Brygada Strzelców Polskich (BSP) albo Poleska Brygada Strzelców[a] – wielka jednostka piechoty Wojska Polskiego na Wschodzie, powstała jesienią 1915 roku.
Zawiązkiem powstania BSP stał się zdziesiątkowany w walkach Legion Puławski, a także 740 Drużyna Lubelska. BSP funkcjonowała na zasadzie rosyjskich drużyn (batalionów) pospolitego ruszenia, a dokładnie rosyjskiej 104 Brygady Pospolitego Ruszenia.
Inicjatywa generała Szymanowskiego, pułkownika Rządkowskiego i rotmistrza Zamoyskiego skutkowała wydaniem rozporządzenia faktycznego szefa Stawki generała Michała Aleksiejewa o powołaniu Brygady Strzelców Polskich, której formowanie rozpoczęło się w Bobrujsku. Wkrótce do Brygady dołączono dywizjon ułanów i kompanie saperską.
Brygada była zależna od dowództwa rosyjskiego. Korespondencja urzędowa była prowadzona w języku rosyjskim, natomiast komendy padały w języku polskim. W szeregach Brygady znajdowało się ponad 8 tysięcy żołnierzy, niemal wyłącznie Polaków.
Walki na froncie
Brygada Strzelców Polskich została skierowana na front w 1916. Brała udział w walkach z Niemcami na Nowogródczyźnie, gdzie poniosła duże straty. Walczyła na linii frontu, który przebiegał na rzece Szczara, a także w rejonie Zaosia i Snowia[b]. W styczniu 1917 Brygada została wycofana z frontu do Kijowskiego Okręgu Wojskowego i tutaj została przeformowana w Dywizję Strzelców Polskich.
Organizacja i obsada personalna brygady
Dowództwo Brygady Strzelców Polskich
Pododdziały
Uwagi
- ↑ Nazwa „Poleska” nadana została brygadzie przez nieprzychylnych Polakom Rosjan pełniących funkcje oficerów sztabowych. Zastępowała ona określenie „Polskich”.
- ↑ W rejonie Snowia do dziś znajdują się groby poległych żołnierzy z BSP.
Bibliografia
| Korpusy |
|
|---|
| Legie i legiony |
|
|---|
| Dywizje |
|
|---|
| Brygady |
|
|---|
| Pułki |
|
|---|
| Inne |
|
|---|
