Westminster – dzielnica środkowego Londynu, położona na terenie gminy City of Westminster, w przeszłości samodzielne miasto. Przybliżone granice dzielnicy stanowią ulice Vauxhall Bridge Road na południowym zachodzie, Birdcage Walk, Horse Guards Road i Northumberland Avenue na północy oraz rzeka Tamiza na wschodzie.
Najstarsze ślady osadnictwa na terenie Westminsteru pochodzą z czasów rzymskich. Od 785 roku obszar ten należał do mnichów (nazwa dzielnicy oznacza w języku angielskim „zachodni klasztor”). W XI wieku Edward Wyznawca wzniósł tutaj pałac królewski oraz Opactwo Westminsterskie, które stało miejscem koronacji i pochówku większości angielskich a następnie brytyjskich monarchów. W Domesday Book (1086) Westminster jest wspomniany jako Aecclesia Sancti Petri Westmonasterii[1]. W 1540 roku Westminster otrzymał status city[2]. W 1547 roku pałac stał się siedzibą parlamentu. W 1834 roku niemal doszczętnie spłonął, jego odbudowa trwała do 1860 roku. W 1889 roku Westminster znalazł się w granicach nowo utworzonego hrabstwa County of London, wcześniej znajdując się na terenie hrabstwa Middlesex. Od 1965 roku jest częścią gminy City of Westminster, wchodzącej w skład Wielkiego Londynu.
