betts Ray Wilson |
9 10 |
(3,d,2,3,0,1) (2,2,1,2,1,2)
|
5. |
Szwecja B |
18 |
Christer Löfqvist Bernt Persson |
6 12 |
2,2,0,d,2,0) (3,3,2,1,w,3)
|
6. |
Szkocja |
11 |
George Hunter Bobby Beaton |
6 5 |
(1,1,2,d,0,2) (0,0,1,2,1,1)
|
7. |
Australia |
10 |
John Boulger[c] John Titman |
7 3 |
(1,w,1,0,2,3) (0,2,0,1,0,w)
|
|
rezerwa toru |
0 |
Brian Collins[c] |
0 |
(0)
|
Finał
- Borås, 1973-06-08 8 czerwca 1973(dts)[1]
- Sędzia: b.d
Uwagi
- ↑ a b W trzech ostatnich startach Günthera Wallę w parze austriackiej zastąpił jako rezerwa toru Andrzej Koselski.
- ↑ Reprezentacja Polski B wystąpiła w półfinale poza konkursem.
- ↑ a b W drugim starcie Johna Boulgera w parze australijskiej zastąpił jako rezerwa toru Brian Collins.
Przypisy
Bibliografia
- 1970: Nowa Zelandia (Mauger, Moore)
- 1971: Polska (Wyglenda, Szczakiel)
- 1972: Anglia (Wilson, Betts)
- 1973: Szwecja (Michanek, Jansson)
- 1974: Szwecja (Michanek, Sjösten)
- 1975: Szwecja (Michanek, Jansson)
- 1976: Anglia (Louis, Simmons)
- 1977: Anglia (Collins, Simmons)
- 1978: Wielka Brytania (Simmons, Kennett)
- 1979: Dania (Olsen, Nielsen)
- 1980: Wielka Brytania (Jessup, Collins)
- 1981: Stany Zjednoczone (Penhall, Schwartz)
- 1982: Stany Zjednoczone (Schwartz, Sigalos)
- 1983: Wielka Brytania (Carter, Collins)
- 1984: Wielka Brytania (Morton, Collins)
- 1985: Dania (Gundersen, Knudsen)
- 1986: Dania (Nielsen, Gundersen)
- 1987: Dania (Nielsen, Gundersen)
- 1988: Dania (Nielsen, Gundersen)
- 1989: Dania (Nielsen, Gundersen)
- 1990: Dania (Pedersen, Nielsen)
- 1991: Dania (Nielsen, Pedersen, Knudsen)
- 1992: Stany Zjednoczone (Ermolenko, Correy, Hancock)
- 1993: Szwecja (Rickardsson, Jonsson, Gustafsson)
|
MŚ na torach klasycznych |
|
---|
MŚ na torach długich |
|
---|
MŚ na torach lodowych |
|
---|
|
|