Marina
Płeć
|
żeńska
|
Język(i)
|
ukraiński, rosyjski, języki wschodnioeuropejskie
|
Imieniny
|
30 lipca
|
Alternatywne nazwy
|
Warianty w języku polskim
|
Maryna
|
Odpowiednik dla płci przeciwnej
|
Marin
|
|
Marina – żeńskie imię pochodzące od łacińskiego słowa marina – „morska” (forma żeńska od marinus). To imię jest odpowiednikiem rzadkiego starożytnego męskiego imienia Marin.
Historia pochodzenia imienia Marina wiąże się z kultem rzymskiej bogini Wenus. Słowo 'marina' było jednym z Jej epitetów (Wenus Marina). Znaczenie imienia Marina w pełni odpowiada znaczeniu imienia Pelagia, które ma greckie pochodzenie oraz pelagios – morski.
Na tereny słowiańskie imię to przyszło po przyjęciu chrześcijaństwa (podobnie jak inne imiona niesłowiańskiego pochodzenia). W roku 988 każda wschodniosłowiańska osoba otrzymywała od kapłana imię chrzestne. Imiona chrzestne odpowiadały imionom świętych. Do wschodniej Europy przyszły one z Bizancjum przez Bułgarię, gdzie chrześcijaństwo zostało przyjęte wcześniej, w roku 865.
Patronka
Za świętą opiekunkę tego imienia uważana jest męczennica Marina. Pomimo że jej ojciec był poganinem, ona w tajemnicy przyjęła chrzest i odmówiła poślubienia biskupa. Za to jej ojciec się z nią rozstał, a sama męczennica była poddana torturom i stracona.
Wspomnienie
W kościele katolickim wspomina się świętą Marinę jako Małgorzatę Antiocheńską 20 lipca, a w kościele prawosławnym 30 lipca.
Imieniny
- 20 lipca – wg kalendarza juliańskiego.
- 30 lipca – wg kalendarza gregoriańskiego.
Zobacz też