Ukończył Cesarską Rzymskokatolicką Akademię Duchowną w Petersburgu. Był profesorem Seminarium Duchownego w Lublinie, a od 1903 prowincjałem dla mariawitów okręgu lubelskiego. W 1906 objął obowiązki proboszcza parafii mariawickiej w Płocku. Od kapituły w 1907 był wikariuszem generalnym. Został konsekrowany na biskupa 4 września 1910 w Łowiczu. Był kaznodzieją, spowiednikiem założycielki mariawityzmu bł. Marii Franciszki Kozłowskiej i autorem artykułów o tematyce teologicznej i mariawickiej. Z jego pomocy korzystała bł. Maria Franciszka Kozłowska przy pisaniu swoich tekstów. W latach 1945–1953 pełnił funkcję biskupa naczelnego Kościoła Starokatolickiego Mariawitów. Napisał książkę o Mateczce (bł. Marii Franciszce Kozłowskiej) pt. Żywot Przeczystej Pani i objawione jej Dzieło Miłosierdzia. Był głównym konsekratorem biskupa Zygmunta Szypolda - Zwierzchnika Polskiego Kościoła Starokatolickiego.
