Marek Roger Żylicz (ur. 5 lipca 1923 w Górze Pomorskiej, zm. 9 sierpnia 2022 w Warszawie[1]) – polski prawnik, doktor habilitowany nauk prawnych, specjalista w zakresie prawa lotniczego i prawa międzynarodowego.
Życiorys
Praprawnuk Feliksa Franciszka Łubieńskiego[2], urodził się w rodzinie Ignacego Żylicza h. Lubicz (1895–1968) i Barbary Marii Urszuli z Cichowskich h. Wąż (1900–1970). Brat Teresy (1924–2006), żony Leona Bornusa, Anny po mężu Hołły (1925–1996), Andrzeja (ur. 1928) i Jana[3]. Jego bratankami są Piotr Olaf i Maciej[4]. W latach 1935–1939 uczęszczał do gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego w Wejherowie[5].
W czasie II wojny światowej mieszkał w Lubelskiem, zdał maturę przed konspiracyjną komisją, zarabiał udzielając korepetycji[5].
Studia prawnicze ukończył w 1947 na Wydziale Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego[6]. Studiował także w Instytucie Prawa Lotniczego i Zagadnień Gospodarczych Lotnictwa na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w 1964 obronił pracę doktorską pt. „Położenie prawne statku powietrznego”[6]. Habilitował się w 1972 na podstawie oceny dorobku naukowego i rozprawy „Międzynarodowy obrót lotniczy”[6]. Pracownik naukowy i wykładowca Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, w Szkole Głównej Planowania i Statystyki oraz w Wyższej Szkole Handlowej w Radomiu[7].
Od 1948 pracował w Polskich Liniach Lotniczych LOT, natomiast od 1977 w jednostkach administracji lotnictwa cywilnego. Członek Komisji Badania Wypadków Lotniczych Lotnictwa Państwowego (tzw. komisji Jerzego Millera) powołanej do zbadania przyczyn katastrofy polskiego Tu-154 w Smoleńsku[6]. Wielokrotnie pracował jako ekspert w toku prac nad nowymi przepisami krajowymi dotyczącymi lotnictwa oraz reprezentował Polskę w negocjacjach międzynarodowych w tym zakresie (m.in. przed ICAO oraz IATA)[6]. W 2015 Polski Klub Lotniczy w uznaniu zasług dla tworzenia formalno-prawnych podstaw rozwoju lotnictwa cywilnego w Polsce i w świecie przyznał prof. dr hab. Markowi Żyliczowi tytuł Honorowego Członka Stowarzyszenia[5].
W 1950 ożenił się z Teresą Marią ze Żmigrodzkich h. Śreniawa (1927–2008), z którą miał syna Tomasza (ur. 1951) i córkę Marię po mężu Segal (ur. 1958)[3][3].
Zmarł w Warszawie, pochowany 19 sierpnia 2022 na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[8][9] (kwatera 267-2-26)[10].
Wybrane publikacje
- Transport w międzynarodowym obrocie osobowym. Zagadnienia wybrane, wyd. 1967, SGPiS.
- Międzynarodowe prawo komunikacyjne. Przewóz lotniczy, wyd. 1970, SGPiS.
- Międzynarodowe prawo komunikacyjne. Przewóz drogowy (współpraca: K. Miszewska), wyd. 1972, SGPiS.
- Międzynarodowy obrót lotniczy. Zagadnienia ekonomiczno-prawne, wyd. 1972.
- International Air Transport Law, wyd. 1992, ISBN 0-7923-1622-3.
- Prawo lotnicze. Międzynarodowe, europejskie i krajowe, wyd. 2002 (i kolejne), ISBN 83-7334-136-6.
- Wdrażanie zobowiązań międzynarodowych Polski w związku z członkostwem w Unii Europejskiej (red.), wyd. 2004, ISBN 83-921255-1-7.
- ponadto artykuły publikowane w czasopismach prawniczych, m.in. w „Palestrze” oraz „Państwie i Prawie”.
Nagrody i wyróżnienia
- Nagroda European Air Law Association (2016)[5]
Przypisy
- ↑ Wyborcza.pl [online], pl/7,75398,28785029,prof-marek-zylicz-nie-zyje.html [dostęp 2024-04-24] .
- ↑ Z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość, że w wieku 99 lat odszedł dr hab. Marek Żylicz [online], WPiA [dostęp 2024-12-17] .
- ↑ a b c Marek Roger Żylicz h. Lubicz. sejm-wielki.pl. [dostęp 2024-12-17].
- ↑ Magdalena Bajer Żylicze
- ↑ a b c d I Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana III Sobieskiego - Marek Żylicz [online], liceum1.pl [dostęp 2024-12-17] .
- ↑ a b c d e Profesor Marek Żylicz w Uczelni Łazarskiego. lotniczapolska.pl, 2013-10-11. [dostęp 2015-08-21].
- ↑ Dr hab. Marek Roger Żylicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-08-21] .
- ↑ Zmarł prof. Marek Żylicz. dlapilota.pl, 13 sierpnia 2022. [dostęp 2024-06-30].
- ↑ Zmarł prof. dr hab. Marek Żylicz - WSH w Radomiu [online], AHNS, 28 września 2022 [dostęp 2024-12-17] (pol.).
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: OKTAWIA ŻMIGRODZKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2024-12-17] .
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne: