Lupus z Troyes, fr. Loup, Leu, cs. Swiatitiel[a] Łup, jepiskop Troije[1] (ur. ok. 383[1]-390[2] w Toul, zm. 478 w Troyes) – biskup Troyes, brat św. Wincentego z Lerynu, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Żywot świętego
Informacje o jego życiu zawarte są m.in. w: Vita Germani Antisiodorensis, żywocie św. Genowefy, dziele De gloria confessorum św. Grzegorza z Tours, jak i w korespondencji Sydoniusza Apolinarego[2].
Lupus urodził się w rodzinie możnowładców, otrzymując, jak na tamte czasy, staranne wykształcenie[2]; był prawnikiem. Około 418[2] poślubił Pimeniolę, siostrę Hilarego z Arles. Po sześciu latach małżeństwa rozstał się z żoną. Udał się do monasteru Lérin, rozdając wcześniej swój majątek udając się do Mâcon; Pimeniola została zaś zakonnicą[2]. Około 426 został wybrany na biskupa Troyes. Początkowo nie chciał przyjąć tej godności. Towarzyszył Germanowi z Auxerre w wyprawie do Brytanii (ok. 429)[2].
W 451 pod Troyes podeszła armia Hunów. Lupus miał wtedy spotkać się z ich wodzem Attylą, chociaż wielu uczonych wątpi w prawdziwość tego zdarzenia[3]. Odziany w strój biskupi i prowadząc procesję wiernych, wywarł na Attyli wrażenie, dzięki czemu ten odstąpił od oblężenia miasta. Niebawem Hunowie przegrali bitwę na Polach Katalaunijskich. Attyla zażądał wtedy, biorąc Lupusa jako zakładnika[2], aby ten dołączył do jego armii, co miało przynieść jej szczęście i uchronić od zniszczenia. Z tego powodu został oskarżony przez Rzymian o sprzyjanie Hunom. Został przez nich zmuszony do opuszczenia Troyes. Prowadził odtąd żywot pustelnika na górze Lassois (fr. Mont Lassois)[2].
Lupus zmarł w 478 roku. Jego uczniami mieli być: św. Pulchroniusz (Polichroniusz), Sewer i Alpin z Châlons-sur-Marne[2].
Kult
Wspomnienie liturgiczne św. Lupusa w Kościele katolickim obchodzone jest 29 lipca[2].
W Kościele prawosławnym, chociaż jest mało znany, wspomnienie przypada odpowiednio 29 lipca/11 sierpnia[b][1].
Zobacz też
Uwagi
Przypisy
Linki zewnętrzne
