Brač (wł. Brazza) – chorwacka górzysta wyspa przybrzeżna na Adriatyku, należąca do środkowej Dalmacji. Powierzchnia 395,44 km²; długość wybrzeża 180,61 km[3]; ludność 14 tys. Od lądu stałego oddziela wyspę cieśnina o szerokości 5–12 km. Najwyższy punkt wyspy to Vidova Gora (778 m n.p.m.). Największa miejscowość wyspy to Supetar. Inne miejscowości: Pučišća, Sumartin, Sutivan, Selca, Škrip, Bol, Blaca, Milna. Wyspa sąsiaduje z wyspą Šolta. Dopłynąć do wyspy można promami Jadrolinija oraz Split Tours. Promy pływają z: Supetaru do Splitu, oraz z Sumartinu do Makarskiej.
W Bolu znajduje się najokazalsza żwirowa plaża na całym wybrzeżu wyspy, położona na półwyspie Zlatni rat. Na wyspie, gdzie rozwinęła się turystyka[4], znajduje się kilka małych plaż piaszczystych, z których na szczególną uwagę zasługuje zatoka Lovrečina na północnym wybrzeżu.
Z marmuru wydobywanego na wyspie budowano pałac Dioklecjana w Splicie, wykorzystano go także przy budowie Białego Domu w Waszyngtonie.
Ludność wyspy zajmuje się rybołówstwem, hodowlą owiec oraz uprawą oliwek, winorośli i tytoniu[4]. Na wyspie znajdują się wytwórnie serów oraz konserw rybnych[4]. Pochodzi stąd lokalna potrawa brački vitalac[5].
Galeria
-
-
Panorama Supetaru
-
Kościół w Selcy
-
-
-
Przypisy
- ↑ Coastline Lenghts and Areas of Islands in the Croatian Part of the Adriatic Sea Determined from the Topographic Maps at the Scale of 1:25 000. s. 11. [dostęp 2010-11-13]. (ang.).
- ↑ Duplančić Leder, T.; Ujević, T.; Čala, M. (2004): Duljine obalne crte i površine otoka na hrvatskom dijelu Jadranskog mora određene s topografskih karata mjerila 1:25 000, Geoadria, Vol. 9, No. 1, 5-32.
- ↑ Duplančić Leder, T.; Ujević, T.; Čala, M. (2004): Duljine obalne crte i površine otoka na hrvatskom dijelu Jadranskog mora određene s topografskih karata mjerila 1:25 000, Geoadria, Vol. 9, No. 1, 5-32. [online], Hydrographic Institute of the Republic of Croatia, 9 maja 2004 (ang. • chorw.).
- ↑ a b c Brač, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-03-28] .
- ↑ Ida Jakšić, Brački vitalac, Etnografski muzej Split, 2014, s. 125-135