Wizerunek Magdaleny Modzelewskiej-Rybickiej na muralu „Kobiety Wolności” w Gdańsku Grób Magdaleny Modzelewskiej-Rybickiej na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku
Magdalena Sylwia Modzelewska-Rybicka (ur. 3 listopada 1954 w Gdańsku , zm. 23 maja 2016 [1] tamże[2] ) – polska filolożka , działaczka opozycji w okresie PRL , współzałożycielka Ruchu Młodej Polski .
Życiorys
W 1981 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim . Od 1976 zaangażowana w działalność opozycyjną, zaczynała od przepisywania „Komunikatów” wydawanych przez Komitet Obrony Robotników . Brała udział w zakładaniu trójmiejskiego Studenckiego Komitetu Solidarności (1977), należała do Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela (1978). W 1979 była wśród 25 sygnatariuszy deklaracji powołującej Ruch Młodej Polski [3] . Współorganizowała nielegalne manifestacje rocznicowe w Gdańsku, a także spotkania modlitewne w Kościele Mariackim , w intencji aresztowanych członków Wolnych Związków Zawodowych . Pracowała w tym czasie jako nauczycielka i bibliotekarka.
W trakcie wydarzeń sierpnia 1980 wspierała strajk w Stoczni Gdańskiej . Pełniła m.in. funkcję protokolantki w czasie pierwszych rozmów z dyrekcją zakładu. Obok Bożeny Rybickiej prowadziła codzienne modlitwy przy stoczniowej bramie nr 2 . Wstąpiła do „Solidarności” , pracowała w sekretariacie Lecha Wałęsy . Po wprowadzeniu stanu wojennego zajmowała się pomocą w ukrywaniu działaczy związkowych, brała udział w redagowaniu pism drugiego obiegu . Po zniesieniu stanu wojennego odbyła studia doktoranckie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim , a następnie studia teologiczne w Gdańskim Instytucie Teologicznym[1] .
W latach 90. zaczęła pracować jako terapeutka w zakresie uzależnień i przemocy w rodzinie, była też przez kilka lat urzędniczką miejską w Gdańsku.
Córka Edwarda i Władysławy[2] . Była żoną Mirosława Rybickiego [3] . Zmarła w 2016 w wyniku choroby nowotworowej [4] . Została pochowana na gdańskim cmentarzu Srebrzysko (rejon I, taras I)[5] .
Odznaczenia i upamiętnienie
W 2006 została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski [6] . W 2015 odznaczona Krzyżem Wolności i Solidarności [7] .
Jej wizerunek znalazł się na powstałym w 2019 muralu „Kobiety Wolności” na stacji PKM Strzyża w Gdańsku[8] .
31 sierpnia 2020 odsłonięto poświęconą Magdalenie Modzelewskiej-Rybickiej tablicę pamiątkową na fasadzie bloku przy ul. Wojska Polskiego 20 w Strzyży [9] .
Przypisy
↑ a b Wymodliła wolność. Nie żyje Magdalena Modzelewska-Rybicka , gdansk.pl, 24 maja 2016 [zarchiwizowane 2018-05-14] .
↑ a b Magdalena Modzelewska-Rybicka [online], rejestry-notarialne.pl [dostęp 2021-02-27] .
↑ a b Bartosz B. Gondek Bartosz B. , Rybicka-Grzywaczewska Bożena, Modzelewska Magdalena i Osowska Ewa , wyborcza.pl, 21 sierpnia 2005 [zarchiwizowane 2011-09-13] .
↑ Zmarła Magdalena Modzelewska-Rybicka. W sierpniu '80 spisywała postulaty strajkujących w Gdańsku [online], wyborcza.pl, 24 maja 2016 [dostęp 2016-05-24] .
↑ Magdalena Modzelewska-Rybicka [online], cmentarze-gdanskie.pl [dostęp 2020-05-27] .
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2006 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2006 r. nr 80, poz. 807 ).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 sierpnia 2015 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2015 r. poz. 984 ).
↑ Izabela I. Biała Izabela I. , Kobiety Wolności – niezwykły mural na stacji PKM Strzyża przypomina polskie opozycjonistki , gdansk.pl, 5 lipca 2019 [zarchiwizowane 2020-12-02] .
↑ Odsłonięcie tablic pamiątkowych działaczy Wolnych Związków Zawodowych i NSZZ „Solidarność” [online], solidarnosc.gda.pl, 31 sierpnia 2020 [dostęp 2021-02-27] .
Bibliografia