Po złożeniu egzaminu maturalnego wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu. W 1940 decyzją bpa Franciszka Bardy seminarium zostało przeniesione do Brzozowa i funkcjonowało pod nazwą tajnego, konspiracyjnego "Leśnego Seminarium w Brzozowie"[2].
W 1967 z powodu pogarszającego się stanu zdrowia zrezygnował z funkcji proboszcza w Miękiszu Nowym. Na przełomie 1972–1973 pełnił obowiązki duszpasterskie w rektoracie w Różańcu[4].
W uznaniu zasług dla Kościoła diecezjalnego i zaangażowanie eklezjalne został uhonorowany godnością kanonika[5]. Na emeryturze zamieszkiwał jako rezydent najpierw w Leżajsku, a od 1973 przy kościele Świętego Krzyża w Rzeszowie, wspomagając miejscowych kapłanów w posłudze duszpasterskiej. Zmarł nagle 27 listopada 1980.
