Leon Bączkiewicz
Leon Bączkiewicz (ur. 9 kwietnia 1888 w Żyrardowie, zm. 27 kwietnia 1960 w Warszawie) – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 9 kwietnia 1888 w Żyrardowie, w rodzinie Adama i Józefy z Jakubiaków[1]. Ukończył szkołę realną w Warszawie. W latach 1905-1908 działał czynnie w Polskiej Partii Socjalistycznej.
Służbę wojskową rozpoczął w armii Imperium Rosyjskiego[2] (był żołnierzem Legionu Puławskiego). Od 1916 roku służył w Brygadzie Strzelców Polskich. W czasie wojny z bolszewikami pełnił służbę w Naczelnym Dowództwie Wojska Polskiego. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego. Podczas swej służby w Wojsku Polskim zajmował między innymi stanowiska: dowódcy kompanii, adiutanta pułku, szefa oddziału operacyjnego dywizji i dowódcy batalionu.
W randze porucznika służył w 23 pułku piechoty, z którego został odkomenderowany do Dowództwa XI Brygady Piechoty, co ogłoszono 14 lutego 1920 roku[3]. Na mocy dekretu Naczelnego Wodza z dnia 25 listopada 1920 roku[a] został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu porucznika w piechocie[4]. Następnie przydzielono go do 6 Dywizji Piechoty. Rozkazem ministra spraw wojskowych gen. por. Kazimierza Sosnkowskiego L. 1716 z dnia 6 czerwca 1921 roku porucznik adj. szt. Leon Bączkiewicz z Dowództwa 6 Dywizji Piechoty został przeniesiony do Oddziału Va (obsady personalnej wyższych dowództw) Biura Ścisłej Rady Wojennej[5]. Dekretem Naczelnika Państwa i Wodza Naczelnego z dnia 3 maja 1922 roku (dekret L. 19400/O.V.) został zweryfikowany w stopniu kapitana Adiutanta Sztabowego, ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 976. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. Jego oddziałem macierzystym pozostawał wówczas nadal 23 pułk piechoty z Włodzimierza Wołyńskiego[7]. W roku 1923 zajmował już 882. lokatę wśród kapitanów korpusu piechoty[8] i jako nadetatowy oficer 23 pp przydzielony był do Sztabu Generalnego (Ministerstwo Spraw Wojskowych)[9]. Służbę pełnił wówczas w Oddziale I Sztabu Generalnego[10]. W tym czasie kpt. Bączkiewicz był już odznaczony Krzyżem Walecznych[11].
W dniu 2 listopada 1923 roku został przydzielony do macierzystego 23 pułku piechoty, z jednoczesnym odkomenderowaniem na jednoroczny Kurs Doszkolenia 1923/24 w Wyższej Szkole Wojennej[12] (był to III Kurs Doszkolenia). Z dniem 15 października 1924 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego Oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Korpusu Ochrony Pogranicza[13]. W roku 1924 zajmował 458. lokatę wśród kapitanów piechoty[14]. Pełnił służbę w Dowództwie Korpusu Ochrony Pogranicza w Warszawie, na stanowisku szefa Oddziału Ogólno-Organizacyjnego[15] (przez pewien czas piastował w zastępstwie funkcję Szefa Sztabu Dowództwa KOP[b]). Zarządzeniem z dnia 29 października 1926 roku, jako szef Oddziału Ogólnego Dowództwa KOP, został odznaczony przez Prezesa Rady Ministrów Srebrnym Krzyżem Zasługi[16]. Na podstawie zarządzenia[c] z dnia 12 kwietnia 1927 roku, wydanego przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego, został awansowany do rangi majora, ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku i 81. lokatą w korpusie oficerów piechoty[17]. Na dzień 30 września 1928 r. nadal pozostawał Szefem Oddziału Ogólnego Dowództwa KOP. 17 grudnia 1928 roku została mu nadana Odznaka Pamiątkowa KOP „Za Służbę Graniczną”. W dniu 23 sierpnia 1929 roku ogłoszono zarządzenie[d] o przeniesieniu służbowym mjr. Leona Bączkiewicza z Dowództwa KOP-u do 3 baonu granicznego w Hoszczy, na stanowisko dowódcy tegoż batalionu[18]. W dniu 28 sierpnia 1929 roku zameldował się w Zdołbunowie, w dowództwie Brygady KOP „Wołyń”, po czym odszedł na wyznaczone stanowisko[e]. W Korpusie Ochrony Pogranicza pełnił służbę do marca 1930 roku[19][20], zajmując w 1928 roku nadal 81. lokatę pośród majorów piechoty w swoim starszeństwie[21] (przynależał wówczas do kadry oficerów piechoty[22]).
W dniu 31 marca 1930 roku opublikowano zarządzenie Ministra Spraw Wojskowych o przeniesieniu mjr. Bączkiewicza z Korpusu Ochrony Pogranicza do 14 pułku piechoty z Włocławka[f], na stanowisko dowódcy baonu[23] (na dzień 16 września 1930 roku piastował funkcję dowódcy batalionu szkolnego w 14 pp[24]). Już jako oficer 14 pułku piechoty zajmował w 1930 roku – 362. lokatę łączną wśród majorów piechoty (była to jednocześnie 75. lokata w starszeństwie)[25]. Na dzień 15 kwietnia 1931 r. nadal pełnił służbę na stanowisku dowódcy batalionu we włocławskim pułku[26]. W dniu 23 października 1931 roku ogłoszono jego przeniesienie z 14 pułku piechoty do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie[27].
Do stopnia podpułkownika został mianowany w dniu 14 grudnia 1931 roku, ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 roku i 25. lokatą w korpusie oficerów piechoty[28][29]. Pozostając na stanowisku oficera Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I zajmował w 1932 roku[30] nadal 25. lokatę w swoim starszeństwie, pośród podpułkowników piechoty[29]. Z dniem 1 października 1932 roku został przeniesiony na stanowisko delegata Sztabu Głównego przy Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Warszawie[31]. Służąc na tym stanowisku zajmował na dzień 1 lipca 1933 roku - 250. lokatę łączną pośród podpułkowników korpusu piechoty (była to jednocześnie 24. lokata w swoim starszeństwie)[32]. W dniu 28 września 1933 roku ogłoszono jego przeniesienie, z zachowaniem dotychczasowego dodatku służbowego, do dyspozycji szefa Sztabu Głównego[33][g], a w dniu 7 czerwca 1934 roku ogłoszono przeniesienie ppłk. Bączkiewicza do Biura Personalnego[h] Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie, z przyznaniem dodatku służbowego według kategorii VI B[34]. Na dzień 5 czerwca 1935 roku, pełniąc służbę w Biurze Personalnym M.S.Wojsk., zajmował już 212. lokatę łączną wśród podpułkowników piechoty (była to zarazem 23. lokata w starszeństwie)[35]. Po 1935 roku został przeniesiony w stan spoczynku. W roku 1938 pełnił funkcję I zastępcy przewodniczącego Sekcji Morsko-Kolonialnej Izby Handlowej Polsko-Łacińsko-Amerykańskiej[36].
W sierpniu 1945 roku działając z ramienia byłej Komendy Głównej Związku Odbudowy Rzeczypospolitej[i] zgłosił akces udziału w Zjeździe Uczestników Walki Zbrojnej z Niemcami, który odbył się w dniach 1–2 września 1945 roku w Warszawie[37].
Zmarł w dniu 27 kwietnia 1960 roku w Warszawie[38]. Spoczywa na cmentarzu parafii Matki Bożej Pocieszenia przy ulicy Kasztanowej w Żyrardowie (sektor C4-1-7)[39].
W dniu 15 maja 1921 r. zawarł związek małżeński z Zofią Drymmer.
Ordery i odznaczenia
Uwagi
- ↑ Był to dekret marszałka Józefa Piłsudskiego o sygnaturze L. 2449.
- ↑ Rozkaz dzienny Dowództwa KOP Nr 63 z 14 lipca 1926 roku (zbiory Archiwum Straży Granicznej w Szczecinie).
- ↑ Zarządzenie o sygnaturze B.P.L. 3989/III.
- ↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wojskowych o sygnaturze B.P.L. 20347-I-29.
- ↑ Rozkaz dowództwa Brygady KOP „Wołyń” Nr 31 z 29 sierpnia 1929 roku (zbiory Archiwum Straży Granicznej w Szczecinie).
- ↑ W Dzienniku Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z dnia 31 marca 1930 roku błędnie podano, że miał objąć dowodzenie nad batalionem w 35 pułku piechoty. Zostało to sprostowane w Dzienniku Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z dnia 20 września 1930 roku, str. 313.
- ↑ Z dokumentów przechowywanych w amerykańskim Instytucie Józefa Piłsudskiego wynika, że w dyspozycji szefa Sztabu Głównego znajdował się od września 1933 roku.
- ↑ Z dokumentów zgromadzonych w amerykańskim Instytucie Józefa Piłsudskiego wynika, że w Biurze Personalnym M.S.Wojsk. ppłk Bączkiewicz pełnił służbę od czerwca 1934 roku.
- ↑ Jego nazwisko występuje na liście ujawnionych członków Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich.
- ↑ Medal nadano rozkazem Dowództwa KOP Nr 108/28 p. I (zbiory Archiwum Straży Granicznej w Szczecinie).
- ↑ Medal nadano rozkazem Dowództwa KOP Nr 119/28 p. I (zbiory Archiwum Straży Granicznej w Szczecinie).
Przypisy
- ↑ a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1939, s. 10. [dostęp 2021-06-28].
- ↑ Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce. Obsada personalna - piechota ↓, s. 32.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 5 z 14 II 1920, s. 88.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 48 z 15 XII 1920, s. 1357.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 26 z 2 VII 1921, s. 1112.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych 1922 ↓, s. 54, 497.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych 1922 ↓, s. 54.
- ↑ Rocznik oficerski 1923 ↓, s. 413.
- ↑ Rocznik oficerski 1923 ↓, s. 191.
- ↑ Rocznik oficerski 1923 ↓, s. 8.
- ↑ Rocznik oficerski 1923 ↓, s. 8, 191.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 69 z 1 XI 1923, s. 732.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 110 z 15 X 1924, s. 612.
- ↑ Rocznik oficerski 1924 ↓, s. 357.
- ↑ Jednodniówki 2006 ↓, s. 42, 68, 108, 149.
- ↑ Na podstawie
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 IV 1927, s. 119.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 VIII 1929, s. 307.
- ↑ Rocznik oficerski 1924 ↓, s. 180.
- ↑ a b Rocznik oficerski 1928 ↓, s. 125.
- ↑ Rocznik oficerski 1928 ↓, s. 181.
- ↑ Rocznik oficerski 1928 ↓, s. 125, 181.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 III 1930, s. 119.
- ↑ Ciesielski 2008 ↓, s. 277.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1930 ↓, s. 131.
- ↑ Lista oficerów dyplomowanych 1931 ↓, s. 10.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 X 1931, s. 330.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 11 z 15 XII 1931, s. 397.
- ↑ a b c Rocznik oficerski 1932 ↓, s. 25.
- ↑ Rocznik oficerski 1932 ↓, s. 453.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 XII 1932, s. 413.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1933 ↓, s. 15.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 11 z 28 IX 1933, s. 194.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 VI 1934, s. 154.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1935 ↓, s. 14.
- ↑ Doroczne Walne Zgromadzenie Izby Handlowej Polsko-Łacińsko-Amerykańskiej. „Biuletyn Polsko-Łacińsko-Amerykański”. Jubileuszowy wydany z okazji XX lecia odzyskania niepodległości, s. 14, 1938. Warszawa.
- ↑ Zjazd uczestników walki zbrojnej z Niemcami Warszawa, 1 – 2 września 1945. „Rzeczpospolita”. 233 (373), s. 3, 29 sierpnia 1945. Warszawa.
- ↑ Zmarli. „Stolica”. 21 (649), s. 3, 1960-05-22. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Prasowe RSW „Prasa”.
- ↑ Cmentarz Parafii MP Pocieszenia - wyszukiwarka osób pochowanych [online], zyrardow36.grobonet.com [dostęp 2023-02-20] .
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 293, poz. 341 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. 1928 r. nr 260, poz. 632 „za zasługi na polu organizacji pracy w wojsku”.
- ↑ M.P. z 1926 r. nr 252, poz. 706 „za zasługi, położone około zabezpieczenia granic Państwa”.
- ↑ Jednodniówki 2006 ↓, s. 107.
- ↑ a b c d e Na podstawie fotografii.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 48 z 29 IV 1925, s. 229.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 19 z 12 XII 1929, s. 365.
Bibliografia
- Zbiory Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce. Obsada personalna - piechota - część 2A sygnatura 701/1/116 s. 32 poz. 235. [dostęp 2018-12-11].
- Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych z lat 1920–1937. [dostęp 2019-12-11].
- Rocznik oficerski 1923. Ministerstwo Spraw Wojskowych. Warszawa, 1923. [dostęp 2018-12-11].
- Rocznik oficerski 1924. Ministerstwo Spraw Wojskowych. Warszawa, 1924. [dostęp 2018-12-11].
- Rocznik oficerski 1928. Ministerstwo Spraw Wojskowych. Warszawa, 1928. [dostęp 2018-12-11].
- Rocznik oficerski 1932. Ministerstwo Spraw Wojskowych. Warszawa, 1932. [dostęp 2018-12-11].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych 1922: załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 1922 r.. Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1922. [dostęp 2018-12-11].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty opublikowana w „Przeglądzie Piechoty”. Zeszyt 7, lipiec 1930 r. Przegląd Piechoty: miesięcznik wydawany przez Departament Piechoty, Sekcję Piechoty Towarzystwa Wiedzy Wojskowej i Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1930. [dostęp 2018-12-11].
- Lista oficerów dyplomowanych (stan z dnia 15 kwietnia 1931 r.). Sztab Główny Wojska Polskiego. Warszawa, 1931. [dostęp 2018-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-14)].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty: dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”. 1 lipca 1933 r. Przegląd Piechoty: miesięcznik wydawany przez Departament Piechoty, Sekcję Piechoty Towarzystwa Wiedzy Wojskowej i Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1933. [dostęp 2018-12-11].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty: dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”. 5 czerwiec 1935 r. Przegląd Piechoty: miesięcznik wydawany przez Departament Piechoty, Sekcję Piechoty Towarzystwa Wiedzy Wojskowej i Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1935. [dostęp 2018-12-11].
- Małgorzata Gwara, Magdalena Lewnau, Beata Czekaj-Wiśniewska: Korpus Ochrony Pogranicza. Jednodniówki w zbiorach Centralnej Biblioteki Wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Polonia Militaris, 2006. ISBN 83-60619-03-4.
- Zdzisław Ciesielski: Dzieje 14 Pułku Piechoty w latach 1918–1939. Wydawnictwo Adam Marszałek, 2008. ISBN 978-83-7441-937-6.
|
|