Mirosław Jękot
|
Imię i nazwisko
|
Mirosław Adam Jękot
|
Data i miejsce urodzenia
|
17 listopada 1964 Tarnów
|
Zawód
|
Aktor filmowy, telewizyjny i teatralny
|
Lata aktywności
|
od 1988
|
|
Strona internetowa
|
Mirosław Adam Jękot (ur. 17 listopada 1964 w Tarnowie) – polski aktor filmowy, telewizyjny i teatralny.
Życiorys
Jest absolwentem Wydziału Aktorskiego PWSFTViT w Łodzi[1]. Na scenie debiutował w Teatrze Nowym w Łodzi w spektaklu „Maszyna do liczenia” w reżyserii Eugeniusza Korina w 1990 roku. Przed kamerą zadebiutował w 1988 roku w Teatrze TV „38 Papug” w reżyserii Tomasza Lengrena. Był związany z Teatrem Nowym i Teatrem Powszechnym w Łodzi[1]. Współtworzył Teatr Becketta w ramach Fundacji Twórczości Samuela Becketta, w którym zagrał rolę Hamma w „Końcówce”. W 1993 roku został uhonorowany nagrodą dla młodego aktora w spektaklu Sakramencka ulewa Jerzego Krzysztonia (Teatr Nowy w Łodzi) na XXVIII Ogólnopolskim Przeglądzie Teatrów Małych Form w Szczecinie.
Od 1996 związany jest zawodowo z Warszawą. Na ekranie zagrał u takich reżyserów jak: Radosław Piwowarski, Leszek Wosiewicz, Ryszard Bugajski, Janusz Kijowski, Krzysztof Lang, Feliks Falk, Adek Drabiński, Konrad Niewolski, Tomasz Wasilewski i in. Użyczył swojego głosu do kilku kultowych seriali m.in. Smerfy, Bob Budowniczy, Tabaluga. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych wygrał casting do jednej z ról w serialu TV Klan. Prowadził program „Dzień dobry z Polsatem”.
Gra w językach: niemieckim, angielskim i rosyjskim. Współpracował z Theaterhaus Gessner Allee w Zurychu (Szwajcaria). Zagrał tu rolę Marka w spektaklu „Polenliebchen” w reżyserii Wolframa Kremera. W brytyjskiej produkcji telewizyjnej „Once Upon a Time” zagrał rolę Hansa Andersena. W 2019 roku zagrał historyczną postać Jerzego Mniszka ojca Maryny Mniszek w rosyjskim serialu TV „Godunow” w reż. T. Ałpatowa.
W 2016 roku był Ambasadorem Stowarzyszenia „Kids with Passion”.
Filmografia
Teatr TV
- 1988: 38 Papug (Boa) reż. T. Lengren
- 1988: Tamten (obsada aktorska) reż. M. Prus
- 1989: Pijak (lekarz) reż. T. Lengren
Dubbing
Etiudy filmowe
- 2015: Pierwsze (Ojciec) reż. M. Majorek
- 1986: Pożądanie (On) reż. I. Musiałowicz
- 1986: Nie ma odwrotu chłopie (obsada aktorska) reż. W. Strajch
- 1993: Cień (obsada aktorska) reż. F. de Pena
Teatr
- 2018: Teatr Powszechny w Łodzi „Taniec Albatrosa”, jako Thierry, reż. M. Sławiński
- 1997: Theaterhaus aus Gessnerallee – Zurych „Polen Liebchen” R. Steinman, jako Markus, reż. Wolfram Kremmer
- 1996: Teatr Powszechny – Łódź „Odbita sława” R. Cooney, jako James, reż. M. Sławiński
- 1995: Fundacja im. S. Becketta – Łódź „Końcówka” S. Beckett, jako Hamm, reż. T. Kępiński
- 1989 – 1993 Teatr Nowy – Łódź
- „Maszyna do liczenia” E. Rice, jako pan Zero, reż. E. Korin
- „Sakramencka ulewa” J. Krzysztoń, jako Suchy, reż. D. Wiktorowicz
- „Skok z łóżka” R. Cooney, jako Gerard, reż. A. Ostawska
- „Obcy Bliscy” G. Steinsson, jako Yan, reż. W. Laskowska
- „Za siedmioma strunami” T. Kumowski, jako Jonny Moll, reż. A. Orzechowski
- „Casanowa” J. Żurek, jako sierżant, reż. B. Tosza
- „Pastorałka” L. Schiller, jako Melcher, Dameta, reż. B. Fijewska
- „Burzliwe życie Lejzorka”, jako Violon, reż. Z. Skwark
- „Kuszenie” V. Havel, jako Kochanek, reż. J. Zembrzuski
- „Kordian” J. Słowacki, jako Więzień, Spiskowiec, reż. J. Hutek
- „Skąpiec” Moliere, jako Ździebełko, reż. A. Maj
- „Kopciuszek” E. Swieżawski, jako Królewicz, reż. Ryszard Zarewicz
- 1989 PWSFTViT spektakl dyplomowy „Sześć postaci scenicznych w poszukiwaniu autora” L. Pirandello, jako ojciec, reż. J. Soldenhoff – Zdrojewski
Przypisy
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne: