W chorwackiej części Morza Adriatyckiego znajduje się 698 wysp, 389 wysepek oraz 78 raf^[1], co sprawia, że chorwacki archipelag jest najliczebniejszym na Morzu Adriatyckim oraz drugim co do liczebności na Morzu Śródziemnym (więcej wysp posiada tylko Grecja)^[2].

Spośród 698 wysp w 2001 r. tylko 47 było zamieszkiwanych co najmniej przez jedną osobę. Starsze źródła podają, że Chorwacja posiadała 66 zamieszkanych wysp^[3], lecz dane te są już nieaktualne^[1], gdyż 19 z nich stało się niezamieszkanych wskutek depopulacji^[4].

Wyspy Chorwacji są zamieszkane od czasów starożytnej Grecji (dla przykładu wyspa Hvar była zamieszkana pomiędzy 3500 r. p.n.e. a 2500 r. p.n.e.^[5], Dionizjos I założył kolonie na wyspach Hvar i Vis w czwartym wieku przed Chrystusem^[6]). Liczba mieszkańców na wyspach rosła do 1921 roku, kiedy osiągnęła swój szczyt i wynosiła 173 503. Od tamtego czasu następowało wyludnienie wysp w kolejnych dekadach, do tego stopnia, iż w 1981 r. osiągnięto stan z roku 1850^[7]. Liczba ludności przestała maleć w latach 90. Według spisu z 2001 na wyspach mieszkało 121 606 osób, podczas gdy w 1991 jedynie 110 953^[1].

Głównymi gałęziami przemysłu na wyspie jest rolnictwo (zwłaszcza uprawa winorośli i oliwek), rybactwo oraz turystyka. Lokalna gospodarka jest stosunkowo słabo rozwinięta, podczas gdy koszty życia od 10 do 30% wyższe niż na kontynencie^[7], przez co chorwacki rząd w różnoraki sposób wspiera i ochrania wyspy poprzez program Zakon o otocima. Zakłada on m.in. pobieranie opłat na mostach oraz zapewnia tańsze bądź darmowe bilety promowe dla wyspiarzy^[8].

• wyspy Chorwacji