Był synem Józefa (urzędnik i bankowy księgowy) oraz Wandy Miłkowskiej (krewna Teodora Tomasza Jeża). Miał młodszą o 5 lat siostrę Zofię. Jego dziadek ze strony ojca - Wincenty - miał chłopskie pochodzenie i był uczestnikiem powstania styczniowego pod dowództwem Mariana Langiewicza[1]. Rodzina mieszkała w Grodzisku Mazowieckim, skąd ojciec Leszka codziennie jeździł do pracy do Warszawy. W połowie lat 20. przeprowadzili się do stolicy, najpierw na ul. Rozbrat, a dwa lata przed wybuchem wojny na Mokotów na ul. Asfaltową 14. Od 1929 Leszek uczęszczał do Gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie[2], które ukończył w 1937[3]. W trakcie nauki w gimnazjum, zagrożony oceną niedostateczną z języka niemieckiego, został wysłany przez rodziców do Gdańska[4]. W trakcie nauki w szkole zbliżył się do ONR-ABC. Z tym środowiskiem politycznym związał się na wiele lat[5].
Początkowo podjął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej, jednak po roku przeniósł się na Wydział Ekonomiczno-Prawny Uniwersytetu Poznańskiego[6]. Debiutował w Poznaniu utworem Dzień nad Motławą w roku 1939[4]. Oprócz studiów był organizatorem Grup Szkolnych ONR, zaś jego przełożonym w organizacji politycznej został Stanisław Kasznica[6].
Po wybuchu wojny w 1939 musiał opuścić Wielkopolskę. Dzięki znajomości języka niemieckiego otrzymał pracę w Jabłonnej w majątku Potockich. W 1941 zmarł ojciec, co spowodowało konieczność utrzymania rodziny (matki i siostry)[7]. Studia kontynuował na Uniwersytecie Ziem Zachodnich w latach 1941-1943, jednak ich nie ukończył z powodu trudności materialnych[8].
