Nicole Pani
Nicole Pani z domu Montandon (ur. 30 października 1948 w Suresnes[1]) – francuska lekkoatletka, sprinterka.
Zdobyła srebrne medal w biegu na 200 metrów i sztafecie 4 × 100 metrów na europejskich igrzyskach juniorów w 1966 w Odessie[2][3]. Odpadła w półfinale biegu na 100 metrów i zajęła 8. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie[4].
Zajęła 5. miejsce w finale biegu na 200 metrów i 8. miejsce w finale sztafety 4 × 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku[1]. Na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach zajęła 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów, a na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach 7. miejsce w tej konkurencji[5].
Zdobyła srebrne medale w biegu na 100 metrów oraz w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Pani, Odette Ducas, Michèle Beugnet oraz Colette Besson) na igrzyskach śródziemnomorskich w 1971 w Izmirze[6][7].
Zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 1 okrążenie na halowych mistrzostwach Europy w 1972 w Grenoble (sztafeta francuska biegła w składzie: Beugnet, Christiane Marlet, Claudine Meire i Pani)[8]. Na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów[9], a na igrzyskach śródziemnomorskich w 1975 w Algierze zdobyła złoty medal w tej konkurencji (sztafeta francuska biegła w składzie: Annie Alizé, Nadine Goletto, Catherine Delachan i Pani)[6].
Była mistrzynią Francji w biegu na 200 metrów w 1968, wicemistrzynią w biegu na 100 metrów w 1966 i 1968 oraz w biegu na 200 metrów w 1967 i 1973, a także brązową medalistką w biegu na 200 metrów w 1971 i 1974[10][11].
Trzykrotnie poprawiała rekord Francji w biegu na 200 metrów do czasu 23,0 (18 października 1968 w Meksyku). Dziesięciokrotnie poprawiała lub wyrównywała rekord Francji w sztafecie 4 × 100 metrów do czasu 44,2 s (7 lipca 1973 w Colombes)[12].
Jej mąż Jack Pani był znanym lekkoatletą, skoczkiem w dal.
Przypisy
- ↑ a b Nicole Montandon [online], olympedia.org [dostęp 2020-12-13] (ang.).
- ↑ European Junior Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ European Junior Championships 1966 [online], wjah.co.uk [dostęp 2019-06-14] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 527, 530 [dostęp 2019-06-14] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 536–537, 545 [dostęp 2019-06-14] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ a b GérardG. Dupuy GérardG., Jeux Méditerranéens [online], cdm.athle, 31 sierpnia 2021, s. 3 [dostęp 2021-10-05] (fr.).
- ↑ Mediterranean Games [online], GBRAthletics [dostęp 2019-06-14] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 428 [dostęp 2019-06-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 552–553 [dostęp 2019-06-14] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ GérardG. Dupuy GérardG., Les finalistes des championnats de France – 1888 à 1969 [online], cdm.athle.com, 6 listopada 2021, s. 337, 347, 357 [dostęp 2021-11-11] (fr.).
- ↑ GérardG. Dupuy GérardG., Les finalistes des championnats de France – 1970 à 1980 [online], cdm.athle.com, 22 października 2021, s. 26, 64, 83 [dostęp 2021-11-11] (fr.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 221 i 360. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
- 1971: Włochy (Grassano, Nappi, Ongar, Molinari)
- 1975: Francja (Alizé, Goletto, Delachanal, Pani)
- 1979: Francja (Alizé, Sulter, Mas, Réga)
- 1983: Francja (Bacoul, Loval, Cazier, Gaschet)
- 1987: Francja (Simon, Cassin, Bongard, Kaminska)
- 1991: Francja (Simioneck, Nestoret, Jean-Charles, Ficher)
- 1993: Francja (Girard, Sidibé, Nestoret, Jean-Charles)
- 1997: Francja (Bangué, Arron, Girard, Félix)
- 2001: Francja (Aron, Dia, Thelamon, Mballa Éloundou)
- 2005: Francja (Mang, Jacques-Sébastien, Dia, Louami)
- 2009: Francja (Soumaré, Ikuesan, Banco, Gaydu)
- 2013: Włochy (Cattaneo, Paoletta, Draisci, Alloh)
- 2018: Francja (Ombissa-Dzangue, Galais, Raffai, Zahi)
- 2022: Włochy (Siragusa, Hooper, Berton, Abreu)
|
|
|