W latach 1909–1911 prowadził w Wilnie szkołę muzyczną oraz założył orkiestrę symfoniczną. W okresie 1912–1914 dyrygował orkiestrą Teatru Nowoczesnego w Warszawie. W czasie I wojny światowej przebywał w Paryżu, gdzie komponował i dyrygował chórem. W roku 1921 wrócił do Warszawy a w grudniu 1926 przeniósł się na stałe do Dubrownika[1][2].
Twórczość
W twórczości Ludomira Michała Rogowskiego przewija się postulat wykorzystania muzyki ludowej jako źródła twórczości muzycznej. W zakresie stylu głosił wyczerpanie możliwości systemu dur-moll i postulował wprowadzenie skal naturalnych powstałych w wyniku rytmicznego następstwa kroków kwintowych[1][3].
Przypisy
↑ abcdPiotrP.PaplaPiotrP., Rogowski Ludomir Michał, [w:] ElżbietaE.Dziębowska (red.), Encyklopedia muzyczna PWM, wyd. I, t. 8 Pe–R część biograficzna, Kraków: PWM, 2004, s. 436-438, ISBN 83-224-0837-4.
↑E.E.WójtowiczE.E., O związkach życia i dzieła w biografii artystycznej Ludomira Michała Rogowskiego, „Res Facta Nova”, 11 (20), Poznań 2010. Brak numerów stron w czasopiśmie