Lubiewo – (niem. 1942-1945 Lobfelde) wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie tucholskim, w gminie Lubiewo[4][5], na wschodnim obrzeżu Borów Tucholskich. Siedziba gminy Lubiewo.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lubiewo. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 1055 mieszkańców[2]. Jest drugą co do wielkości miejscowością gminy Lubiewo. Przy Gminnym Ośrodku Kultury (GOK) znajduje się biblioteka. W GOK-u corocznie odbywają się Wojewódzkie Przeglądy Teatrów i Obrzędu Ludowego.
Integralne części wsi
Integralne części wsi Lubiewo[4][5]
SIMC |
Nazwa |
Rodzaj
|
0090635 |
Bociany |
część wsi
|
1031899 |
Kaczorowo-Strzyżyny |
część wsi
|
0090658 |
Pod Dołsa |
część wsi
|
0090664 |
Pod Dury |
część wsi
|
0090670 |
Pod Lubiewice |
część wsi
|
0090687 |
Podnowiec |
część wsi
|
Historia
Od listopada 1906 r. do 28 marca 1907 r. (lub dłużej) w miejscowej szkole elementarnej odbył się strajk dzieci przeciwko nauczaniu religii w języku niemieckim. Z uczestników strajku znane są nazwiska następujących dzieci: Ciżmowski, Iwicki, Niemczyk, Mayer, Theusowie, Lubińscy, Rolbieccy. Strajk był elementem znacznie większej akcji biernego oporu wobec pruskich władz szkolnych, która na przełomie 1906 i 1907 r. objęła ponad 460 (!) szkół w prowincji Prusy Zachodnie, czyli przedrozbiorowe Pomorze Gdańskie, Powiśle, ziemię chełmińską i ziemię lubawską oraz część Krajny. Inspiracją dla strajków pomorskich były wcześniejsze działania dzieci w prowincji wielkopolskiej, ze słynnym strajkiem we Wrześni (1901) na czele[6].
W czasie II wojny światowej we wsi osiedlano Volksdeutschów przesiedlanych przez władze niemieckie z Besarabii. Stosunek tych ludzi do miejscowej ludności polskiej był na ogół poprawny[7]. W 1942 roku okupanci niemieccy wprowadzili dla miejscowości nazwę Lobfelde. W roku 1945 wieś ucierpiała na skutek działań wojennych. 29 stycznia została zdobyta przez Rosjan, 1 lutego odbita przez Niemców i ostatecznie zdobyta przez Armię Czerwoną 10/11 lutego 1945 r. We wsi znajduje się parafialny kościół rzymskokatolicki pod wezwaniem św. Mikołaja, niewielki cmentarz oraz zespół szkół. Do 1945 r. przy ul. Hallera 36 znajdował się kościół ewangelicki z charakterystyczną szpiczastą wieżą, spalony w wyniku walk o wieś (II 1945 r.).
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 70238
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 662 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
- ↑ L. Burzyńska-Wentland, Strajki szkolne w Prusach Zachodnich w latach 1906−1907, Gdańsk 2009, s. 231.
- ↑ Zygmunt Iwicki "Lubiewo wczoraj i dziś (1344-2006)", Bernardinum Pelplin 2007