Marie-France Loval
Data i miejsce urodzenia
|
12 sierpnia 1964 Pointe-à-Pitre
|
Wzrost
|
164 cm
|
Dorobek medalowy
|
|
Marie-France Loval (ur. 12 sierpnia 1964 w Pointe-à-Pitre[1][2]) – francuska lekkoatletka, sprinterka, medalistka igrzysk śródziemnomorskich, olimpijka.
Życiorys
Zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (która biegła w składzie: Véronique Ponchot, Marie-Christine Cazier, Laurence Bily i Loval) i zajęła 4. miejsce w biegu na 100 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1981 w Utrechcie[3]. Zajęła 7. miejsce w finale sztafety 4 × 100 metrów i odpadła w ćwierćfinale biegu na 100 metrów na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach[4].
Zwyciężyła w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Rose-Aimée Bacoul, Loval, Cazier i Liliane Gaschet) i zdobyła brązowy medal w biegu na 100 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1983 w Casablance[5]. Zajęła 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów i odpadła w półfinale biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles[1].
Była mistrzynią Francji w biegu na 100 metrów w 1984 oraz wicemistrzynią na tym dystansie w 1983 i 1985, a także halową mistrzynią Francji w biegu na 60 metrów w latach 1983–1985[6].
19 lutego 1984 w Paryżu ustanowiła halowy rekord Francji w biegu na 60 metrów z czasem 7,27 s[2].
Rekordy życiowe
Rekordy życiowe Loval[2][7]:
- bieg na 100 metrów – 11,38 s (20 sierpnia 1981, Utrecht)
- bieg na 60 metrów (hala) – 7,27 s (19 lutego 1984, Paryż)
Przypisy
- ↑ a b Marie-France Loval [online], olympedia.org [dostęp 2022-11-02] (ang.).
- ↑ a b c MARIE-FRANCE LOVAL [online], Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2022-11-02] (fr.).
- ↑ U20 Championships Tallinn 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 155, 158 [dostęp 2022-11-02] (ang.).
- ↑ World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 265, 391 [dostęp 2022-11-01] (ang.).
- ↑ GérardG. Dupuy GérardG., Jeux méditerranéens [online], cdm.athle, 5 lipca 2022, s. 4 [dostęp 2022-11-01] (fr.).
- ↑ GérardG. Dupuy GérardG., Les finalistes des championnats de France – 1981 à 1990 [online], cdm.athle.com, 13 czerwca 2022, s. 47, 65, 70, 74, 93, 112 [dostęp 2022-11-02] (fr.).
- ↑ Marie-France Loval w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2022-11-02].
Bibliografia
- 1971: Włochy (Grassano, Nappi, Ongar, Molinari)
- 1975: Francja (Alizé, Goletto, Delachanal, Pani)
- 1979: Francja (Alizé, Sulter, Mas, Réga)
- 1983: Francja (Bacoul, Loval, Cazier, Gaschet)
- 1987: Francja (Simon, Cassin, Bongard, Kaminska)
- 1991: Francja (Simioneck, Nestoret, Jean-Charles, Ficher)
- 1993: Francja (Girard, Sidibé, Nestoret, Jean-Charles)
- 1997: Francja (Bangué, Arron, Girard, Félix)
- 2001: Francja (Aron, Dia, Thelamon, Mballa Éloundou)
- 2005: Francja (Mang, Jacques-Sébastien, Dia, Louami)
- 2009: Francja (Soumaré, Ikuesan, Banco, Gaydu)
- 2013: Włochy (Cattaneo, Paoletta, Draisci, Alloh)
- 2018: Francja (Ombissa-Dzangue, Galais, Raffai, Zahi)
- 2022: Włochy (Siragusa, Hooper, Berton, Abreu)
|
|
|