PROFILPELAJAR.COM

Mięsień przywodziciel długi

Mięsień przywodziciel długi (łac. musculus adductor longus) – w anatomii człowieka trójkątny, płaski, wachlarzowaty mięsień należący do warstwy przedniej grupy przyśrodkowej mięśni uda. Zaczyna się na kości łonowej ku dołowi od guzka łonowego, a kończy się na środkowej jednej trzeciej części wargi przyśrodkowej kresy chropawej. Położony jest do przodu od mięśnia przywodziciela wielkiego, a pomiędzy nimi znajduje się mięsień przywodziciel krótki. Mięsień buduje dno przyśrodkowej części trójkąta udowego^[1]^[2]. Unaczyniony jest przez tętnicę głęboką uda i tętnice sromowe zewnętrzne pochodzące od tętnicy udowej i przez tętnicę zasłonową, a unerwiony przez gałąź przednią nerwu zasłonowego.^[1].

Główną funkcją mięśnia jest przywodzenie uda, dodatkowo unosi udo i obraca je na zewnątrz. Jego wspólna czynność z mięśniem grzebieniowym i przywodzicielem krótkim umożliwia założenie nogi na nogę^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 874–876, ISBN 978-83-200-4323-5 .
↑ Richard L.R.L. Drake Richard L.R.L., A. WayneA.W. Vogl A. WayneA.W., Adam W.M.A.W.M. Mitchell Adam W.M.A.W.M., Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 111–113, ISBN 978-83-66548-14-5 .