Pochodził z rodziny o długich tradycjach obywatelskich wywodzącej się z Morawska koło Jarosławia. Był jednym z czterech synów urzędnika jarosławskiego magistratu Tomasza (1880–1945) i Władysławy (1890–1977) z Bednarskich, którzy swoich synów (Eugeniusz – lekarz, Mieczysław, Bolesław – lekarz weterynarii[1] i wiolonczelista, koncertmistrz Filharmonii Opolskiej oraz Bronisław – prawnik)[a] wykształcili do poziomu stopnia doktora[2]. Byli krewnymi Roberta Ceny z Morawska, posła (1897–1900) z grupy księdza Stanisława Stojałowskiego do austriackiej Rady Państwa w Wiedniu[3].
W 1937 ożenił się z lwowską prawniczką, Zofią Marią Antoniną z Beynarowiczów (1908–1995)[10]. Pracę zawodową rozpoczął jako okręgowy lekarz weterynarii w Orzegowie (obecnie dzielnica Rudy Śląskiej)[11] i równocześnie został redaktorem popularnej rubryki przyrodniczej wydawanego w KrakowieIlustrowanego Kuryera Codziennego, gdzie publikował poczytne felietony na tematy związane z hodowlą zwierząt. Przyjaźń z sekretarz redakcji IKC, Jadwigą Harasowską, późniejszą działaczką polonijną w Wielkiej Brytanii, i jej mężem, Adamem Harasowskim, znawcą twórczości Chopina, kompozytorem i pianistą trwała całe ich życie[2][7].
Niedługo przed wybuchem II wojny światowej napisał dla IKC cykl artykułów krytycznych wobec hitlerowskich Niemiec, co spowodowało umieszczenie jego nazwiska na niemieckich i sowieckich listach proskrypcyjnych[12]. Podczas wojny ukrywał się z rodziną w Czyżowie Szlacheckim w okolicach Sandomierza i pracował dorywczo jako lekarz weterynarii[2][7].
W 1948 uzyskał stypendium rządu szwajcarskiego na pracę naukową w Obserwatorium Fizyczno-Meteorologicznym w Davos, gdzie wykonał część doświadczalną pracy habilitacyjnej o wpływie promieniowania słonecznego na zwierzęta gospodarskie. Habilitację wraz ze stopniem docenta uzyskał w 1949. W 1951 objął Katedrę Zoohigieny[9] w nowo utworzonej Wyższej Szkole Rolniczej we Wrocławiu[14]. W 1954 zorganizował działalność wydawniczą tej uczelni[15]. W 1956 na Zjeździe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego w Lublinie wygłosił ostrą krytykę pseudoteorii (łysenkizm) sowieckiego genetyka Trofima Łysenki[16]. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1957, a profesora zwyczajnego w 1966. W latach 1964–1965 był prorektorem Wyższej Szkoły Rolniczej[17].
Mieczysław Cena jest uznawany za twórcę polskiej zoohigieny[9][29][30], specjalizował się również w bioklimatologii[31] i etologii stosowanej[32]. Piętnastu jego uczniów uzyskało habilitację i profesurę[9]. Wypromował dwudziestu dwóch doktorantów i był opiekunem ponad stu prac magisterskich[7]. Stworzył polską szkołę naukową zoohigieny i dobrostanu zwierząt[13][7][23], która obejmowała interdyscyplinarne powiązania z bioklimatologią, budownictwem inwentarskim, mechanizacją zootechniczną, ekologią zwierząt gospodarskich oraz pogranicza zootechniki i medycyny weterynaryjnej[9]. Zajmował się gerontologią zwierząt[33]. Interesował się filozoficznymi aspektami nauki[34].
Książka Ku doskonałości wydana w 2013 zawiera jego wykład o doskonaleniu się w duchu religijnym[22][35] i jej treść jest źródłem refleksji[36][37][38].
Publikacje
Materiały do bioklimatologii Polski. Mieczysław Cena (red.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1966. Brak numerów stron w książce
Mieczysław Cena: Zarys bioklimatów kuli ziemskiej. Wrocław: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1971. Brak numerów stron w książce
Mieczysław Cena: Woda w produkcji zwierzęcej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1977. Brak numerów stron w książce
Mieczysław Cena: Ku doskonałości. Kraków: Alleluja, 2013, s. 172. ISBN 978-83-60967-31-7.
Członkostwo
przedstawiciel Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu w Komitecie Weterynaryjnym oraz Zootechnicznym Polskiej Akademii Nauk;
członek Rady Naukowo-Technicznej przy Ministrze Rolnictwa;
członek Rady Naukowej Instytutu Weterynarii w Puławach;
członek Rady Naukowej Przemysłowego Instytutu Maszyn Rolniczych w Poznaniu;
przewodniczący Wydziału Rolniczego Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, od 1980 członek honorowy[39][40];
wiceprezydent Międzynarodowego Towarzystwa Higieny Zwierząt (ISAH)[9][32].
Był członkiem Rady Programowej czasopisma „Medycyna Weterynaryjna”[41].
↑ abStanisław TadeuszS.T.SrokaStanisław TadeuszS.T., Nauki weterynaryjne we Lwowie do roku 1945, Rzeszów: Instytut Europejskich Studiów Społecznych, Poligrafia Wyższego Seminarium Duchownego, 1999, stron 385 (s. 357 – indeks nazwisk), ISBN 83-88120-05-0.
↑ abcProfesor Mieczysław Cena (1908-1990) – Droga życia (nota biograficzna redakcji), [w:] MieczysławM.CenaMieczysławM., Ku doskonałości, 2013, s. 9–23, ISBN 978-83-60967-31-7.
↑StanisławS.SobockiStanisławS. (red.), Ksiega Pamiątkowa Jubileuszu 100-lecia I Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego w Jarosławiu 1884–1984, str. 313, Jarosław: Komitet Organizacyjny Obchodów Stulecia I Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego w Jarosławiu, 1987. Brak numerów stron w książce
↑Zapowiedzi – urząd parafii św. Andrzeja Apostoła, „Lwowskie Wiadomości Katolickie”, X (29), 18 lipca 1937, s. 15, Cytat: „Dr Mieczysław Cena i Zofia Beynarowicz, Piłsudskiego 23”.
↑Cena, Mieczysław Romuald [online], Orzegowska Strona Internetowa, 24 marca 2024 [dostęp 2024-04-17](pol.).
↑MieczysławM.CenaMieczysławM., Ostre strzelanie z „gulaschkanonów”, „Ilustrowany Kuryer Codzienny”, rok XXX (132), Kraków, 14 maja 1939, s. 5.
↑ abAlfabet Profesora Ceny, „Głos Uczelni”, nr 174, Wrocław: Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, czerwiec 2008, s. 16, ISSN1233-4790 [dostęp 2018-02-22] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-23].
↑ abcAndrzejA.KoteckiAndrzejA., TadeuszT.SzulcTadeuszT., JakubJ.TyszkiewiczJakubJ. (red.), Dzieje Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, wyd. 2, Monografie CXXIII, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, 2011, str. 33, 57, 67 i 431, ISBN 978-83-7717-058-8 [dostęp 2020-04-05].
↑ abPiotrP.WojciechowskiPiotrP., Stanąć przed Bogiem, „List do Pani”, nr 7/8 (216), Warszawa: Polski Związek Kobiet Katolickich – Wydawnictwo Bernardinum, sierpień 2013, s. 24, ISSN1233-250X.
↑ abRomanR.KołaczRomanR., Kwestionariusz akademika, Głos Uczelni, Wrocław: Uniwersytet Przyrodniczy, marzec 2015 [dostęp 2018-11-28]. Brak numerów stron w książce
↑KrzysztofK.CenaKrzysztofK., AgnieszkaA.Cena-SorokoAgnieszkaA., Profesor Mieczysław Cena (1908–1990) - Droga życia, [w:] MieczysławM.Cena, Ku doskonałości, Kraków: Alleluja, 2013, s. 9–23, ISBN 978-83-60967-31-7.
↑PiotrP.WojciechowskiPiotrP., Kloszard, prorok, cwaniura, „Podgląd”, IV (1), kwartalnik literacki Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, 2018, s. 45, ISSN2392-2753 [dostęp 2022-01-19].
↑ abMarekM.BurakMarekM., KamillaK.JasińskaKamillaK., PawełP.CembrowiczPawełP., Cmentarz św. Wawrzyńca we Wrocławiu – Przewodnik, Wrocław: Parafia rzymskokatolicka pw. św. Jana Chrzciciela, 2017, brak ISBN.
↑JózefJ.ŁukaszewiczJózefJ., Z Wilna do Wrocławia, [w:] WłodzimierzW.Wysoczański (red.), Rodowód kulturowy współczesnego Wrocławia, Komisja Kultur Europejskich, Wrocław: Polska Akademia Nauk Oddział we Wrocławiu, 2012, s. 52, ISBN 978-83-934204-2-1 [dostęp 2018-11-28].