Marduk-ahhe-eriba (akad. Marduk-ahhē-erība, tłum. „Bóg Marduk zastąpił mi braci”[1]) – dziewiąty król Babilonii z II dynastii z Isin, następca Adad-apla-iddiny; panował jedynie przez sześć miesięcy w 1047 r. p.n.e. Znany tylko z inskrypcji na jednym kudurru, poświadczającej nadanie ziemi w północnej Babilonii.
Przypisy
- ↑ hasło râbu, The Assyrian Dictionary, tom 14 (R), The Oriental Institute, Chicago 1999, s. 54.
Bibliografia
- hasło Marduk-ahhe-eriba, [w:] Gwendolyn Leick, Who's Who in the Ancient Near East, London and New York 2002, s. 101.
