Mind Sports Olympiad (Olimpiada Sportów Umysłowych) – coroczny, międzynarodowy, wielodyscyplinarny konkurs i festiwal gier umysłowych. Impreza inauguracyjna odbyła się w 1997 roku w Londynie z pulą nagród w wysokości 100 000 funtów[1]. Brytyjski dziennik The Independent określił ją jako jeden z największych festiwali gier w historii[2].
MSO było pierwszym wydarzeniem tego typu, które co roku nagradza umiejętności umysłowe medalami[3][4]. Miało to duży wpływ na ruch sportów umysłowych i późniejszych zawodów tego typu. Główny turniej MSO odbywa się co roku w Anglii[5][6].
W 2020 roku, w związku z pandemią COVID-19, po raz pierwszy cały turniej MSO odbył się online[7].
Historia
Pierwsza olimpiada sportów umysłowych odbyła się w londyńskim centrum koncertowym Royal Festival Hall w 1997 roku. Połączyła bezprecedensową liczbę gier strategicznych i wydarzeń. William Hartston w The Independent napisał: „Największy festiwal gier, jaki kiedykolwiek dotarł do tych (a może nawet jakichkolwiek) brzegów”[2].
Inauguracyjne MSO wraz z bardzo dużą liczbą gier wprowadziło dwa nowe wydarzenia własnego autorstwa: Pentamind i Decamentathlon. Były to rozgrywki utworzone na wzór konkurencji lekkoatletycznych: pięcioboju współczesnego i dziesięcioboju. Miało to stworzyć podwaliny dla Olimpiady umysłu.
MSO powróciła do Londynu z nowymi sponsorami w roku 1998[8] i 1999[9]. Pomimo nieporozumień między organizatorami w 2000 roku impreza odbyła się w Alexandra Palace[10][11].
W latach 2001–2006 główna impreza Mind Sports Olympiad odbywała się przy mniejszym sponsoringu, a turnieje odbywały się na różnych uniwersytetach[18]. W 2004 obok głównego wydarzenia zorganizowano osobną imprezę dla szkół, obejmującą konkursy i zajęcia z szachów, Go oraz quizy i łamigłówki. Z kolei w 2007 roku MSO, z powodu braku sponsorów i reklam, odbyło się w znacznie mniejszym miejscu w Potters Bar[5]. W 2008 i 2009 impreza przeniosła się do bardziej prestiżowego Royal Horticultural Halls w Westminster[19].
W 2010 impreza odbyła się w Soho Theatre w Londynie[20]. W 2011 roku MSO przeniosła się do większego miejsca, do University of London Union[21]. 16. MSO odbyło się ponownie na ULU w dniach 18–27 sierpnia 2012, podobnie 17. MSO odbyło się również na ULU[6].
Główne wydarzenie MSO pozostaje istotną imprezą międzynarodową zwłaszcza „pożądane Mistrzostwa Świata Pentamind”[6][22]. Pentamind w 2010 roku wygrane zostało przez Paco Garcia De La Banda z Hiszpanii[23], natomiast mistrz świata z lat 2011, 2013, 2014 i 2016 był Andres Kuusk pochodzący z Estonii[24].
Struktura organizacyjna
Kiedy MSO powstało w 1997 roku, głównymi organizatorami byli David Levy, Tony Buzan i Raymond Keene. Wśród nich David Levy był pierwotnym twórcą koncepcji MSO[25].
Logo MSO przedstawia Ajaxa grającego z Achillesem i jest używane na medalach i innych nagrodach[27][28]. Logo zostało oparte na słynnym obrazie Greków grających w grę planszową, który można znaleźć na ponad 150 przedmiotach starożytnej ceramiki z około 500 roku p.n.e.[29]
Oprócz przyznawania tytułów olimpijczyków i mistrzów świata, organizatorzy MSO początkowo używali własnego system ocen i rang, jednak nie wszystkie z tych pomysłów przetrwały próbę czasu. MSO nadal nadaje jednak swoje własne rangi, z których najwyższą jest międzynarodowy arcymistrz[28].
Miejsca
W początkowych latach główna impreza Mind Sports Olympiad odbywała się w dużych obiektach, jednak później przeniosła się do mniejszych obiektów ze względu na problemu finansowe[21]. Główna impreza odbywa się co roku w następujących lokalizacjach w Anglii:
MSO składa się głównie z różnych, pojedynczych zawodów dotyczących określonej gry i każde takie zawody wiążą się z tytułem mistrza olimpijskiego. Niektóre gry, które mają zastrzeżone znaki towarowe są autoryzowane przez projektanta gry i wydawców jako oficjalne mistrzostwa świata. Wszystkie gry, czy to olimpijskie, czy w ramach mistrzostw świata, mogą liczyć się do Pentaminda. Medale, a ostatnio trofea, są przyznawane za złote, srebrne i brązowe pozycje w każdym konkursie. Osobno przyznawane są również nagrody za analogiczne stopnie dla najlepszych juniorów w każdych zawodach. We wczesnych olimpiadach sponsoring pozwalał na hojne nagrody finansowe przy wielu zawodach. W ostatnich latach tego typu nagrody ograniczone zostały do niewielkiej liczby wydarzeń, zwykle w wyniku specyficznego sponsoringu zewnętrznego dla danej dyscypliny.
To jedne z oryginalnych zawodów Mind Sports Olympiad[4]. Wraz z Decamentathlonem jest imprezą przeznaczoną dla wszechstronnych zawodników. Oba stworzone zostały na wzór pięcioboju i dziesięcioboju znanego z letnich igrzysk olimpijskich. W przeciwieństwie do dekamentathlonu, pentamind nie ma stałego formatu, to znaczy nie ma stałego zestawu gier. Można wybrać sobie niemal dowolnie pięć gier, ale nie można startować w grach, które są uważane za zbyt podobne. Zazwyczaj wymagane jest też by rozgrywka była długa.
Mistrz Pentamind to gracz z najwyższym wynikiem liczbowym w „punktach Pentamind” z 5 uznawanych wydarzeń. Jest to obliczane według wzoru 100 x (n - p) / (n - 1), gdzie n to liczba graczy, a p to pozycja gracza w wydarzeniu[18]. Pozycja to pozycja przed tie-breakiem, a wszelkie współdzielone pozycje są dzielone między wszystkich remisujących graczy. Gdy w danych zawodach jest mniej niż 10 graczy, to wynik jest dodatkowo mnożony przez [p / (p + 1)].
Mistrzostwa Świata w Decamentathlonie zostały pierwotnie ustanowione jako najważniejsze wydarzenie mające wyłonić najlepszego, najbardziej wszechstronnego gracza na świecie. Zostały jednak zastąpione przez Pentamind. Decamentathlon składa się z 10 imprez każda po 10 punktów i każda trwająca około 4 godziny.
Następujące osiem umiejętności umysłowych zawsze było częścią Decamentathlonu: umiejętności zapamiętywania, liczenie w pamięci, IQ, szachy, Go, Othello, warcaby 8 na 8 i kreatywne myślenie. Do tego pierwotnie grano również w brydża i Mastermind, chociaż w ostatnich latach zastąpiono je przez backgammona, a ostatnio również sudoku.
↑Op-Ed: Mind Sports Olympiad 2011 - with chess diving, Digital Journal, 23 August 2011, Alexander Baron,
http://digitaljournal.com/article/310713. Retrieved 6 September 2011
↑Mike's test for the old grey matter, Manchester Evening News, Patricia Roberts, 8 December 2005