PROFILPELAJAR.COM

McDonnell Douglas KC-10 Extender
	; KC-10 w trakcie tankowania samolotu F-16
	Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	McDonnell Douglas
Typ	Tankowiec powietrzny
Konstrukcja	duralowo-kompozytowa, półskorupowa, kabina hermetyzowana, podwozie chowane
Załoga	4 (2 pilotów, nawigator i operator tankowania)
	Historia
Data oblotu	12 lipca 1980
Lata produkcji	1979–1987
Liczba egz.	60 + 2
Liczba wypadków; • w tym katastrof	; 1
	Dane techniczne
Napęd	3 General Electric CF6-50C2 z ciągiem 233,31 kN
	Wymiary
Rozpiętość	50,4 m
Długość	55,35 m
Wysokość	17,7 m
Powierzchnia nośna	367,7 m²
	Masa
Własna	109,328 kg
Startowa	267,620 kg
	Osiągi
Prędkość maks.	982 km/h
Prędkość wznoszenia	34,9 m/s
Pułap	10,180 m
Zasięg	7,032 km – bojowy; 18,507 km – maksymalny
	Dane operacyjne
	Wyposażenie dodatkowe
	System umożliwiający dotankowywanie innych samolotów w czasie lotu, oraz zbiorniki do przewożenia dodatkowego paliwa.
	Użytkownicy
	USAF, Koninklijke Luchtmacht
	Multimedia w Wikimedia Commons

McDonnell Douglas KC-10 Extender – latająca cysterna umożliwiająca dotankowywanie innych samolotów w czasie lotu. Jest on specjalnie przystosowaną wersją cywilnego DC-10-30. Samolot znajduje się na wyposażeniu USAF. Obecnie użytkowanych jest 59 maszyn. Wszystkie stacjonują w bazach McGuire w New Jersey i Travis w Kalifornii. Samolot jest używany równolegle z kilkuset (mniejszymi) samolotami KC-135 Stratotanker. W odróżnieniu od KC-135 samolot wyposażony jest na stałe, oprócz używanego do tankowania samolotów USAF przewodu sztywnego, także w przewód elastyczny, z którego korzystają samoloty US Navy i Marines. Jest on aktualnie samolotem o największym na świecie zasięgu.

Został on wybrany w przetargu jaki zorganizował Departament Obrony USA w 1975. Startowały w nim jeszcze trzy inne maszyny (Boeing 747, Lockheed C-5 Galaxy i Lockheed L-1011). Jednak decyzją ówczesnego sekretarza obrony – Donalda Rumsfelda – wygrał właśnie model DC-10-30.

Przystosowanie modelu cywilnego do potrzeb armii wymagało zamontowania w miejsce przestrzeni ładunkowej w której normalnie znajdują się pasażerowie i bagaż, szeregu zbiorników do przewożenia paliwa i systemu, za pomocą którego inne samoloty mogły się łączyć w celu zatankowania. Pierwszą maszynę dostarczono dopiero w 1981. Wyprodukowano tylko 60 sztuk oznaczonych KC-10A, produkcja zakończyła się w 1987. Jeden samolot utracono na ziemi w pożarze.

Cena KC-10A: 88,4 mln USD /FY 98/

Istnieje również podobna wersja zwana KDC-10, są to dwa cywilne DC-10-30CF przebudowane na tankowce w 1995 dla Holenderskich Sił Powietrznych, w odróżnieniu od KC-10A operator podajnika paliwa siedzi z przodu maszyny, a do sterowania używa monitora.