Mięsień odwodziciel długi kciuka (łac. musculus abductor pollicis longus) – w anatomii człowieka największy mięsień warstwy głębokiej grupy tylnej mięśni przedramienia^[1]. Przyczep proksymalny zlokalizowany jest na powierzchni tylnej kości łokciowej oraz błonie międzykostnej i na powierzchni tylnej kości promieniowej. Biegnie ku dołowi w stronę promieniową. Zakończony jest płaskim ścięgnem przebiegającym między prostownikami promieniowymi nadgarstka a mięśniem zginaczem promieniowym nadgarstka. Przechodzi przez pierwszy przedział troczka prostowników. Przyczep dystalny zlokalizowany jest na podstawie I kości śródręcza, kości czworobocznej większej, w niektórych odmianach także zrasta się ze ścięgnem mięśnia prostownika krótkiego kciuka oraz z brzuścem mięśnia odwodziciela krótkiego kciuka^[1][2].

Unaczyniony jest przez tętnicę międzykostną tylną, a unerwiony przez gałąź głęboką nerwu promieniowego (nerw międzykostny tylny)^[1][2].

Mięsień ten odwodzi i odprowadza kciuk, odwodzi rękę w stronę promieniową, a także zgina ją w kierunku dłoniowym^[1].