Liściolot kubański

Liściolot kubański
Phyllonycteris poeyi[1]
Gundlach, 1861[2]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

nietoperze

Podrząd

mroczkokształtne

Nadrodzina

Noctilionoidea

Rodzina

liścionosowate

Podrodzina

jęzorniki

Plemię

rękoliście

Rodzaj

liściolot

Gatunek

liściolot kubański

Synonimy
  • Phyllonycteris obtusa G.S. Miller, 1929[3]
Podgatunki
  • P. p. poeyi Gundlach, 1961
  • P. p. obtusa G.S. Miller, 1929
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Liściolot kubański[5] (Phyllonycteris poeyi) – gatunek ssaka z podrodziny jęzorników (Glossophaginae) w obrębie rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae).

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego nazwał w 1861 roku niemiecko-kubański przyrodnik Juan Cristóbal Gundlach nadając mu nazwę Phyllonycteris poeyi[2]. Holotyp pochodził z plantacji Fundador Coffee, w Kubie[6]. Podgatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego nazwał w 1929 roku amerykański zoolog Gerrit Smith Miller nadając mu nazwę Phyllonycteris obtusa[3]. Holotyp pochodził z „krzywej jaskini” w pobliżu plantacji Atalaye, około 4 mi (6 km) od Saint-Michel-de-l’Atalaye, w Haiti[7].

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają dwa podgatunki[8].

Etymologia

  • Phyllonycteris: gr. φυλλον phullon „liść”; νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos „nietoperz”[9].
  • poeyi: prof. Felipe Poey y Aloy (1799–1891), kubański zoologi, przyrodnik i artysta[10].

Zasięg występowania

Liściolot kubański występuje w Kubie i Haiti zamieszkując w zależności od podgatunku[8]:

Obserwacje dwóch osobników w Florida Keys w Stanach Zjednoczonych może reprezentować osobniki zabłąkane[8].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 75–87 mm, długość ogona 6–18 mm, długość ucha 12–16 mm, długość tylnej stopy 16–20 mm, długość przedramienia 43–51 mm[11]; rozpiętość skrzydeł 294–350 mm[12]; masa ciała 15–29 g[11]; samce są średnio większe od samic[11]. Liściolot kubański nie ma właściwie żadnych znaczących narośli na nosie.

Ekologia

Tryb życia

Występuje w lasach pierwotnych. Nietoperz ten prowadzi wybitnie stadny tryb życia; śpi w grupach liczących ponad tysiąc osobników w jaskiniach i szczelinach skalnych. Wąskim i długim językiem pobiera z kwiatów nektar i pyłek z najróżniejszych kwiatów, ale jada również owoce.

Rozmnażanie

Jego okres rozrodu nie jest związany z żadną porą roku, a młode pozostają we wspólnym lęgowisku, dopóki nie nauczą się latać.

Przypisy

  1. ↑ Phyllonycteris poeyi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ a b W.C.H. Peters. Eine neue von Hrn. Dr. Gundlach beschriebene Gattung von Flederthleren aus Cuba, Phyllonycteris. „Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1860, s. 817, 1861. (niem.). 
  3. ↑ a b G.S. Miller. A second collection of Mammals from caves near St. Michel, Haiti. „Smithsonian miscellaneous collections”. 81 (9), s. 10, 1929. (ang.). 
  4. ↑ C. Mancina & S. Solari, Phyllonycteris poeyi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2019, wersja 2021-3 [dostęp 2022-07-09] (ang.).
  5. ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 101. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  6. ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Phyllonycteris (Phyllonycteris) poeyi. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-07-09].
  7. ↑ J.S. Zijlstra: Phyllonycteris obtusa Miller, 1929. Hesperomys project. [dostęp 2022-07-09]. (ang.).
  8. ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 168. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  9. ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 535, 1904. (ang.). 
  10. ↑ B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 325. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
  11. ↑ a b c S. Solari, R. Medellín, B. Rodríguez-Herrera, V. da Cunha Tavares, G. Garbino, M.A. Camacho, D.T. Saá, B. Lim, J. Arroyo-Cabrales, A. Rodríguez-Durán, E. Dumont, S. Burneo, L.F. A. Urioste, M. Tschapka & D. Espinosa: Family Phyllostomidae (New World Leaf-nosed Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 516–517. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
  12. ↑ C.A. Mancina. Phyllonycteris poeyi. „Mammalian Species”. 42 (852), s. 42, 2010. DOI: 10.1644/852.1.. (ang.). 

Bibliografia

  • Ilustrowana Encyklopedia Zwierząt - Warszawa 1997 – Dr Philip Whitfield