Laurence Bily

Data i miejsce urodzenia	5 maja 1963 Bressuire
Wzrost	168 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja Mistrzostwa Europy brąz Ateny 1982 sztafeta 4 × 100 m Halowe mistrzostwa Europy srebro Haga 1989 bieg na 60 m srebro Glasgow 1990 bieg na 60 m Igrzyska frankofońskie złoto Casablanca 1989 bieg na 100 m złoto Casablanca 1989 sztafeta 4 × 100 m Mistrzostwa Europy juniorów srebro Utrecht 1981 sztafeta 4 × 100 m

Laurence Bily, po mężu Camara (ur. 5 maja 1963 w Bressuire^[1][2]) – francuska lekkoatletka, sprinterka, medalistka mistrzostw Europy na stadionie i w hali, dwukrotna olimpijka.

Zajęła 7. miejsce w biegu na 100 metrów oraz 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1979 w Bydgoszczy^[3]. Odpadła w eliminacjach biegu na 50 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1981 w Grenoble^[4]. Zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów oraz odpadła w półfinale biegu na 100 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1981 w Utrechcie^[5]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1982 w Mediolanie odpadła w półfinale biegu na 60 metrów^[6].

Zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (która biegła w składzie: Bily, Marie-Christine Cazier, Rose-Aimée Bacoul i Liliane Gaschet) oraz zajęła 6. miejsce w finale biegu na 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach^[7]. Odpadła w eliminacjach biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1983 w Budapeszcie^[8]. Na uniwersjadzie w 1983 w Edmonton odpadła w półfinale biegu na 100 metrów, a sztafeta 4 × 100 metrów z jej udziałem została zdyskwalifikowana^[9]. Odpadła w ćwierćfinale biegu na 100 metrów na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach^[10].

Zajęła 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów na uniwersjadzie w 1985 w Kobe^[9]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1986 w Madrycie zajęła 5. miejsce w biegu na 60 metrów^[11]. Zajęła 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów oraz odpadła w półfinale biegu na 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie^[12]. Odpadła w półfinale biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1987 w Liévin^[13]. Na halowych mistrzostwach świata w 1987 w Indianapolis zajęła 5. miejsce w finale tej konkurencji^[14]. Zajęła 7. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów oraz odpadła w ćwierćfinale biegu na 100 metrów na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie^[15]. Awansowała do finału biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1988 w Budapeszcie, lecz w nim nie wystąpiła^[16]. Zajęła 7. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów oraz odpadła w ćwierćfinale biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu^[1].

Zdobyła srebrny medal w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1989 w Hadze, przegrywając jedynie z Nelli Fiere z Holandii, a wyprzedzając Sisko Hanhijoki z Finlandii^[17]. Zwyciężyła w biegu na 100 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów na pierwszych igrzyskach frankofońskich w 1989 w Casablance^[18]. Reprezentując drużynę Europy zajęła 4. miejsce w biegu na 100 metrów i 6. miejsce w biegu na 200 metrów, a sztafeta 4 × 100 metrów z jej udziałem została zdyskwalifikowana w zawodach pucharu świata w 1989 w Barcelonie^[19].

Ponownie zdobyła srebrny medal biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1990 w Glasgow, za Ulrike Sarvari z Republiki Federalnej Niemiec, a przed Nelli Fiere^[20]. Na mistrzostwach Europy w 1990 w Splicie nie ukończyła biegu półfinałowego na 100 metrów^[21]. Zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów i odpadła w ćwierćfinale biegu na 100 metrów na mistrzostwach świata w 1991 w Tokio^[22]. Zajęła 4. miejsce w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1992 w Genui^[23]. Na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie zajęła 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów oraz odpadła w ćwierćfinale biegu na 100 metrów^[1].

Laurence Bily była mistrzynią Francji w biegu na 100 metrów w latach 1986–1990 i 1992, wicemistrzynią w tej konkurencji w 1982 i 1991 oraz w biegu na 200 metrów w 1986, a także brązową medalistką w biegu na 200 metrów w 1987. W hali była mistrzynią Francji w biegu na 60 metrów w 1986, 1987, 1989 i 1992, wicemistrzynią w biegu na 50 metrów w 1981 i w biegu na 60 metrów w 1990 oraz brązową medalistką w biegu na 60 metrów w 1979 i 1983^[24][25][26].

Dwukrotnie poprawiała rekord Francjji w biegu na 100 metrów do czasu 11,04 s, uzyskanego 13 sierpnia 1989 w Tours, a także dwukrotnie w sztafecie 4 × 100 metrów do wyniku 42,58, osiągniętego 7 sierpnia 1992 w Barcelonie^[27].

Laurence Bily miała następujące rekordy życiowe^[2]:

• bieg na 100 metrów – 11,04 s (13 sierpnia 1989, Tours)
• bieg na 200 metrów – 22,90 s (5 sierpnia 1989, Strasburg)
• bieg na 50 metrów (hala) – 6,36 s (8 lutego 1981, Grenoble)
• bieg na 60 metrów (hala) – 7,13 s (3 marca 1990, Glasgow)

• Laurence Bily w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2021-02-17].
• Laurence Bily [online], Track and Field Statistics [dostęp 2021-02-17]  (ang.).
• LAURENCE BILY [online], Fédération Française d’Athlétisme, 17 lipca 2006 [dostęp 2021-02-17]  (fr.).