Megan Taylor (1932)
|
Reprezentacja
|
Wielka Brytania
|
Data i miejsce urodzenia
|
25 października 1920 Rochdale
|
Data i miejsce śmierci
|
23 lipca 1993 Jamajka
|
Wzrost
|
157 cm
|
Konkurencja
|
Solistki
|
Trener
|
Phil Taylor
|
Zakończenie kariery
|
1939
|
Dorobek medalowy
|
|
|
Megan Olwen Devenish Taylor, po mężu Mandeville, następnie Ellis (ur. 25 października 1920 w Rochdale, zm. 23 lipca 1993 na Jamajce) – brytyjska łyżwiarka figurowa, startująca w konkurencji solistek. Uczestniczka igrzysk olimpijskich w Lake Placid (1932)[1], dwukrotna mistrzyni świata (1938, 1939), trzykrotna wicemistrzyni Europy (1937–1939) oraz trzykrotna mistrzyni Wielkiej Brytanii (1932–1934).
Jej matka pochodząca z Sankt Moritz była profesjonalną łyżwiarką figurową, zaś jej ojciec Phil był łyżwiarzem szybkim i to on nauczył córkę jazdy na łyżwach[2]. Pierwszym występem Megan był pokaz na lodowisku Richmond Ice Rink na miesiąc przed jej dziewiątymi urodzinami[2]. Jej ojciec był jej trenerem podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1932 w Lake Placid. Megan miała zaledwie 11 lat i zajęła 7. miejsce, co było najlepszą lokatą brytyjskiej łyżwiarki na igrzyskach w tamtym czasie[2].
Megan Taylor rozpoczęła karierę profesjonalną w 1939 roku występując w rewiach łyżwiarskich z ojcem w Australii, Kanadzie i Stanach Zjednoczonych m.in. w słynnym Ice Capades i Ice Follies[2].
Osiągnięcia
Przypisy
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne: