Roślina jest popularnie uprawiana, zwykle jako roślina okrywowa, ceniona ze względu na wysoką mrozoodporność, łatwe rozmnażanie z sadzonek[5].
Morfologia
Pokrój
Niski, rozłożysty, żywozielony w sezonie wegetacyjnym krzew osiągający 2 m średnicy i zwykle do 0,5 m wysokości[5]. Pędy rozgałęziają się na końcach wachlarzykowato w płaszczyźnie poziomej i przewisają na końcach w dół. W czasie mrozów pędy zwykle stają się brązowo-fioletowe[5].
Łuskowate, owalne, długości 3 mm, ściśle przylegają do pędu, ułożone są naprzeciwlegle[5]. Na pędach przewodzących występują 4 mm odstające igiełki. Podobne do nich są igły na pędach juwenilnych (młodocianych), które czasami występują w głębi starszych krzewów.
Męskie są drobne, jajowate, powstają na końcach gałązek. Żeńskie są kulistawe, złożone z 4 mięsistych łusek, które rozdzielają się w czasie dojrzewania szyszki. W szyszce dojrzewa tylko pojedyncze nasiono eliptyczne, bez skrzydełek, ciemnobrązowe, lśniące[5].
Przypisy
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26](ang.).
↑M.J.M.M.J.M.ChristenhuszM.J.M.M.J.M. i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI: 10.11646/phytotaxa.19.1.3(ang.).
↑ abcMicrobiota decussata Kom.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-03-28].