Miquel Soler

Pełne imię i nazwisko	Miquel Soler Sararols
Data i miejsce urodzenia	16 marca 1965 Girona
Wzrost	174 cm
Pozycja	obrońca, pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1979–1983 UE Olot
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1983–1988 Espanyol Barcelona 118 (4) 1985–1986 → CE L’Hospitalet (wyp.) ? (?) 1988–1991 FC Barcelona 76 (2) 1991–1992 Atlético Madryt 25 (1) 1992–1993 FC Barcelona 5 (0) 1993–1995 Sevilla FC 75 (1) 1995–1996 Real Madryt 14 (1) 1996–1998 Real Saragossa 39 (2) 1998–2003 RCD Mallorca 152 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1986–1987  Hiszpania U-21 3 (0) 1987 Hiszpania U-23 2 (0) 1987–1991  Hiszpania 9 (0) 1993–1998  Katalonia 3 (0) W sumie: 17 (0)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Miquel Soler Sararols (ur. 16 marca 1965 w Gironie) – hiszpański piłkarz grający na pozycji lewego obrońcy lub pomocnika.

Karierę piłkarską Soler rozpoczął w amatorskim klubie UE Olot. Następnie przeszedł do Espanyolu Barcelona. 3 września 1983 roku zadebiutował w Primera División w przegranym 1:4 domowym spotkaniu z Atlético Madryt. W 1985 roku został wypożyczony z Espanyolu do CE L’Hospitalet z Segunda División B. W trakcie sezonu 1985/1986 wrócił do Espanyolu. W 1988 roku wystąpił w finale Pucharu UEFA z Bayerem 04 Leverkusen (3:0 i gol, 0:3 karne 2:3).

Po tym sukcesie Soler przeszedł do lokalnego rywala Espanyolu, FC Barcelona. W jej barwach po raz pierwszy wystąpił 3 września 1988 w meczu z Espanyolem (2:0). W 1989 roku wywalczył Puchar Zdobywców Pucharów (zagrał 29 minut w wygranym 2:0 finale z Sampdorią). W 1990 roku zdobył Puchar Króla, a w 1991 roku znów dotarł do finału Pucharu Zdobywców Pucharów (1:2 z Manhesterem United). W tamtym roku został z Barceloną mistrzem Hiszpanii.

W 1991 roku Soler odszedł do Atlético Madryt, gdzie zadebiutował 1 września w meczu z Burgos CF (2:0). Z Atlético zdobył swój drugi Puchar Hiszpanii w 1992 roku, po czym wrócił do Barcelony, ale rozegrał w niej tylko 5 spotkań. W 1993 roku został z nią mistrzem kraju.

Latem 1993 Soler został piłkarzem Sevilli FC. Stał się w niej podstawowym zawodnikiem, a swój debiut zaliczył 5 września 1993 w spotkaniu z Realem Saragossa (2:1). W Sevilli przez dwa sezony zagrał 75 razy.

W 1995 roku Soler przeszedł do Realu Madryt. 8 października zadebiutował w nim w meczu z Compostelą (2:1). W Realu pełnił rolę rezerwowego dla Mikela Lasy i po sezonie odszedł do Realu Saragossa (debiut: 19 lutego 1997 w wygranym 5:0 meczu ze Sportingiem Gijón), gdzie grał przez dwa lata.

Ostatnim klubem w karierze Solera była RCD Mallorca, do której przeszedł w 1998 roku. 30 sierpnia tamtego roku wystąpił w niej po raz pierwszy, w meczu z Salamanką (0:0). W 1999 roku rozegrał 90 minut w finale ostatniego w historii Pucharu Zdobywców Pucharów z S.S. Lazio (1:2). W 2003 roku zdobył z Mallorką Puchar Króla, a następnie zakończył karierę piłkarską.

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1983/84	Espanyol Barcelona	Hiszpania	Primera División	22	0
1984/85				8
1985/86	CE L’Hospitalet		Segunda División B	?	?
1985/86	Espanyol Barcelona		Primera División	14	2
1986/87				41	2
1987/88				33	0
1988/89	FC Barcelona			23	1
1989/90				27	0
1990/91				26	1
1991/92	Atlético Madryt			25	1
1992/93	FC Barcelona			5	0
1993/94	Sevilla FC			37
1994/95				38	1
1995/96	Real Madryt			14	1
1996/97	Real Saragossa			15	0
1997/98				24	2
1998/99	RCD Mallorca			34	0
1999/00				32
2000/01				35
2001/02				37	1
2002/03				14	0

W reprezentacji Hiszpanii Soler zadebiutował 29 kwietnia 1987 roku w przegranym 1:3 spotkaniu eliminacji do Euro 88 z Rumunią. W 1988 roku został powołany przez selekcjonera Miguela Muñoza do kadry na ten turniej. Tam wystąpił w 2 spotkaniach grupowych: z Danią (3:2) i z Włochami (0:1). Od 1987 do 1991 roku rozegrał w kadrze narodowej 9 meczów. Występował także w reprezentacji U-21 i niezrzeszonej w FIFA reprezentacji Katalonii.

• Miquel Soler w bazie National Football Teams (ang.)
• Profil na stronie BDFutbol (ang.)
• Profil na stronie reprezentacji Hiszpanii. futbol.sportec.es. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-19)]. (hiszp.)