Pierwszy sezonLuke Cage, zamówiony w listopadzie 2013 roku, zadebiutował 30 września 2016 roku w serwisie Netflix. Serial ten powstał w wyniku umowy zawiązanej pomiędzy Marvel Television i Netfliksem, która obejmowała też seriale Daredevil, Jessica Jones i Iron Fist, które docelowo doprowadziły do miniserii Defenders. W grudniu 2016 roku został zamówiony drugi sezon, którego premiera odbyła się 22 czerwca 2018 roku. W październiku tego samego roku Netflix zadecydował o zakończeniu serialu.
Luke Cage spotkał się z pozytywną reakcją krytyków, a ponadto został nagrodzony w 2017 roku Saturnem za najlepszy serial w nowych mediach i otrzymał nagrodę Emmy.
Streszczenie
Główny bohater, Luke Cage, w trakcie nieudanego eksperymentu zyskał nadzwyczajną siłę i niezniszczalną skórę. Stał się zbiegiem, który w pierwszym sezonie próbuje odbudować swoje życie w Harlemie, jednak musi się zmierzyć ze swoją przeszłością i stanąć do walki o swoje miasto[1]. W drugim sezonie, gdy zyskał sławę dzięki kuloodpornej skórze, mając potrzebę ochrony swojej społeczności, musi stawić czoło kolejnym wrogom[2].
Mike Colter jako Carl Lucas / Luke Cage, były skazaniec Carl Lucas, który otrzymał nadludzką siłę i niezniszczalną skórę, a walczy z przestępczością pod nowym imieniem i nazwiskiem – Luke Cage[3][4]. David Austin zagrał Carla jako dziecko[23], a Clifton Cutrary jako nastolatka[23].
Mahershala Ali jako Cornell Stokes / Cottonmouth, właściciel klubu nocnego Harlem’s Paradise i kuzyn Mariah Dillard zajmujący się przestępczą działalnością[5]. Elijah Boothe(inne języki) i Jayden Brown zagrali młodszego Cornella[39][6][7].
Theo Rossi(inne języki) jako Hernan „Shades” Alvarez, bezlitosny i groźny gangster pracujący początkowo dla Diamondbacka, a później współpracujący ze Strokes-Dillard, której stał się kochankiem[11][9][12][10].
Erik LaRay Harvey(inne języki) jako Willis Stryker / Diamondback, handlarz bronią, przyrodni brat Cage’a. Stryker wrobił go w zbrodnię, za którą Cage siedział w więzieniu[40]. Jared Kemp zagrał Willisa jako nastolatka[23].
Alfre Woodard jako Mariah Strokes-Dillard, radna i kuzynka Stokesa, która chce wprowadzić zmiany w Harlemie. Po śmierci Cornell postanawia zająć się jego interesami i związuje się z Shadesem[13][14][10]. Megan Miller zagrała młodszą Mariah[36].
Mustafa Shakir(inne języki) jako John McIver / Bushmaster, przywódca jamajskiego gangu Stylers, który za pomocą magii ludowej ma zdolności niemal równe Cage’owi i obsesyjnie pragnie zemsty na rodzinie Stokesów[10].
Finn Jones[a] jako Danny Rand / Iron Fist, buddyjski mnich i miliarder, współwłaściciel Rand Enterprises i ekspert sztuk walki potrafiący przywołać mistyczną moc Żelaznej Pięści[20][19].
W drugoplanowych rolach sezonu drugiego pojawili się: Dorian Missick jako Dontrel „Karaluch” Hamilton, drobny bandyta pracujący dla Raymonda „Piranii” Jonesa; Peter Jay Fernandez(inne języki) jako Tom Ridenhour, kapitan nowojorskiej policji; Kevin Mambo(inne języki) jako Sheldon Shaw, przyjaciel Johna McIvera i członek gangu Stylersów[24]; Chaz Lamar Shepherd jako Raymond „Pirania” Jones, ekspert finansowy Uptown Investments; Tarah Rodgers jako Stephanie „Billy” Miller, dziewczyna do towarzystwa wynajęta przez Strokes-Dillard, by szantażować Marka Higginsa[19]; Sahr Ngaujah(inne języki) jako Paul „Anansi” Mackintosh, mąż Ingrid oraz wuj i mentor Johna McIvera[27]; Antonique Smith(inne języki) jako Nandi Tyler, była koleżanka szkolna Misty Knight j jej rywalka, która zajmuje jej stanowisko w nowojorskiej policji[19][27] i Heather Simms(inne języki) jako Ingrid Mackintosh, żona Anansiego i ciotka Johna McIvera[35].
Gościnnie z innych seriali Sagi Defenders swoje role powtórzyli: Rob Morgan(inne języki) jako Turk Barrett, drobny handlarz bronią, który pojawił się w obu sezonach[41][39][42]; Rachael Taylor w pierwszym sezonie jako Trish „Patsy” Walker, przyjaciółka Jessiki Jones i prezenterka radiowa[15][34] oraz w drugim sezonie Elden Henson jako Foggy Nelson, prawnik Hogarth, Chao & Benowitz, który reprezentuje Cage’a[21] i Henry Yuk(inne języki) jako Hai-Qing Yang, przywódca gangu dominującego w handlu heroiną w Nowym Jorku[7].
Emisja
Pierwszy sezon serialu Luke Cage zadebiutował 30 września 2016 roku w serwisie Netflix[43], natomiast drugi sezon pojawił się tam 22 czerwca 2018 roku[44]. Oba sezony zadebiutowały w Polsce tego samego dnia, jak na całym świecie: 30 września 2016[45] i 22 czerwca 2018 roku[46]. Każdy z obu sezonów liczy po 13 odcinków[47].
W październiku 2013 roku podano do informacji, że w przygotowaniu są seriale na podstawie publikacji wydawnictwa Marvel Comics, które łącznie mają mieć 60 odcinków[68]. Miesiąc później poinformowano, że będą to Daredevil, Jessica Jones, Luke Cage i Iron Fist, które doprowadzą do miniserii Defenders; ich dystrybucją serialową miał zająć się Netflix, a produkcją – ABC Studios i Marvel Television[69]. W listopadzie 2014 roku potwierdzono, że postać Luke’a Cage’a zadebiutuje w Jessice Jones[70]. W marcu 2015 roku ujawniono, że Cheo Hodari Coker(inne języki) został zatrudniony na stanowisku showrunnera i producenta wykonawczego oraz że premiera serialu została zaplanowane na 2016 rok[71].
W styczniu 2015 roku Ted Sarandos(inne języki), prezes Netfliksa, zapewnił, że wszystkie seriale tworzone przy współpracy z Marvelem mają szansę na kolejne sezony[72]. 4 grudnia 2016 roku poinformowano, że został zamówiony drugi sezon serialu[73]. W październiku 2018 roku poinformowano o zakończeniu serialu na drugim sezonie[74].
Coker otrzymał możliwość zapoznania się ze scenariuszami do Daredevila i Jessiki Jones, dzięki czemu z jakością tych seriali i tym, jak ważny byli w nich złoczyńcy[79]. Mike Colter opisał serial jako mający „duszę” i „intensywność” w kontrze z „mroczną akcją” Daredevila i „nastrojem noir” Jessiki Jones[80]. Coker stwierdził, że Luke Cage to „potężne połączenie mrocznego dramatu, hip-hopu i klasycznych filmów akcji o superbohaterach” i Prawa ulicy (2002–2008)[81]. Coker zgodził się z określeniem serialu jako neo-blaxploitation, jednak zauważył, że „blaxploitation to [tylko] czarnoskóre postacie, które mogą zaistnieć w wizualnym świecie”, sądząc, że serial jest bliższy „hiphopowemu westernowi”. Coker porównał Luke’a Cage’a do trylogii dolarowej (1964–1966) Sergia Leone; w serialu Luke Cage to odpowiednik człowieka bez imienia, który przybywa do miasta Harlem, gdzie jest przekonany, że będzie walczył z niesprawiedliwością. Coker porównał natomiast postacie Cottonmoutha i Misty Knight do miejscowego złoczyńcy i lokalnego szeryfa z westernów, a klub nocny „Harlem’s Paradise” do saloonu[79]. Tytuły odcinków pierwszego sezonu były zatytułowane piosenkami zespołu Gang Starr[82], natomiast w przypadku drugiego sezonu Coker zadecydował, że odda hołd tytułom piosenek duetu Pete Rock & CL Smooth[83][84].
W przeciwieństwie do poprzednich seriali, Daredevila i Jessiki Jones, których akcja rozgrywa się w Hell’s Kitchen, Coker postanowił, że akcja Luke’a Cage’a będzie się rozgrywać w Harlemie[77]. Colter określił to jako „zupełnie inny świat”[85]. Joe Quesada(inne języki) przyznał, że wersja serialowa Hell’s Kitchen z Daredevila i Jessiki Jones bardziej przypomina tę wersję z komiksów, kiedy powstawały po raz pierwszy, natomiast Harlem w tym serialu reprezentuje Harlem „dzisiaj” i jest bliższy współczesnemu Nowemu Jorkowi[86]. Jednak Colter stwierdził, że przedstawiona w serialu wersja Harlemu „przypomina Harlem sprzed może dziesięciu lat”[87]. Coker uznał, że Harlem to świat dla serialu, ale także dla dziedzictwa. Chciał odtworzyć wrażenie spaceru po Harlemie i słuchania różnej muzyki dochodzącej z przejeżdżających obok samochodów i otwartych okien, co jego zdaniem jest wyjątkowe w tej dzielnicy[88].
Przez cały serial Cage ma na sobie czarną bluzę z kapturem, co nie tylko jest praktyczne dla postaci próbującej się ukryć, ale jest także ukłonem w stronę Trayvona Martina i ruchu Black Lives Matter. Colter przyznał, że miało to przywołać „myśl, że czarnoskóry mężczyzna w bluzie z kapturem niekoniecznie stanowi zagrożenie. Może być po prostu bohaterem”[89]. Odnosząc się do kwestii rasowych, Coker zadał pytanie: „w jaki sposób obecność kuloodpornego czarnego mężczyzny zmienia ekosystem okolicy? Nie tylko pod względem przestępstwa na ulicach. Jak gliniarze reagują na kogoś takiego? Jakie są skutki takiego działania? To jedna z rzeczy, które chciałem zbadać w serialu”. Ostrożnie podszedł do gazet opisujących ówczesne napięcie rasowe, które pojawiły się, gdy rozpoczynali pracę nad serialem, stwierdzając, że skupił się na „tożsamości”, którą uważa za wspólny element całej czarnej sztuki[88]. Jeph Loeb(inne języki) przyznał, że „Luke Cage, kiedy pojawił się w komiksach na początku lat 70., pod każdym względem był pierwszym czarnoskórym superbohaterem. Biorąc pod uwagę to, co dzieje się obecnie, to po prostu rezonuje”[90]. Coker stwierdził, że Cage to „osoba, której społeczność może dotknąć i do której może się udać”, dodając, że „nigdy w historii posiadanie kuloodpornego czarnego mężczyzny” nie było tak istotne. Luke Cage jest także pierwszą produkcją Filmowego Uniwersum Marvela, w której pojawiły się słowa „nigger” lub „nigga” (oba tłumaczone w języku polskim jako „czarnuch”), jednak kierownictwo Marvela całkowicie zaufało Cokerowi w tej sprawie. Coker wyjaśnił, że zostało ono wykorzystane w sytuacjach, „kiedy mielibyśmy podsłuchać rozmowę Afroamerykanów, gdy w pobliżu nie ma nikogo innego”, by pokazać „kiedy zostałoby użyte to słowo i jak można je wykorzystać”[91].
Jeph Loeb, szef Marvel Television i producent wykonawczy serialu
Luke Cage była trzecim, po Daredevilu i Jessice Jones, serialem Marvela na Netfliksie, a po nim pojawił się Iron Fist, co docelowo prowadziło do miniserialu Defenders[92]. W listopadzie 2013 roku dyrektor generalny The Walt Disney Company, Robert Iger, stwierdził, że jeśli postacie okażą się popularne w serwisie Netflix, to „jest całkiem możliwe, że powstaną filmy fabularne”[93], co Sarandos potwierdził w lipcu 2015 roku[94]. W grudniu 2014 roku Loeb wyjaśnił, że „w uniwersum Marvela są tysiące bohaterów wszelkich kształtów i rozmiarów, ale Avengersi są tutaj, by ocalić wszechświat, a Daredevil [czy Jessica Jones] jest tutaj, by ocalić okolicę... Akcja dzieje się w Filmowym Uniwersum Marvela. Wszystko jest ze sobą powiązane. Ale to niekoniecznie oznacza, że spojrzymy w niebo i zobaczymy [Iron Mana]. To po prostu inna część Nowego Jorku, której jeszcze nie widzieliśmy w filmach Marvela”[95].
W marcu 2015 roku Loeb wypowiadał się na temat możliwości połączenia serialu z filmami i serialami emitowanym przez ABC, mówiąc: „Tak, jak to jest teraz, w ten sam sposób, w jaki nasze filmy zaczynały jako samodzielne twory, aż z czasem dotarliśmy do Avengers i bardziej możliwe stało się dla Kapitana Ameryki wykonanie małego crossovera w Thorze 2 (2013) i pojawienie się Bruce’a Bannera na końcu Iron Mana 3 (2013). Musimy na to zapracować. Publiczność potrzebuje czasu by zrozumieć, kim są wszystkie te postacie i jaki jest świat, zanim zacznie się kombinować dokąd zmierza”[96]. W trakcie pracy na scenariuszem do Avengers: Wojny bez granic (2018), Christopher Markus i Stephen McFeely(inne języki) dyskutowali o włączeniu Daredevila, Jessiki Jones, Iron Fista i Luke’a Cage’a do scen filmu rozgrywających się w Nowym Jorku, ale uznali, że włączenie ich jako cameo nie zadowoliłoby widzów[97]. W styczniu 2024 roku Brad Winderbaum(inne języki), który odpowiada w Marvel Studios za streaming, telewizję i animację, potwierdził, że Luke Cage wraz z pozostałymi serialami produkowanymi dla Netfliksa należą do „Świętej Chronologii”, poświadczając tym samym ich kanoniczność w Filmowym Uniwersum Marvela[98].
W kwietniu 2017 roku Colter i Missick potwierdzili swój powrót jako Luke Gage i Misty Knight w sezonie drugim[4], natomiast w maju poinformowano, że Rossi ponownie zagra Shadesa[12]. W lipcu potwierdzono, że swoje role powtórzą również Dawson jako Clair Tample i Woodard jako Mariah Dillard oraz że do obsady dołączyli Mustafa Shakir(inne języki) jako John McIver i Gabrielle Dennis(inne języki) jako Tilda Johnson[10]. W październiku wyjawiono, że w serialu pojawi się Finn Jones jako Danny Rand / Iron Fist[20]. W lutym 2018 roku poinformowano, że zmarły Reg E. Cathey zagrał Jamesa Lucasa i że udało się zrealizować większość scen z jego udziałem przed jego śmiercią[38]. Na początku czerwca poinformowano, że poza Jonesem swoją rolę z serialu Iron Fist powtórzy również Jessica Henwick jako Colleen Wing[18][19]. Ponadto swoją rolę z Daredevila powtórzył Stephen Rider(inne języki) jako Blake Tower[17].
Prace na planie drugiego sezonu rozpoczęły się 10 czerwca 2017 roku[108] również pod roboczym tytułem Tiara[109], a prace na planie zakończyły się 19 listopada[110]. Za zdjęcia odpowiadał Petr Hlinomaz[111]. Scenografią zajął się Scott Murphy(inne języki)[112], a kostiumy zaprojektowała ponownie Maslansky[113].
Efektami specjalnymi przy obu sezonach zajmowało się studio FuseFX(inne języki) pod kierownictwem Grega Andersona[115][116].
Sekwencja tytułowa została stworzona przez Elastic[117], która pokazuje połączone obrazy panoramy Harlemu ze zbliżeniami ciała Luke’a. Wizualizacja podkreśla „jeden z głównych aspektów serialu – wzajemne powiązania Luke’a i jego miasta”. W końcówce sekwencji pojawiają się ujęcia budynków Harlemu, metra i Apollo Theater, a zakończona jest pięścią Cage’a zderzającą się ze ścianą odsłaniając tytuł serialu. Kolorystyka sekwencji tytułowej utrzymana jest w odcieniach żółci charakterystycznych dla tej postaci[118].
Muzyka
Ali Shaheed Muhammad, jeden z kompozytorów muzyki do serialu
Younge i Muhammad na potrzeby serialu skomponowali singiel „Bulletproof Love”, który wykonał Method Man. Został on wydany cyfrowo 30 września 2016 roku[125]. 6 października w Los Angeles odbył się koncert, Marvel’s Luke Cage: The Live Score, na którym została zaprezentowana ścieżka dźwiękowa Younge’a i Muhammada, wykonana przez 40-osobową orkiestrę[126]. Marvel’s Luke Cage Original Soundtrack Album został wydany 7 października cyfrowo przez Hollywood Records i Marvel Music(inne języki)[126][127] i na płycie gramofonowej przez Mondo(inne języki)[128]. Na potrzeby drugiego sezonu serialu Younge i Muhammad napisali wspólnie z wykonującym go Rakimem utwor „King’s Paradise” oraz „Family First” w wykonaniu Gabrielle Dennis(inne języki), serialową Tilda Johnson, która również była współautorką tej piosenki[122]. Marvel’s Luke Cage Season Two: Original Soundtrack Album został wydany 22 czerwca 2018 roku cyfrowo[129][122] i również na płycie gramofonowej[130].
28 września odbył się uroczysty pokaz pierwszych dwóch odcinków w Harlemie w Nowym Jorku[139], a 21 czerwca odbyła się premiera drugiego sezonu również w Nowym Jorku[140]. W obu tych wydarzeniach uczestniczyła obsada i ekipa produkcyjna sezonu oraz zaproszeni specjalni goście. Premierom tym towarzyszył czerwony dywan oraz szereg konferencji prasowych[139][140].
Ze względu na mroczniejszy ton serialu Disney Consumer Products(inne języki) stworzył niewielką linię produktów, by zaspokoić potrzeby bardziej dorosłej publiczności. Paul Gitter z Marvel Licensing, wyjaśnił, że w przypadku produktów dla Hot Topic skoncentrowali się bardziej na nastolatkach i dorosłych niż na bardzo młodych ludziach. Dodatkowo w celu wsparcia serii stworzono program gadżetów „Marvel Knights”. Mimo że nie był to projekt filmowy, partnerzy licencyjni chcieli współpracować z Marvelem, biorąc pod uwagę jego wcześniejsze sukcesy[141].
Pierwszy sezon serialu spotkał się z pozytywną reakcją krytyków. W serwisie Rotten Tomatoes 90% z 72 recenzji uznano za pozytywne, a średnia ocen wystawionych na ich podstawie wyniosła 8/10[142]. Odbiór podsumowano następująco: „Wciągająca, społecznie świadoma narracja oraz wiarygodna, charyzmatyczna gra głównych aktorów sprawiają, że Luke Cage jest znakomitą próbką nowego uniwersum Marvela/Netfliksa”[142]. Na portalu Metacriticśrednia ważona ocen z 30 recenzji wyniosła 79 punktów na 100[143].
Drugi sezon otrzymał również pozytywne recenzje: „W drugim sezonie Luke Cage oferuje satysfakcjonująco złożoną narrację i solidną obsadę, na czele której stoi Alfre Woodard w roli arcyzłoczyńcy, Black Mariah”[144]. W serwisie Rotten Tomatoes 85% z 62 recenzji uznano za pozytywne, a średnia ocen wystawionych na ich podstawie wyniosła 7,2/10[144]. Na portalu Metacriticśrednia ważona ocen z 13 recenzji wyniosła 64 punkty na 100[145].
Analizy
Allison Keene z Collidera podkreśliła kwestie rasowe w serialu i to, że bada nie tylko przestępczość, ale także „oblężoną policję, obskurnych polityków i młodych ludzi w społeczności, którzy postrzegają broń i narkotyki jako łatwy sposób na zarobienie pieniędzy”[146]. Alexander Zalban z TV Guide uznał, że tak jak Jessica Jones „wciągnęła fanów, będąc kryminałem o superbohaterach osadzonym w uniwersum Marvela, a jednocześnie jednym z najmocniejszych i najbardziej dogłębnych opowieści o napaści na tle seksualnym, jakie kiedykolwiek nakręcono”, tak Luke Cage w podobny sposób ukazuje aspekty rasowe[147]. Lorraine Ali z „Los Angeles Times” pochwaliła sezon za pokazanie alternatywnego spojrzenia na „czarną Amerykę” w stosunku do tego, w jaki przedstawia je Donald Trump. W serialu pokazana jest jako „zróżnicowana czarna i latynoska społeczność zawodowych pracowników i ludzi z klasy robotniczej, [z] drzewami i krajobrazami miejskimi, zawiłymi rozmowami i uproszczonym slangiem ulicznym”. Ali uznała, że skupienie się Cage’a na nauczaniu innych o kulturze Harlemu, a nie na ciągłym wykorzystywaniu swoich umiejętności, uczyniło go jednym z bardziej interesujących i odpowiednich współczesnych superbohaterów, ale zauważyła również, że czasami potrafił być staromodny w swojej powadze, jak np. jego wrażliwość na użycie słowa „nigger”[148]. Reed Ramsey z The Odyssey podkreślił ukłon w stronę ruchu Black Lives Matter, zwłaszcza przedstawienie brutalności policji wobec czarnoskórych oraz noszenie bluz z kapturem pokrytych dziurami po kulach jako symbol przeciwstawienia się systemowi. Ramsey pochwalił także fakt, że wszyscy główni bohaterowie sezonu nie byli biali, a postaciami na stanowiskach władzy były kobiety[149]. Aliyah Thomas z Mount Saint Mary College pisząc dla Study Breaks Magazine stwierdziła, że część symboliki sezonu jest „oklepana”, ale nadal uważała, że jest to „jedna z najbardziej obiecujących narracji na temat doświadczeń czarnoskórych, z jakimi jeszcze się spotkała” i „bez skrępowania czarna”. Thomas podkreśliła człowieczeństwo Cage’a, a także wykorzystanie muzyki do przywołania nurtu filmowego blaxploitation, w którym pierwotnie stworzono komiksy i które jej zdaniem trafnie odzwierciedlały zarówno kulturę Harlemu, jak i wyzysk, jakiego doświadczyli Cage i inni czarni Amerykanie w przeszłości[150]. Elyce Rae Helford ze Screen Prism uznała, że serial jest „zarówno postępowy, jak i regresywny w swojej polityce rasowej”, a Cheo Hodari Coker(inne języki) aktywnie stara się unikać stereotypów nurtu blaxploitation, przedstawiając bohatera przeciwnego posiadaniu broni, silne czarnoskóre postacie kobiece i inne postacie z różnych środowisk i mających różne doświadczenia. Jednak serial nie mógł tego całkowicie uniknąć ze względu na muzykę, która trafiła do szerokiej publiczności właśnie dzięki filmom blaxploitation, a także ponieważ charakteryzuje się znaczną dozą przestępczości i przemocy. Helford spotkała się z ogólnie pozytywną reakcją na użycie w serialu słowa „nigger” i niechęci Cage’a do tego słowa, ale także z krytyką Cage’a za jego konserwatywną osobowość oraz faktu, że jego ideologie polityczne nie uczyniły go prawdziwym przedstawieniem przeszłych przywódców praw człowieka, jak niektórzy mogliby tego oczekiwać[151].
Tomi Obaro z BuzzFeed zwróciła uwagę na nie białe kobiety pokazane w serialu, uznając go za rzadki przykład wyrafinowanych kobiet, które nie są głównymi bohaterkami. Obaro szczególnie pochwaliła złożone przedstawienie Dillard, Knight i Temple, ale zauważyła, że nawet pomniejsze postacie kobiece zostały wyeksponowane, by dodać im głębi; stwierdziła, że wiele z tych postaci jest jeszcze bardziej interesujących niż Cage i inne postacie męskie w serialu, uważając, że Cage jest nudny, a większość męskich postaci pasuje do prostych archetypów[152]. Veronica Hillsbring z „Essence” i Charles Pulliam-Moore ze Splinter News zgodzili się z tym[153][154]. Poandto Pulliam-Moore określił przedstawianie kobiet w serialu „prawdziwą siłę” i pochwalił go za „rozszerzenie zakresu” FUM o czarnoskóre kobiety zarówno w rolach pozytywnych, jak i jako złoczyńców[154]. W odpowiedzi na te komentarze Coker stwierdził, że „czarnoskóre kobiety są najbardziej namiętnymi komentatorkami i nawet będąc czarnoskórymi kobiecymi geekami lub nerdami są rzadko doceniane. Zatem ten serial jest do nich swego rodzaju listem miłosnym”[155]. Noah Berlatsky z Quartz omówił niektóre złożoności męskich bohaterów serialu oraz to, jak kwestionuje on „toksyczne stereotypy czarnoskórych mężczyzn” dotyczące męskości i przestępczości, na przykładach inteligencji i wrażliwości Cage’a, pokojowej i deeskalacyjnej filozofii Popa oraz miłość Stokesa do muzyki i jego niechęć do bycia przestępcą. Berlatsky jednak miał poczucie, że w sezonie nie udało się odpowiedzieć na te pytania, ponieważ „od chwili, gdy [Pop] po raz pierwszy pojawia się na ekranie, jasne jest, że ideologia, którą reprezentuje, zostanie odrzucona. Luke Cage dostrzega delikatność i wrażliwość młodego Cornella. Ale mimo to staje się on Cottonmouthem”[156].
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
