Była najstarszym dzieckiem księcia Niderlandów Fryderyka, drugiego syna króla Niderlandów, Wilhelma I i królowej Wilhelminy Pruskiej. Jej matką była księżna Ludwika, ósme dziecko Fryderyka Wilhelma, króla Prus i królowej Luizy. Ludwika miała dwóch młodszych braci, którzy zmarli we wczesnym dzieciństwie i młodszą siostrę – Wilhelminę Fryderykę Annę Elżbietę Marię (1841–1910).
Księżniczka Luiza wyszła za mąż 19 czerwca 1850[1] za następcę tronu Szwecji i Norwegii, księcia Karola. Jej mąż był synem króla szwedzkiego i norweskiego, Oskara I i jego żony Józefiny de Beauharnais-Bernadotte. Księżniczka Ludwika i książę Karol mieli dwoje dzieci:
Ludwika została królową Szwecji, kiedy jej teść zmarł 8 lipca 1859. Jej mąż został nowym królem jako Karol XV w Szwecji i Karol IV w Norwegii. Księżniczka Ludwika otrzymała tytuł królowej Szwecji i Norwegii.
Królowa Ludwika zmarła 30 marca 1871 w Sztokholmie.
