Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Mick Blue

Mick Blue
Ilustracja
Mick Blue na XRCO Award (Hollywood, 11 kwietnia 2015)
Prawdziwe imię i nazwisko

Michael Omelko[1]

Data i miejsce urodzenia

9 września 1976[1]
Graz, Austria

Używane pseudonimy

Michael Austia, Michael Austria, Michael Blue, Michael Omar, Mick Blu, Mickey Blue, Micki Blue, Micky Blue, Mike Blue, Miki Blu, Miki Blue, Miky Blue[2], Mich Blue

Lata aktywności

od 2000[3]

Narodowość

austriacka[2]

Liczba filmów

5725 jako aktor (za IAFD)[2], 897 jako reżyser (za IAFD)[2]

Nagrody

XRCO Award, XBIZ Award, AVN Award, Venus Award

Wzrost

178 cm[1]

Masa ciała

82 kg[2]

Penis

20 cm[4]

Kolor włosów

ciemny brąz

Kolor oczu

niebieski[3]

Strona internetowa

Mick Blue (ur. 9 września 1976 w Grazu) – austriacki aktor i reżyser filmów pornograficznych, także licencjonowany kierowca wyścigowy Sports Car Club of America (SCCA)[5].

W 2018 znalazł się na miejscu ósmym rankingu „Najczęściej i najchętniej oglądanych ogierów branży dla dorosłych wg danych z takich stron, jak Pornhub czy RedTube[6]. W styczniu 2023 został wprowadzony do alei sław Brazzers Hall of Fame[7].

Wczesne lata

Urodził się w Grazu w Austrii, stolicy kraju związkowego Styria i powiatu Graz-Umgebung, w tym samym regionie, gdzie Arnold Schwarzenegger[1] jako syn Eriki Omelko. Blue od zawsze miał wysoki popęd płciowy i zaczął się masturbować w wieku 12 lat[8]. To była pierwsza rzecz, jaką zrobiłby po powrocie ze szkoły, by móc skupić się na swojej pracy domowej. Jego ulubionymi wykonawcami porno stali się Rocco Siffredi, Teresa Orlowski i David Perry[8]. Po ukończeniu szkoły Franklin Pierce High School w Tacoma, był dyrektorem handlowym firmy budowlanej[9].

Kiedy ukończył 18 lat, chciał zostać gwiazdą porno i twierdził, że spróbuje, jeśli jego praca nie zadziała[8]. Po czterech latach pracy, zaczął wysyłać listy do firm i producentów filmów pornograficznych na podstawie ich adresów na odwrocie wypożyczonych kaset wideo VHS[10]. Nawiązał kontakty w Berlinie[1]. Był gościem austriackiego programu ORF 2 Die Barbara Karlich Show (1999)[11]. Przełom nastąpił dopiero w 2000, gdy Thomas Janiseh, właściciel austriackiego magazynu dla dorosłych „ÖKM”, zaproponował mu udział w konkursie gang bangu z udziałem 30 innych mężczyzn i 5 dziewczyn[8]. Blue wygrał konkurs, a właściciel zaprosił go na sesję zdjęciową z kilkoma kobietami i innym mężczyzną[12]. Podczas imprezy w Salzburgu spotkał odpowiednich producentów filmowych[9]. Thomas Janisch polecił Micka Blue niemieckiej wytwórni Videorama, gdzie nakręcił pierwsze filmy[13].

Początki kariery w Europie

Po raz pierwszy stanął przed kamerą w Paryżu we wrześniu 2000, pracując dla Videorama w filmie Harry’ego S. Morgana Maximum Perversum 71: Mit der Faust im Arsch w roli asystenta detektywa (Conny Dachs)[14]. W październiku 2000 gościł na targach przemysłu pornograficznego Venus Berlin, aby nawiązać nowe kontakty. Kolejne trzy filmy Videorama to Fetish 9: Schwarze Messe (2000), Maximum Perversum 72: Exzesse der Lust (2001) i Extrem 16: Nasse Spalten (2001). Jednak na nowe oferty czekał aż do marca 2001 i zaczął coraz więcej pracować w Niemczech dla firm takich jak Magma, Viedeorama, Touch Video, Multi-Media-Verlag (MMV), Puaka, DBM Video i Goldlight[15].

Pseudonim

Swój pseudonim artystyczny Miki Blue, przyjął od tytułu komedii romantycznej Mickey Niebieskie Oko (oryg. Mickey Blue Eyes) z Hugh Grantem[16]. Ten pseudonim w czerwcu 2001 w Paryżu zasugerowali kierownik produkcji Hansi Nussbaum i wizażystka na planie filmu Goldlight Productions / Mario Salieri Entertainment Group Pokusa (Sotto l’Abito Talare si Nasconde un Grande... Affare, 2001)[13], gdzie wystąpił w scenie z zakonnicą. Pojawił się we włoskich realizacjach Mario Salieri Entertainment Group – Tajemnica prałata (Il Segreto Del Monsignore, 2001), Ślub czystości (Voto di castità, 2001) i Wieczór kawalerski (Addio al celibato, 2003).

W październiku 2001 na targach przemysłu pornograficznego Venus Berlin poznał takich aktorów porno jak Zenza Raggi i Franco Roccaforte, którzy z kolei w 2002 w Budapeszcie przedstawili go takim realizatorom jak Gianfranco Romangnoli i Kovi[13]. Wkrótce pracował dla reżyserów takich jak Antonio Adamo, Max Belocchio, Christoph Clark, Tanja Hayd, Anita Rinaldi, Toni Ribas, Nacho Vidal, Rocco Siffredi i John Leslie[13].

W 2002 pracował na planie filmowym głównie w Europie. W krótkim czasie stał się jednym z najbardziej rozchwytywanych aktorów porno[9]. W marcu 2003 dostał swoją pierwszą nagrodę w Brukseli w Belgii dla najlepszego aktora drugoplanowego w Niemczech, a w październiku 2003 w Berlinie otrzymał nominację do nagrody Venus dla najlepszego zagranicznego wykonawcy roku; wygrał Rocco Siffredi[13].

W hiszpańskiej realizacji Razorback Prezent (The Gift, 2006), nagrodzonej statuetką Ninfa jako najlepszy hiszpański film i za najlepszy scenariusz hiszpański (Roberto Valtueña), z Ramónem Guevarą zagrał postać ambitnego Carlosa. W 2008 na Festival Internacional de Cine Erótico de Barcelona został uhonorowany nagrodą Ninfa w kategorii „najlepszy aktor”[17] za rolę Peque w sensacyjnym filmie fantastycznonaukowym Razorback / Thagson Świat psów (Mundo Perro, 2008) w reż. Roberta Valtueñy. W 2009 na Festiwalu Filmów Erotycznych w Cannes otrzymał nominację do Hot d’Or w kategorii „Najlepszy wykonawca europejski”[18].

Kariera w Stanach Zjednoczonych

W listopadzie 2003 rozpoczął pracę w amerykańskich produkcjach, a w 2004 otrzymał trzy nominacje do nagrody AVN Award w kategoriach: zagraniczny wykonawca roku, najlepsza scena seksu w parze i najlepsza scena seksu analnego[19][20]. W styczniu 2005 podpisał kontrakt z Zero Tolerance Entertainment[21]. Stał się jednym z najbardziej poszukiwanych wykonawców w branży i nakręcił niektóre z najlepszych scen z największymi nazwiskami w porno, takimi jak Dillion Harper, Brandi Love, Riley Reid, Mia Malkova i Kayden Kross[8].

Jego debiutem reżyserskim był film Meet the Fuckers (2005). Wyreżyserował kilka produkcji dla Elegant Angel w Los Angeles pod pseudonimem Grazer. Występował także w parodiach porno filmów hollywoodzkich, w tym Who’s Nailin' Paylin? (2008) w roli rosyjskiego żołnierza, Pirates II: Stagnetti’s Revenge (2008) jako członek załogi, 2040 (2009) w roli robota, Fly Girls (2010) jako pasażer w locie, Top Guns (2011) jako Papa, Śpiąca królewnaSleeping Beauty XXX: An Axel Braun Parody (2014) jako król Stefan czy Czarna WdowaBlack Widow XXX: An Axel Braun Parody (2021) w roli rosyjskiego porywacza.

W latach 2011–2018 pracował dla Kink.com[22] w San Francisco w scenach BDSM z Asą Akirą, Jamesem Deenem, Evanem Stone, Markiem Davisem, Ramonem Nomarem i Tonim Ribasem. W realizacji Sisterhood 2 (2013) pojawił się jako ksiądz w scenie z dwiema zakonnicami – Jessicą Jaymes i Nikki Benz. Jednym z najważniejszych wydarzeń w jego karierze był odwrotny gang bang z udziałem Skin Diamond, Adriany Chechik, Carter Cruise, Dahlia Sky i jego żony, Anikki Albrite[8] w Mick Blue is One Lucky Bastard (2014), za który był nominowany do AVN Award w kategorii najlepsza scena seksu grupowego[23].

W 2015 z żoną Anikką Albrite i Claudio Maestro założył firmę producencką BAM Visions, dystrybuowaną przez Evil Angel[24]. W 2016 trafił na listę CNBC „Brudny Tuzin: największe gwiazdy porno” (The Dirty Dozen: Porn's biggest stars). Do branżowej nagrody AVN Award w 2016 zdobył 23 nominacje[25], w 2018 otrzymał 29 nominacji[26], a w 2020 – 19 nominacji[27].

Wystąpił w dramatach Pure Taboo w reż. duetu Bree Mills i Craven Moorehead: Zasiłek: Opieka nad dziećmi (The Allowance: The Babysitting Job, 2017) w roli pana Bauera, który wynajmuje do opieki nad niemowlęciem 18-letnią dziewicę, Nie rozmawiaj z nieznajomymi (Don’t Talk to Strangers, 2017) jako mąż nieznajomej kobiety i luźnej adaptacji porno filmu AnnieAnne Act Three: The Scam (2018) w roli kamerdynera Bruna, Studia w rozdziawioniu (A Study in Gaping, 2018) z Adrianą Chechik w roli opętanego profesora Claremonta i Ojciec spuszczony ze smyczy (A Father Unleashed, 2018) w roli wujka Gusa, który namawia swojego brata (Steve Holmes) do seksu z pasierbicą[28]. W dramacie Ministerstwo zła (Ministry of Evil, 2019) zagrał zboczonego księdza zakonu monastycznego[29]. W telewizyjnym melodramacie Ekspozycja (Exposure, 2019) wystąpił w roli fotografa Dennisa Paula. W komedii Jaye Summers Gets Her Throat Stretched for Choir by the Priest! (2019) pojawił się jako ksiądz.

28 grudnia 2016 znalazł się na liście finalistów alei sław Hall of Fame[30], a 21 stycznia 2017 w Las Vegas podczas gali wręczenia nagród Adult Video News Awards (AVN) otrzymał nagrodę honorową AVN, a także odebrał nagrodę w kategorii wykonawca roku[31][32][33]. W maju 2018 firma Fleshlight w Teksasie wypuściła na rynek atrapę prącia jako odlew zewnętrznych narządów płciowych Micka Blue i sporządziła ich silikonowe kopie[34][35][36].

W sierpniu 2022 zajął drugie miejsce na liście Adult Entertainment Broadcast Network „gwiazdorów porno lata 2022”[37]. W 2024 zdobył 14 nominacji do nagród XBIZ Award[38].

Obecność w kulturze masowej

W 2004 grał w Burgtheater w Wiedniu w sztuce Elfriede Jelinek Bambiland w reż. Christopha Schlingensiefa z Udo Kierem[39]. Pojawił się jako Mick w austriackiej komedii Davida Ungera Nigdy nie jest gorzej! (Schlimmer geht’s nimmer!, 2008)[40]. Film był pokazywany na festiwalu Diagonale[41], w austriackich kinach i został wydany na DVD w Niemczech w 2009[42]. Gościł w filmach dokumentalnych: Porno Unplugged (2008)[43][44] i The New Erotic: Art Sex Revolution (2011), a także w programach telewizyjnych, w tym Best in Sex: 2016 AVN Awards (2016)[45]. Był DJem w filmie Fritza Treibera Chimney or Pit (2015)[46].

Wystąpił jako Jules w dramacie Ninji Thyberg Pleasure (2021), prezentowanym na 73. Festiwalu Filmowym w Cannes, który miał swoją premierę 1 lutego 2021 na Sundance Film Festival w sekcji Konkursu Dramatycznego Kina Światowego[47].

Osiągnięcia sportowe w wyścigach samochodowych

We wrześniu 2017 Blue ogłosił swoją nową karierę wyścigową za pośrednictwem YouTube, stwierdzając, że jego marzeniem z dzieciństwa było zostać kierowcą wyścigowym. – „Kiedy byłem małym chłopcem interesowałem się sportami motorowymi. Jestem zdeterminowany, aby ścigać się w IndyCar Series do 2020” – powiedział[48]. Jako licencjonowany kierowca wyścigowy Sports Car Club of America (SCCA)[49][50] podjął współpracę z Abergel Motorsports, sponsorowany przez firmę Bad Dragon w Phoenix stanu Arizona[51]. Następnym krokiem był udział w [USF4] Championship Series 2017, gdzie startował samochodem Mazda MX-5[52][53]. Blue brał również udział w serii American Endurance Racing[48]. W kwietniu 2019 zwyciężył w mistrzostwach Western Endurance Racing Challenge w Buttonwillow[54][55][56].

Data Tor wyścigowy Kategoria Miejsce
10-12.02.2017 Michelin Raceway Road Atlanta Class 2. miejsce[52]
21-23.04.2017 Watkins Glen International Class 1. miejsce[52]
w klasyfikacji generalnej 1. miejsce[52]
15-17.09.2017 Summit Point Motorsports Park Class 1. miejsce[52]
w klasyfikacji generalnej 1. miejsce[52]
20-22.10.2017 Mid-Ohio Sports Car Course Class 1. miejsce[52]
w klasyfikacji generalnej 3. miejsce[52]
17-19.11.2017 National Corvette Museum Motorsports Park Class 3. miejsce[52]
w klasyfikacji generalnej 2. miejsce[52]
16-18.02.2018 Michelin Raceway Road Atlanta Class 1. miejsce[52]
w klasyfikacji generalnej 1. miejsce[52]
6-8.07.2018 National Corvette Museum Motorsports Park Class 1. miejsce[52]
w klasyfikacji generalnej 1. miejsce[52]
15-17.02.2019 Road Atlanta Class 1. miejsce[52]
w klasyfikacji generalnej 1. miejsce[52]

18 września 2022 wygrał mistrzostwa National Auto Sport Association Racing na torze wyścigowym WeatherTech Raceway Laguna Seca w Monterey w Kalifornii[57][58]. W styczniu 2023 zajął drugie miejsce w NASA SoCal Regional Championship i mistrzostwach WERC 2022 w Huntington Beach w Regionie Południowej Kalifornii[59]. W maju 2023 wygrał na torze Willow Springs International Raceway w Willow Springs w Kalifornii[60]. W październiku 2023 Mick Blue zwyciężył mistrzostwa NASA SoCal SPec E30 2023, zdobywając tytuł podczas imprezy Track or Treat odbywającej się na torze Chuckwalla Valley Raceway w Desert Center w Kalifornii[61].

Życie prywatne

W styczniu 2013[62], podczas gali wręczenia nagród AVN związał się z amerykańską aktorką porno Anikką Albrite[63], którą poślubił 14 marca 2014[64]. W 2015 Blue i Albrite zdobyli AVN Award dla wykonawców roku[46], dzięki czemu byli pierwszym w historii małżeństwem, które odebrało jednocześnie nagrody w tej samej kategorii[65][66]. Mick Blue i Anikka Albrite byli opisani w czerwcowym numerze brytyjskiej edycji magazynu „GQ” (2015) przez Ankę Radakovich[67].

Blue i Albrite mają dwoje dzieci[68][69].

W 2017 na kanale WoodRocket w programie specjalizującym się parodiami porno Ask a Porn Star, Mick Blue wyznał, że jego zdaniem ani Donald Trump, ani Hillary Clinton nie zasługuje na tytuł prezydenta[70].

Swoją przygodę ze sportem Mick Blue rozpoczął jako narciarz zjazdowy w Austrii[71]. Otrzymał certyfikat Divemastera. Jako posiadacz białego pasa w brazylijskim jiu-jitsu, 9 października 2010 zdobył niebieski pas w turnieju brazylijskiego jiu-jitsu w Los Angeles, a z czasem otrzymał brązowy pas[4]. 12 września 2022 Blue ujawnił na swojej oficjalnej stronie na Instagramie, że jest praktykującym brazylijskie jiu-jitsu, który trenował pod okiem Fábio Leopoldo. 16 grudnia 2022 zdobył czarny pas[72].

Nagrody

Rok Nagroda Kategoria Film Pozostali wykonawcy
2007 Adam Film World Najlepszy europejski wykonawca roku[73]
2008 Ninfa Najlepszy aktor[74] Mundo Perro (2008)
2010 AVN Award Najlepsza scena seksu grupowego[75] 2040 (2009) Jessica Drake, Kirsten Price, Alektra Blue, Mikayla Mendez, Kaylani Lei, Tory Lane, Jayden Jaymes, Kayla Carrera, Randy Spears, Brad Armstrong, Rocco Reed, Marcus London i T.J. Cummings
2012 AVN Award Najlepsza scena seksu podwójnej penetracji[76] Asa Akira Is Insatiable 2 (2011) Asa Akira i Toni Ribas
Najlepsza scena seksu triolizmu – chłopak/chłopak/dziewczyna[76]
Orgazmik Award Reżyser roku[77]
2013 AVN Award Najlepsza scena seksu podwójnej penetracji[78] Asa Akira Is Insatiable 3 (2012) Asa Akira i Ramón Nomar
Najlepszy scena seksu grupowego[78] Asa Akira, Erik Everhard i Ramón Nomar
Najlepsza scena seksu triolizmu – chłopak/chłopak/dziewczyna[78] Lexi (2012) Lexi Belle i Ramón Nomar
XBIZ Award Najlepsza scena seksu w zagranicznej produkcji[79] Wasteland (2012) Lily Carter, David Perry, Lily Labeau, Ramón Nomar i Toni Ribas
Inked Award Scena roku[80] The Gang Bang of Bonnie Rotten (2013) Bonnie Rotten, Karlo Karrera, Tony DeSergio i Jordan Ash
2014 XBIZ Award Najlepsza scena seksu w parze[81] Hotel No Tell 1 (2013) Madison Ivy
Najlepsza scena w zagranicznej produkcji[81] The Gang Bang of Bonnie Rotten (2013) Bonnie Rotten, Karlo Karrera, Tony DeSergio i Jordan Ash
AVN Award Najlepsza scena seksu grupowego[82]
Najlepsza scena seksu analnego[82] Anikka 1 (2013) Anikka Albrite
Erotic Lounge Awards Najlepszy aktor[83]
2015 AVN Award Najlepsza scena seksu triolizmu – chłopak/chłopak/dziewczyna[84] Allie (2014) Allie Haze i Ramón Nomar
Wykonawca roku[84]
Najlepsza scena seksu podwójnej penetracji[85] Anikka 2 (2014) Anikka Albrite i Erik Everhard
Najlepsza scena seksu grupowego[84] Gangbang Me (2014) A.J. Applegate, John Strong, Erik Everhard, Mr. Pete, James Deen, Ramón Nomar i Jon Jon
Najlepsza scena seksu grupowego[84] Adriana Chechik, James Deen, Erik Everhard, Criss Strokes i John Strong
XBIZ Award Najlepsza scena seksu grupowego[86]
Venus Award Nagroda Jury dla najlepszej pary porno[87] Anikka Albrite
XRCO Award Wykonawca roku[88]
Spank Bank Award Penis roku[89]
Inked Award Najlepsza scena grupowa[90] All About That Orgy (2014) Skin Diamond, Kleio Valentien, Joanna Angel, Natalia Marie, James Deen i Mr. Pete
2016 AVN Award Najlepsza scena seksu analnego[91] Being Riley (2015) Riley Reid
Wykonawca roku[92]
Najlepsza scena seksu grupowego[92] Gangbang Me 2 (2015) Keisha Grey, James Deen, Jon Jon, John Strong i Erik Everhard
Najlepsza scena seksu triolizmu – dziewczyna/dziewczyna/chłopak[91] Anikka’s Anal Sluts (2015) Anikka Albrite i Valentina Nappi
Inked Award Reżyser roku[93]
Scena roku[93] Anal Intoxication (2015) Rachael Madori
2017 XBIZ Award Najlepsza scena seksu w zagranicznej produkcji[94] Babysitting the Baumgartners (2016) Anikka Albrite i Sara Luvv
Najlepsza scena seksu w całości realizacji[94] Natural Beauties (2016) Kendra Sunderland
AVN Award Najlepsza scena seksu chłopak/dziewczyna[95]
Najlepsza scena seksu podwójnej penetracji[95] Abella (2016) Abella Danger i Markus Tynai
Wykonawca roku[96]
AVN Hall of Fame (Aleja Sław)[97]
XRCO Award Wykonawca roku[98]
Urban X Awards Najlepsza latynoska realizacja[99] Latin Asses 3 (2016)
NightMoves Awards Najlepszy wykonawca[100]
2018 AVN Award Najlepsza scena seksu podwójnej penetracji[101] Angela 3 (2017) Angela White i Markus Tynai
Najlepsza scena seksu grupowego[101] Angela White, Xander Corvus, Markus Dupree, Toni Ribas i John Strong
Najlepsza scena triolizmu – dziewczyna/dziewczyna/chłopak[101] Young & Beautiful (2016) Riley Reid i Megan Rain
XRCO Award XRCO Hall of Fame (Aleja Sław)[102][103]
2019 AVN Award Najlepsza scena seksu grupowego[104] After Dark (2018) Tori Black, Jessa Rhodes, Mia Malkova, Kira Noir, Ana Foxxx, Angela White, Abella Danger, Bambino, Vicki Chase, Ricky Johnson, Ryan Driller i Alex Jones
XRCO Award Najlepsza scena seksu w realizacji gonzo[105][106] Cam Girls: The Movie (2018) Ginger Banks
Urban X Awards Urban X Awards Hall of Fame (Aleja Sław)[107][108]
2020 AVN Award Najlepsza scena gang bangu[109] Angela White: Dark Side (2019) Angela White, Markus Dupree, Steve Holmes, Prince Yahshua, Jon Jon, Jon Strong, Robby Echo, Eric John, Rob Piper, Mr. Pete i Eddie Jaye
Najlepsza scena seksu chłopak/dziewczyna[109] Unlocked (2018) Gianna Dior
2021 AVN Award Najlepsza scena seksu POV[110] Emily Willis: Car BJ & POV Fucking (2020) Emily Willis
Najlepsza scena seksu z podwójną penetracją[110] The Insatiable Emily Willis (2020) Emily Willis i Steve Holmes
2022 XBIZ Award Wykonawca roku[111]
Najlepsza scena seksu - prezentacja wykonawców[111] Influence: Emily Willis (2021) Emily Willis i Dante Colle
Fleshbot Award Najlepsza scena seksu grupowego[112] The Gangbang of Savannah Bond (2021) Savannah Bond, John Strong, Rob Piper, Jax Slayher, Alex Jones i Alex Mack
Film roku[112] Drift (2021) Violet Myers, Maitland Ward, Danny Mountain, Anton Harden, Seth Gamble, Little Dragon, Alex Jones, Jamie Knoxx i Flex Fitcock
AVN Award Najlepsza scena seksu analnego[113] Psychosexual Part 2 (2021) Gianna Dior
2023 Fleshbot Award Film roku[114] Angela White: Unbound (2022) Angela White, Anna Claire Clouds, Alex Mack, Eddie Jaye, Hollywood Cash, Isiah Maxwell, John Strong, Mazee the Goat, Scotty P, Vince Carter, Will Pounder i Zac Wild
AVN Award Najlepsza scena seksu oralnego[115] Laney Grey Deepthroats All Day (2022) Laney Grey
Najlepsza scena seksu z podwójną penetracją[115] Gia Scene 1: Double Penetration! (2022) Gia Derza i John Strong
Najlepsza scena seksu zespołu tagów (mężczyzna/kobieta/mężczyzna)[115] Gianna 4 You (2022) Gianna Dior i Steve Holmes
Najlepsza scena gangbangu[115] Take Control (2022) Angela White, John Strong, Isiah Maxwell, Zac Wild i Oliver Flynn
XBIZ Award Najlepsza scena seksu — prezentacja wykonawcy[116] April Olsen Knows Best (2022) April Olsen, Alex Jones i Rob Piper
Najlepsza scena seksu — film fabularny[116] Drift (2022) Maitland Ward i Seth Gamble
Najlepsza scena seksu — gonzo[116] Take Control (2022) Angela White, Oliver Flynn, Isiah Maxwell, John Strong i Zac Wild
XRCO Award Wykonawca roku[117]
2024 XBIZ Award Najlepsza scena seksu – prezentacja wykonawców[118] Luna Star: Seduce & Destroy (2023) Luna Star, Damon Dice i Oliver Flynn

Przypisy

  1. a b c d e Mick Blue w bazie IMDb (ang.)
  2. a b c d e Mick Blue w serwisie IAFD
  3. a b Mick Blue w serwisie Adult Film Database
  4. a b Mick Blue, bisexual Anikka Albrite first couple in Porn AVN Awards. The New York News. [dostęp 2020-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-01)]. (ang.).
  5. Mick Blue Racing in New Jersey This Weekend [online], AVN, 19 maja 2017 [dostęp 2017-06-01] (ang.).
  6. Kamil Kacperski, Top 10 najlepszych gwiazdorów porno [online], Antyradio [dostęp 2018-08-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-10] (pol.).
  7. Monica Redick: Brazzers Announces Inaugural Hall of Fame Class at 2023 AVN Show. AVN, 2023-01-07. [dostęp 2023-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-07)]. (ang.).
  8. a b c d e f Mick Blue Biography (1976-) [online], Fucking Awesome [dostęp 2018-02-06] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-06] (ang.).
  9. a b c Diese beiden Pornostars sind aus Graz [online], Futter [dostęp 2017-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-16] (niem.).
  10. Austro-Pornostar über seinen ersten Sex mit fünf Frauen [online], „Heute”, 27 marca 2021 [dostęp 2021-04-21] (niem.).
  11. Mick Blue [online], ČSFD.cz [dostęp 2017-02-20] (cz.).
  12. Captain Jack: Mick Blue Interview. AdultDVDTalk.com, 2015-06-06. [dostęp 2022-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-23)]. (ang.).
  13. a b c d e Mick Blue - Male Porn Star Official Vkontakte Co [online], VK, 13 sierpnia 2018 [dostęp 2021-04-21] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-21] (ang.).
  14. Mick Blue über 1. Dreh: „Regisseur machte mich fertig”. „Heute”, 3 kwietnia 2021. [dostęp 2021-04-21]. (niem.).
  15. Mick Blue – Životopis / Info. FDb.cz. [dostęp 2017-02-20]. (cz.).
  16. Wil, „Heute” [online], Das musste Austro-Pornostar vor Gästen in Lokal tun, 10 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-21] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-21] (niem.).
  17. FICEB 2008 winners. Erotic Trade Only. [dostęp 2008-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-11)]. (ang.).
  18. Dan Miller: Hot Video Announces Hot d’Or Awards Nominees, Venue Ceremony set for Oct. 20 in Paris. AVN.com, 11 sierpnia 2009. [dostęp 2021-04-21]. (ang.).
  19. Alexander Lumbantobing (2016-04-12): Pengakuan Pasangan Suami Istri 'Brangelina' Bintang Film Mesum. Global. [dostęp 2017-02-20]. (duń.).
  20. Οι… Μπραντ Πιτ και Αντζελίνα Τζολί των ερωτικών ταινιών. CYtoday. [dostęp 2017-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-16)]. (gr.).
  21. Mick Blue to Perform and Direct Exclusively for Zero Tolerance. AVN. [dostęp 2017-02-20]. (ang.).
  22. Mick Blue. Kink.com. [dostęp 2017-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-16)]. (ang.).
  23. Here are the 2016 AVN Award Nominations. Die-Screaming. [dostęp 2016-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-11)]. (ang.).
  24. TRPWL: Mick Blue: The Adult DVD Talk Interview. The Real Porn WikiLeaks, 2015-06-10. [dostęp 2019-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-13)]. (ang.).
  25. Niklas Roar: Her er de nominerede til årets største porno-prisuddeling. SE og HØR, 2015-11-28. [dostęp 2017-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-16)]. (duń.).
  26. Luke Ford: Nomination Domination! MPOY Mick Blue Snaps Up 29 for 2018 AVN Awards. LukeFord.com, 2017-11-28. [dostęp 2024-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-22)]. (ang.).
  27. RisingStarPR: Mick Blue Nabs 19 Nominations for 2020 AVN Awards. AdultDVDTalk.com, 2019-12-03. [dostęp 2024-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-22)]. (ang.).
  28. Alejandro Freixes (2018-07-17), Pure Taboo Debuts 'A Father Unleashed' With Chloe Cherry [online], xbiz.com [dostęp 2020-12-27] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-27] (ang.).
  29. Robert Neuwave, Dana Vespoli Reveals the Hellish Kinks of ‘Ministry of Evil’ [online], AVN [dostęp 2023-03-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-19] (ang.).
  30. PM: Class of 2017: The AVN Hall of Fame's Newest Inductees. Adult Video News, 2016-12-28. [dostęp 2017-02-20]. (ang.).
  31. Suzannah Weiss: 8 Surprising Secrets That Go Into Making Porn. „Cosmopolitan”, 2016-05-02. [dostęp 2017-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-16)]. (ang.).
  32. Kaze: Parodia porno de “Suicide Squad” es la más ganadora en los premios del cine para adultos. Vanguardia.com.mx, 2017-02-07. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-16)]. (hiszp.).
  33. David Lepe (2017-01-22): Parodia XXX de “Suicide Squad” es lo mejor en los premios del cine para adultos. Publinews Guatemala (Comunicado de prensa). [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-04)]. (hiszp.).
  34. Rhett Pardon: Mick Blue Gets His Own Fleshlight. xbiz.com, 2018-05-30. [dostęp 2017-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-16)]. (ang.).
  35. Order Your Mick Blue Male Adult Sex Toys. Fleshjack.com. [dostęp 2019-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-11)]. (ang.).
  36. Fleshlight Guys: Mick Blue Dildo, Slightly Bendable But Firm. Amazon.com. [dostęp 2020-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-09)]. (ang.).
  37. Top Male Boy/Girl Performers of Summer 2022. AEBN. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
  38. Mick Blue Nabs 14 XBIZ Awards Noms. XBIZ, 2023-11-24. [dostęp 2024-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-22)]. (ang.).
  39. Philip Dulle: Pornostar Mick Blue: „Heute wird die Branche von Computernerds kontrolliert“. profil, 27 stycznia 2017. [dostęp 2021-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-27)]. (niem.).
  40. Schlimmer geht's nimmer. SKIP – Das Kinomagazin. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-16)]. (niem.).
  41. Michaela Reichart, Martin Gasser, Christoph Hartner: Film-Notizen der „Steirerkrone“. Kronen Zeitung, 22 marca 2009. [dostęp 2021-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-27)]. (niem.).
  42. Schlimmer geht’s nimmer! (2008) w bazie IMDb (ang.)
  43. Manuel Simbürger: „Wichsen ist ein gutes Training!” Das Mick Blue-Interview. Vice, 14 lipca 2014. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-16)]. (ang.).
  44. Porno Unplugged (2008) w bazie IMDb (ang.)
  45. Mick Blue – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2017-02-20]. (rum.).
  46. a b Peter Warren (2015-02-05): Blue, Albrite Star in Mainstream Austrian Movie. AVN. [dostęp 2017-02-20]. (ang.).
  47. Michał Kaczoń: „Pleasure“: zwiastun i recenzja hitu Sundance o ciemnej stronie biznesu pornograficznego. Radio Zet, 9 września 2021. [dostęp 2021-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-23)]. (pol.).
  48. a b Marshall Pruett (2017-08-11): Three Stories From a Silly Week in Motorsports. „Road & Track”. [dostęp 2019-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-11)]. (ang.).
  49. Dan Miller (2017-06-02): Need for Speed: Mick Blue Goes Racing in New Jersey. AVN. [dostęp 2017-06-04]. (ang.).
  50. Aurora Snow (2017-08-05): Meet the Legendary Porn Star Turned Racecar Driver. The Daily Beast. [dostęp 2017-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-16)]. (ang.).
  51. Dan Miller (2019-05-31): Bad Dragon Renews Sponsorship of Mick Blue Racing. AVN. [dostęp 2019-06-02]. (ang.).
  52. a b c d e f g h i j k l m n o p Michael Omelko. American Endurance Racing. [dostęp 2019-06-02]. (ang.).
  53. Dan Miller: Mick Blue Races to Fourth at NASA Championships. AVN, 2018-09-19. [dostęp 2021-08-28]. (ang.).
  54. Winner!!! Mick Blue. Ingrampro.com. [dostęp 2019-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-11)]. (ang.).
  55. Brett Becker (2017-04-29): WERC Racers Face Off in Round Two at Buttonwillow. NASA Speed News. [dostęp 2019-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-16)]. (ang.).
  56. Dan Miller: Bad Dragon Renews Sponsorship of Mick Blue Racing. 2019-06-01. [dostęp 2022-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-23)]. (ang.).
  57. Gustavo Turner: Mick Blue Wins National Auto Sport Association Racing Championship. XBIZ, 2022-09-21. [dostęp 2022-09-21]. (ang.).
  58. Dan Miller: Mick Blue Races to NASA Championship in Bad Dragon BMW. AVN, 2022-09-21. [dostęp 2022-09-21]. (ang.).
  59. 2022 Class Champions. NASA SoCal. [dostęp 2023-01-21]. (ang.).
  60. Willow Springs Welcomes NASA SoCal Spec E30 and Spec E46 in May. NASA Speed News Magazine, 2023-05-31. [dostęp 2023-06-04]. (ang.).
  61. Dave Parkman: Mick Blue Scores Racing Championship With Bad Dragon-Sponsored BMW. XBIZ, 2023-11-01. [dostęp 2024-07-01]. (ang.).
  62. Mick Blue Dating History. FamousFix. [dostęp 2017-02-20]. (ang.).
  63. Pornostar Mick Blue: „Heute wird die Branche von Computernerds kontrolliert“. Profil.at. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-16)]. (niem.).
  64. Peter Warren (2015-03-06): Interview: Meet The New King and Queen of XXX. AVN. [dostęp 2017-02-20]. (ang.).
  65. Nikki Goldstein: At home with Anikka Albrite and Mick Blue, the ‘Brad and Ange’ of porn. News.com.au, 2016-04-12. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-16)]. (ang.).
  66. Sam Machado: AVN Awards News: Anikka Albrite & Mick Blue Dish On Challenges Of Being A Married Porn Couple. EnStars, 2016-04-12. [dostęp 2017-02-20]. (ang.).
  67. British GQ Profiles Mick Blue & Anikka Albrite. The Real Porn WikiLeaks. [dostęp 2015-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-16)]. (ang.).
  68. Michael Omelko. facebook, 2022-09-23. [dostęp 2024-07-10]. (ang.).
  69. Dieser Österreicher ist einer der größten Pornostars. „Heute”, 2020-12-16. [dostęp 2021-04-21]. (niem.).
  70. Maxime Lambert (2017-02-20): Voici ce que ces acteurs X pensent de Trump. Gentside. [dostęp 2017-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-16)]. (fr.).
  71. Ralph Greco: Mick Blue Talks Male Performer of the Year Win, Evergreen Legacy. xbiz.com, 2022-03-16. [dostęp 2022-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-29)]. (ang.).
  72. Mick Blue Instagram Post Revealing 4th Stripe. Instagram. [dostęp 2023-01-21]. (ang.).
  73. Nelson X: Adam Film World Announces Annual Award Winners. AVN, 2007-03-29. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)]. (ang.).
  74. Nelson X: 16th Annual NINFA Awards Names Winners. AVN, 2008-06-26. [dostęp 2016-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)]. (ang.).
  75. AVN Staff: 2010 AVN Award Winners Announced. AVN, 2010-01-13. [dostęp 2016-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)]. (ang.).
  76. a b AVN Announces the 2012 AVN Award Winners. AVN. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)]. (ang.).
  77. Mick Blue. RisingStarPR.com. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-19)]. (ang.).
  78. a b c AVN Staff: And Now... The 2013 AVN Award Winners!. AVN, 2013-01-23. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)]. (ang.).
  79. Dan Miller: 2013 XBIZ Award Winners Announced. XBIZ, 2013-01-12. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)]. (ang.).
  80. Peter Warren: Inked Angels Announces Winners of 2013 Inked Awards. AVN, 2013-10-31. [dostęp 2023-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)]. (ang.).
  81. a b Dan Miller: 2014 XBIZ Award Winners Announced. XBIZ, 2014-01-25. [dostęp 2024-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-22)]. (ang.).
  82. a b AVN Staff: AVN Announces the Winners of the 2014 AVN Awards. AVN, 2014-01-19. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)]. (ang.).
  83. Mick Blue Awards. Rising Star PR. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)]. (ang.).
  84. a b c d AVN Announces the Winners of the 2015 AVN Awards. AVN. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)]. (ang.).
  85. AVN Announces the Winners of the 2015 AVN Awards. AVN. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)]. (ang.).
  86. Dan Miller: 2015 XBIZ Award Winners Announced. XBIZ, 2015-01-16. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)]. (ang.).
  87. Mick Blue, Anikka Albrite Headed To Venus Berlin. AVN. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)]. (ang.).
  88. Peter Warren: XRCO Announces Winners of 2015 Awards. AVN, 2015-04-11. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)]. (ang.).
  89. The 2015 Spank Bank Award Winners. Internet Adult Film Database, 2015-02-16. [dostęp 2020-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-30)]. (ang.).
  90. 2015 Inked Awards Winners. inkedawards.net. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)]. (ang.).
  91. a b PM: AVN Announces the Winners of the 2016 AVN Awards. AVN, 2016-01-23. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)]. (ang.).
  92. a b PM: Mick Blue Repeats as Winner of Male Performer of the Year at AVN Awards. RisingStarPR.com, 2016-01-25. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-19)]. (ang.).
  93. a b 2016 Inked Awards Winners. InkedAwards.net. [dostęp 2019-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)]. (ang.).
  94. a b 14 Nominations for Mick Blue at 2017 XBIZ Awards. PornValleyMedia. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)]. (ang.).
  95. a b PM: 2017 AVN Award Winners Announced. Adult Video News, 2017-01-21. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)]. (ang.).
  96. Tomas Roar: Pornostjerner vs parterapeuter: Hvilke råd om sex og samliv er bedst?. Ekstra Bladet, 2017-02-15. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)]. (duń.).
  97. Mick Blue Is Latest Entrant Into XRCO Hall of Fame. AVN, 2018-07-06. [dostęp 2024-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-22)]. (ang.).
  98. 2017 XRCO Award Winners Announced. AVN.com, 2017-04-27. [dostęp 2017-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)]. (ang.).
  99. Mick Blue Scores Best Latin Release at Urban X Awards. RisingStarPR.com. [dostęp 2017-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)]. (ang.).
  100. Mick Blue Wins NightMoves’ Best Male Performer Award. Rising Star PR. [dostęp 2017-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)]. (ang.).
  101. a b c 2018 AVN Award Winners Announced. AVN. [dostęp 2018-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)]. (ang.).
  102. Peter Warren: Nominations Announced for 2018 XRCO Awards. AVN, 2018-04-20. [dostęp 2018-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-01)]. (ang.).
  103. 2018 XRCO Awards Winners Announced. xbiz.com. [dostęp 2019-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-15)]. (ang.).
  104. 2019 AVN Award Winners Announced. avn.com, 2019-01-27. [dostęp 2019-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-28)]. (ang.).
  105. Mick Blue: Yeah @gingerbanks1 and I we won yesterday for Best Sex Scene in a Gonzo Release. twitter, 2019-01-19. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-19)]. (ang.).
  106. Rhett Pardon: 2019 XBIZ Awards Winners Announced. xbiz.com, 2019-01-18. [dostęp 2019-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-19)]. (ang.).
  107. John Roland: Urban X Announces 2019 Hall of Fame Inductees. AVN.com, 2019-03-12. [dostęp 2019-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-25)]. (ang.).
  108. Staff: Urban X Awards Announces Hall Of Fame Inductees. XBIZ.com, 2017-04-27. [dostęp 2017-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-25)]. (ang.).
  109. a b 2020 AVN Award Winners Announced. AVN. [dostęp 2020-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-25)]. (ang.).
  110. a b 2021 AVN Award Winners Announced. AVN. [dostęp 2021-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-24)]. (ang.).
  111. a b 2022 XBIZ Awards Winners Announced. xbiz.com. [dostęp 2022-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-10)]. (ang.).
  112. a b Winners Announced for the 2022 Fleshbot Awards. xcritic.com, 2022-11-02. [dostęp 2023-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-23)]. (ang.).
  113. 2022 AVN Award Winners Announced [online], AVN [dostęp 2022-01-23] [zarchiwizowane z adresu 2022-01-23] (ang.).
  114. Peter Warren: 2023 Fleshbot Awards Winners Announced. AVN, 2023-11-09. [dostęp 2024-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-07-10)]. (ang.).
  115. a b c d 2023 AVN Award Winners Announced. AVN. [dostęp 2023-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-08)]. (ang.).
  116. a b c 2023 XBIZ Awards Winners Announced [online], xbiz.com [dostęp 2023-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-16] (ang.).
  117. Peter Warren: Winners of 2023 XRCO Awards Announced. AVN, 2023-05-12. [dostęp 2022-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-12)]. (ang.).
  118. 2024 XBIZ Awards Winners Announced [online], XBIZ, 22 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-22] [zarchiwizowane z adresu 2024-01-22] (ang.).

This information is adapted from Wikipedia which is publicly available.

Read other articles:

Las Cigarreras Tipo fábrica de tabaco, centro cultural y Residencia creativaLocalización Alicante (España)Coordenadas 38°21′11″N 0°28′52″O / 38.352947213118, -0.48118259657972Construcción 1801[editar datos en Wikidata] Las Cigarreras es el nombre con el que se conoce al edificio de la antigua Fábrica de Tabacos de Alicante (España). Desde 2010 alberga el Centro Cultural Las Cigarreras. Historia La Fábrica de Tabacos de Alicante, situada en el barrio de …

Compagnie des prêtres de Saint-Sulpice Emblème des Sulpiciens, les lettres « A » et « M » entrelacées, résumant la formule latine Auspice Maria – sous la protection de Marie –. Ordre religieux Type société de vie apostolique Structure et histoire Fondation 1645 Fondateur Jean-Jacques Olier de Verneuil Abréviation P.S.S. Liste des ordres religieux La Compagnie des prêtres de Saint-Sulpice, appelés aussi Sulpiciens[a], est une société de vie apostolique catho…

Blason du canton du Jura. Cette liste présente les biens culturels d'importance nationale dans le canton du Jura. Cette liste correspond à l'édition 2009 de l'Inventaire Suisse des biens culturels d'importance nationale (Objets A) pour le canton du Jura. Il est trié par commune et inclus : 29 bâtiments séparés, 6 collections et 11 sites archéologiques. Inventaire Photo Objet Type[1] Adresse Commune Coordonnées A Arch B E M O S Noir Bois (site paléolithique/médiéval) A Alle 47°&…

Артем Мелетійович Галіп (1887 Буковина — 19??) — український політичний та державний діяч, дипломат. Один з очільників СУГУФ. Зміст 1 Біографія 2 Примітки 3 Література 4 Посилання Біографія Ще перед виповідженням війни, він з кількома уланами австрійськими передістався на…

بيز بلاتا   الموقع كانتون غراوبوندن، سويسرا المنطقة غراوبوندن  إحداثيات 46°29′13″N 9°33′42″E / 46.486972222222°N 9.5617222222222°E / 46.486972222222; 9.5617222222222  الارتفاع 3,392 متر (11,129 قدم) السلسلة جبال الألب أوبيرهالبشتين النتوء 1,108 متر (3,635 قدم) الوصول الأول 1866 قائمة جبال الألب ت

?†Resoviaornis jamroziЧас існування: олігоцен, 29 млн років тому Біологічна класифікація Домен: Ядерні (Eukaryota) Царство: Тварини (Animalia) Тип: Хордові (Chordata) Клас: Птахи (Aves) Ряд: Горобцеподібні (Passeriformes) Рід: †ResoviaornisZ. M. Bocheński et al., 2013 Вид: †R. jamrozi Біноміальна назва Resoviaornis jamroziZ. M. Bocheński et al…

Lamentin   Comuna francesa    Localização País  França Departamento Guadalupe Características geográficas Área total 65 km² População total (2010) [1] 15 913 hab. Densidade 244,8 hab./km² Código Postal 97129 Código INSEE 97115 Lamentin é uma comuna francesa na região administrativa de Guadeloupe, no departamento de Guadeloupe. Estende-se por uma área de 65 km², com 13 414 habitantes, segundo os censos de 1999, com uma densidade de 206…

La Operación Highjump ('Operación Gran Salto' en español), cuya denominación oficial era The United States Navy Antarctic Developments Program, 1946-47 o Programa de Desarrollos Antárticos de la Armada de los Estados Unidos, consistió en un grupo de maniobras militares que tenían por objeto probar equipos militares y tropa en condiciones antárticas. La operación fue organizada por el contraalmirante Richard E. Byrd, de la Armada de los Estados Unidos, y tendría continuidad un año desp…

S

S/2009 S 1 — яскрава цятка з довгою тінню у центрі зображення S/2009 S 1 — внутрішній мінісупутник Сатурна, який обертається в межах кілець B. Найближчий до Сатурна з відомих (на початок 2013 року) його супутників[1]. Зміст 1 Історія відкриття 2 Орбіта 3 Фізичні характеристики 4…

Large order of flowering plants This article includes a list of general references, but it lacks sufficient corresponding inline citations. Please help to improve this article by introducing more precise citations. (February 2012) (Learn how and when to remove this template message) Asterales Sunflower, Helianthus annuus Scientific classification Kingdom: Plantae Clade: Tracheophytes Clade: Angiosperms Clade: Eudicots Clade: Asterids Clade: Campanulids Order: AsteralesLink[1] Families Al…

  إسرائيل حاليًا   دول اعترفت بإسرائيل.  دول لم تعترف مطلقًا بإسرائيل.  دول سحبت اعترافها بإسرائيل.  دول جمدت أو قطعت علاقاتها بإسرائيل. خريطة قرار تقسيم فلسطين التي أقرتها الجمعية العامة لمنظمة الأمم المتحدة عام 1947، والتي تضمنت تقسيماً سياسياً لفلس…

Chūō 中央区Distrik kota istimewa BenderaLambangLokasi Chūō di Prefektur TokyoNegara JepangWilayahKantōPrefektur TōkyōPemerintahan • Wali kotaTaito YamamotoLuas • Total10,2 km2 (39 sq mi)Populasi (Oktober 1, 2015) • Total141.183 • Kepadatan13,841/km2 (35,85/sq mi)Zona waktuUTC+9 (WSJ)Kode pos104-8404Simbol • PohonSalix• BungaRhododendronNomor telepon03-3543-0211Alamat1-1-1 Tsukiji, Chūō-ku…

Australian Army unit 6th Aviation RegimentA 1st Commando Regiment soldier jumping from a Black Hawk helicopter in 2013Active2008–currentCountryAustraliaBranchAustralian ArmyTypeSpecial operations aviationPart of16th Aviation BrigadeHeadquartersHolsworthy BarracksMotto(s)Valour[1]InsigniaUnit colour patchAircraft flownMultirole helicopterUH-60M Black Hawk[a]Military unit The 6th Aviation Regiment is one of the Australian Army's three Army Aviation regiments and was raised o…

Primarette Primarette (Frankreich) Staat Frankreich Region Auvergne-Rhône-Alpes Département (Nr.) Isère (38) Arrondissement Vienne Kanton Roussillon Gemeindeverband Entre Bièvre et Rhône Koordinaten 45° 24′ N, 5° 2′ O45.4027777777785.0311111111111Koordinaten: 45° 24′ N, 5° 2′ O Höhe 300–485 m Fläche 21,76 km² Einwohner 711 (1. Januar 2020) Bevölkerungsdichte 33 Einw./km² Postleitzahl 38270 INSEE-Code 38324 Website htt…

Australian baked food Cheesymite scrollCheesymite scrollsTypeBreadPlace of originAustraliaMain ingredientsFlour, water, vegemite, cheese, yeast A cheesymite scroll is a savoury Australian baked food commonly found at Bakers Delight[1] and Brumby's[2] bakeries, as well as at Australian supermarkets.[3] It consists of a spiral of baked bread similar to a pain aux raisins with Vegemite and cheese in place of raisins.[4] Cheesymite scrolls are also home-baked.[5&#…

У Вікіпедії є статті про інших людей із прізвищем Мельничук. Василь Мельничук Прізвисько «Чумак», «Славко», «Богун»Народження 1914(1914)с. Перерив, Коломийський район, Івано-Франківська областьСмерть 27 листопада 1942(1942-11-27)с. Стара Ягільниця, Чортківський район, Тернопільська о…

село Борщівка Країна  Україна Область Тернопільська область Район  Кременецький район Громада Почаївська міська громада Облікова картка село Борщівка  Основні дані Засноване 1545 Населення 222 Територія 0.620 км² Густота населення 358.06 осіб/км² Поштовий індекс 4705…

Practice of eating insects in human cultures For insects as food items, see Insects as food. Human consumption of a moth caterpillar (genus Cirina, Saturniidae) in Burkina Faso Fried Cirina caterpillars being served on bread for human consumption Entomophagy in humans or human entomophagy describes the consumption of insects (entomophagy) by humans in a cultural and biological context. The scientific term used in anthropology, cultural studies, biology and medicine is anthropo-entomophagy.[1…

UK magazine and website Not to be confused with Computer Games Magazine. Computer and Video GamesMarch 1991 coverEditorAndy RobinsonCategoriesComputer magazineFrequencyMonthlyFirst issueNovember 1981Final issueOctober 2004CompanyFuture PublishingCountryUKBased inLondonWebsitecomputerandvideogames.com (defunct)ISSN0261-3697 Computer and Video Games (also known as CVG, Computer & Video Games, C&VG, Computer + Video Games, or C+VG) was a UK-based video game magazine, published in its origin…

坐标:25°07′43″N 121°23′36″E / 25.12853°N 121.39333°E / 25.12853; 121.39333 八里樂山園位置 中華民國新北市八里區中華路3段187號 中華民國文化資產類型登錄等級:歷史建築登錄種類:其他設施评定时间2019年7月10日 詳細登錄資料 樂山園全景 樂山園配置圖(1941年) 樂山園(臺灣閩南語:Ngāu-san-uân)曾是臺灣的漢生病聚落之一,是由到臺灣行醫的加拿大籍醫生戴…

Kembali kehalaman sebelumnya

Lokasi Pengunjung: 3.21.12.39