Wizytator apostolski dla wiernych Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-słowiańskiego w diecezjach: łuckiej, pińskiej, podlaskiej, wileńskiej i lubelskiej
Okres sprawowania
1931–1939
Egzarcha Wołynia, Podlasia i Polesia Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego
Pochodził z wielodzietnej rodziny chłopskiej wyznania greckokatolickiego. W młodości uczył się w Kolegium św. Mikołaja w Stanisławowie. Od 1903 roku przebywał na studiach w Rzymie, które ukończył doktoratem z teologii. 2 października 1909 roku został wyświęcony na kapłana.
Od 1910 roku był wykładowcą seminarium duchownego w Stanisławowie. W 1919 roku wstąpił do zakonu redemptorystów. Od 1926 roku jako kapłan greckokatolicki uczestniczył w misji wśród prawosławnych na Wołyniu.
W 1939 roku biskup Mikołaj Czarnecki zmuszony został do zrezygnowania z pełnionych funkcji i opuszczenia Wołynia. Osiadł w klasztorze redemptorystów we Lwowie. Powrócił do pracy naukowej. Od 1941 roku był wykładowcą: filozofii, psychologii i teologii moralnej na Akademii Teologicznej we Lwowie.
W 1945 roku został aresztowany przez władze sowieckie i uwięziony. W latach 1946–1956 przebywał w łagrach na Syberii. Ze względu na zły stan zdrowia został zwolniony z katorgi i wrócił do Lwowa, gdzie do końca życia w miarę możliwości pełnił posługę duszpasterską i biskupią.
