Marusarzowa Przełączka (słow. Ondrejova štrbina[1], ok. 2060 m) – głęboko wcięta, wąska przełęcz w Żabiej Grani (Žabí hrebeň) w Tatrach Wysokich. Znajduje się na granicy polsko-słowackiej i oddziela Marusarzową Turnię (Ondrejova veža, 2075 m) od Apostoła VII[2].
Z przełęczy w kierunku Morskiego Oka w Dolinie Rybiego Potoku schodzi Marusarzowy Żleb (Ondrejov žľab). Na wschodnią stronę do Doliny Żabich Stawów Białczańskich opada płytki żlebek, nieco poniżej przełęczy uchodzący na wielkie trawniki[2].
Nazwa przełęczy oraz pobliskiej turni została wprowadzona w 1954 r. dla uczczenia pamięci Jędrzeja Marusarza, górala, przewodnika tatrzańskiego i ratownika górskiego[3].
Taternictwo
Pierwsze odnotowane wejście – 26 lipca 1905 r., Janusz Chmielowski, Károly Jordán z przewodnikiem Jędrzejem Marusarzem, podczas wejścia na Żabi Szczyt Niżni[3]. Od Czarnego Stawu pod Rysami przez Owczy Upłaz i Marusarzowy Żleb prowadzi łatwe (0- w skali tatrzańskiej) wyjście na Marusarzową Przełączkę. Znane było jeszcze w czasach przedturystycznych[2]. Obecnie jednak cały ten rejon znajduje się w zamkniętym dla turystów i taterników obszarze ochrony ścisłej Tatrzańskiego Parku Narodowego[4]. Taternictwo można uprawiać na południe od Białczańskiej Przełęczy, dla turystów cała Żabia Grań jest niedostępna[5].
Przypisy
Żabia Grań – odcinek od Wyżniej Spadowej Przełączki do Siedmiu Granatów
