PROFILPELAJAR.COM

Osobny artykuł: Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1952.

Sztafetę 4 × 100 metrów mężczyzn podczas XV Letnich Igrzysk Olimpijskich w Helsinkach rozegrano 26 (eliminacje) i 27 lipca 1952 (półfinały i finał) na Stadionie Olimpijskim w Helsinkach. Zwycięzcą została sztafeta Stanów Zjednoczonych, która biegła w składzie: Dean Smith, Harrison Dillard, Lindy Remigino i Andy Stanfield.

Rekordy

	reprezentacja	zawodnicy	czas	data	miejsce
Rekord świata	Stany Zjednoczone	Jesse Owens, Ralph Metcalfe, Foy Draper, Frank Wykoff	39,8	1936-08-09 9 sierpnia 1936_(dts)	Berlin^[1]
Rekord olimpijski	Stany Zjednoczone	Jesse Owens, Ralph Metcalfe, Foy Draper, Frank Wykoff	39,8	1936-08-09 9 sierpnia 1936_(dts)	Berlin^[1]

Poz. - pozycja
– rekord świata \| – rekord krajowy \| – rekord życiowy \| = – wyrównany rekord życiowy \| – najlepszy wynik w sezonie \| = – wyrównany najlepszy wynik w sezonie \| – rekord olimpijski
Fn – falstart \| DNF – nie ukończył \| DNS – nie wystartował \| DSQ – zdyskwalifikowany

22 sztafety przystąpiły do biegów eliminacyjnych. Rozegrano cztery biegi. Do półfinałów awansowały po trzy najlepsze sztafety w każdym biegu (Q).

Poz.	Państwo	Zawodnicy	Rezultat	Uwagi
1	Stany Zjednoczone	Dean Smith, Harrison Dillard, Lindy Remigino, Andy Stanfield	40,3	Q
2	Francja	Alain Porthault, Étienne Bally, Yves Camus, René Bonino	40,8	Q, ^[2]
3	Polska	Dominik Sucheński, Zygmunt Buhl, Zdobysław Stawczyk, Emil Kiszka	41,8	Q
4	Finlandia	Adolf Turakainen, Voitto Hellsten, Pauli Tavisalo, Issi Baran	42,0
5	Kanada	Gordon Crosby, Don McFarlane, Bob Hutchison, Pete Sutton	42,6
6	Portugalia	Tomás Paquete, Fernando Casimiro, Eugénio Eleutério, Rui Maia	42,8
7	Królestwo Egiptu	Emad El-Din Shafei, Fouad Yazgi, Fawzi Chaaban, Youssef Ali Omar	42,9

Poz.	Państwo	Zawodnicy	Rezultat	Uwagi
1	Wielka Brytania	Emmanuel McDonald Bailey, William Jack, Jack Gregory, Brian Shenton	41,2	Q, ^[3]
2	Włochy	Carlo Vittori, Antonio Siddi, Giorgio Sobrero, Franco Leccese	41,5	Q
3	Kuba	Evelio Planas, Samuel Anderson, Ángel García, Rafael Fortún	41,9	Q
4	Złote Wybrzeże	George Acquaah, Gabriel Laryea, John Owusu, Augustus Lawson	42,1
5	Australia	Morris Curotta, Edwin Carr, Ray Weinberg, Ken Doubleday	42,3
6	Tajlandia	Adul Wanasatith, Arun Sankosik, Pongummart Ummarttayakul, Boonterm Pakpuang	44,5

Poz.	Państwo	Zawodnicy	Rezultat	Uwagi
1	Węgry	László Zarándi, Géza Varasdi, György Csányi, Béla Goldoványi	41,0	Q
2	Czechosłowacja	František Brož, Jiří David, Miroslav Horčic, Zdeněk Pospíšil	41,5	Q
3	Argentyna	Enrique Beckles, Mariano Acosta, Gerardo Bönnhoff, Romeo Galán	41,5	Q
4	Niemcy	Peter Kraus, Werner Zandt, Josef Heinen, Franz Happernagel	41,5
5	Szwajcaria	Willy Schneider, Willy Eichenberger, Ernst Mühlethaler, Hans Wehrli	41,6

Poz.	Państwo	Zawodnicy	Rezultat	Uwagi
1	ZSRR	Boris Tokariew, Lew Kalajew, Lewan Sanadze, Władimir Suchariew	41,3	Q
2	Protektorat Nigerii	Titus Erinle, Rafiu Oluwa, Karim Olowu, Muslim Arogundade	42,4	Q
3	Pakistan	Muhammad Sharif Butt, Muhammad Fazil, Abdul Aziz, Khwaja Muhammad Aslam	42,8	Q
–	Islandia	Ingi Þorsteinsson, Pétur Sigurðsson, Hörður Haraldsson, Ásmundur Bjarnason	DSQ

Rozegrano dwa biegi półfinałowe. Do finału awansowały po trzy najlepsze zespoły z każdego biegu.

Poz.	Państwo	Zawodnicy	Rezultat	Uwagi
1	Stany Zjednoczone	Dean Smith, Harrison Dillard, Lindy Remigino, Andy Stanfield	40,4	Q
2	ZSRR	Boris Tokariew, Lew Kalajew, Lewan Sanadze, Władimir Suchariew	40,7	Q, ^[4]
3	Wielka Brytania	Emmanuel McDonald Bailey, William Jack, Jack Gregory, Brian Shenton	41,0	Q,^[3]
4	Argentyna	Enrique Beckles, Mariano Acosta, Gerardo Bönnhoff, Romeo Galán	41,4
5	Polska	Dominik Sucheński, Zygmunt Buhl, Zdobysław Stawczyk, Emil Kiszka	41,8
6	Pakistan	Muhammad Sharif Butt, Muhammad Fazil, Abdul Aziz, Khwaja Muhammad Aslam	42,0

Poz.	Państwo	Zawodnicy	Rezultat	Uwagi
1	Węgry	László Zarándi, Géza Varasdi, György Csányi, Béla Goldoványi	40,9	Q
2	Francja	Alain Porthault, Étienne Bally, Yves Camus, René Bonino	40,9	Q
3	Czechosłowacja	František Brož, Jiří David, Miroslav Horčic, Zdeněk Pospíšil	41,3	Q, ^[5]
4	Kuba	Evelio Planas, Samuel Anderson, Ángel García, Rafael Fortún	41,5
5	Protektorat Nigerii	Titus Erinle, Rafiu Oluwa, Karim Olowu, Muslim Arogundade	41,9

Poz.	Państwo	Zawodnicy	Rezultat	Uwagi
1	Stany Zjednoczone	Dean Smith, Harrison Dillard, Lindy Remigino, Andy Stanfield	40,1
2	ZSRR	Boris Tokariew, Lew Kalajew, Lewan Sanadze, Władimir Suchariew	40,3	^[4]
3	Węgry	László Zarándi, Géza Varasdi, György Csányi, Béla Goldoványi	40,5	^[6]
4	Wielka Brytania	Emmanuel McDonald Bailey, William Jack, Jack Gregory, Brian Shenton	40,6	^[3]
5	Francja	Alain Porthault, Étienne Bally, Yves Camus, René Bonino	40,9
6	Czechosłowacja	František Brož, Jiří David, Miroslav Horčic, Zdeněk Pospíšil	41,2	^[5]

↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, 2015, s. 134 [dostęp 2024-06-14] (ang.).
↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 188. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 189. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
↑ ^a ^b Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 194. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
↑ ^a ^b Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 187. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 190. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).