Lech Stanisław Ciuk urodził się 22 kwietnia 1941 jako syn Zygfryda[1][2]. Wychowywał się w Częstochowie, gdzie w latach 50. uprawiał sport: piłkę nożną w Skrze Częstochowa, hokej w Budowlanych Częstochowa oraz lekkoatletykę w MKS Częstochowa i tej ostatniej dyscyplinie poświęcił się w kolejnych latach[3]. Podjął studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, był zawodnikiem sekcji lekkoatletycznej AZS-AWF Warszawa[3]. Trenował biegi średnie, został kadrowiczem reprezentacji juniorskiej i seniorskiej Polski, lekkoatletyczną karierę zastopowała kontuzja[3]. W 1963 ukończył studia na AWF z tytułem magistra, następnie uzyskał uprawnienia trenera klasy II, po czym ukończył studia na kierunku biologii na Uniwersytecie Warszawskim[3]. Później uzyskał także uprawnienia sędziego siatkarskiego, sędziego państwowego łyżwiarskiego szybkiego[3]. W 1980 ukończył Podyplomowe Studium Trenerskie na AWF w Warszawie, uzyskując tytuł trenera II klasy łyżwiarskiego szybkiego[3][4].
Oprócz pracy jako nauczyciel nadal był zawodnikiem i do 1968 trenerem lekkoatletycznym w klubie sportowym LKS Sanok[3]. Następnie pełnił funkcję koordynatora sportu szkolnego w powiecie sanockim, później stanowisko podinspektora i inspektora wychowania fizycznego i sportu w Wydziale Oświaty w Sanoku, a później wizytatora ds. sportu w Kuratorium Oświaty i Wychowania w Krośnie[3][10][11]. Od 1964 był członkiem zarządu Szkolnego Związku Sportowego, w latach 70. został członkiem władz powiatowych i wojewódzkich SZS[3]. W 1970 został przewodniczącym utworzonego Międzyszkolnego Klubu Sportowego „Zryw” Sanok, wydzielonego z oddziału powiatowego Zrywu, pełniąc tę funkcję przez wiele kolejnych lat[3][12][13][14][15][16]. Po przekształceniu MKS Zryw w Towarzystwo Sportowe Zryw 12 marca 1992 pozostał prezesem zarządu[17]. Był trenerem sekcji łyżwiarstwa szybkiego Zrywu od 1969 do 1972 oraz od 1977 do marca 1994, wychowując wielu utytułowanych panczenistów, m.in. Witolda Mazura[3][12][18][19][20]. Kierowana przez niego drużyna w 1981 zdobyła wicemistrzostwo Polski SZS (w składzie zespołu był m.in. Maciej Ciuk)[21]. W 1978 został członkiem zarządu Okręgowego Związku Łyżwiarstwa Szybkiego w Zakopanem[12]. Pod koniec lat 70. był jednym z inicjatorów budowy sztucznego toru łyżwiarskiego Błonie w Sanoku[12]. Prócz pracy szkoleniowej był również wieloletnim sędzią i spikerem podczas zawodów łyżwiarstwa szybkiego[3]. W 1976 był założycielem sekcji pływackiej, a w 1980 był jednym z założycieli SKŁ Górnik Sanok, w którym objął funkcję wiceprezesa ds. organizacyjno-szkoleniowych[3][12][22][11]. Ponadto założył i od 1970 do 1980 kierował pierwszą w regionie sekcją kartingową[3]. Prócz tego w ramach Zrywu założył także sekcję wrotkarstwa i był jej trenerem od 1993 do 1995[12][3]. Był jednym z twórców klubu siatkarskiego Volley Club Sanok[3]. W 1980 został działaczem Polskiego Związku Łyżwiarstwa Szybkiego, w latach 90. był przewodniczącym Komisji Młodzieżowej PZŁS[3], a 22 czerwca 2002 został wybrany wiceprezesem PZŁS ds. organizacyjnych (innym wiceprezesem PZŁS został wówczas wybrany także przedstawiciel Sanoka, Grzegorz Wysocki)[23][24][25]. W 1995 został przewodniczącym Wojewódzkiego Komitetu Organizacyjnego Wojewódzkich Igrzysk Młodzieży Szkolnej[26]. Od 1997 do 1998 był prezesem SZS w województwie krośnieńskim[27]. Był autorem maszynopisów pt. Zarys sanockiego sportu szkolnego[28] oraz Rys historyczny łyżwiarstwa szybkiego w Sanoku (1995)[12]. W wyborach samorządowych w 1998 ubiegał się o mandat radnego Rady Powiatu Sanockiego startując z listy Przymierza Społecznego[29]. Był współzałożycielem zarejestrowanego w 2001 podmiotu NSZZ „Solidarność 80” – Region Podkarpacie i zasiadł w jego zarządzie[30]. Po 36 lat pełnienia stanowiska prezesa Zrywu Sanoku w 2005 ustąpił z tej funkcji, zostając prezesem honorowym i pozostając we współpracy z klubem[31].
Zmarł 15 marca 2018 i został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Sanoku. Jego żoną była Irena Ciuk[32] (kierownik poradni zawodowej w Sanoku[33] oraz od 1971 do 2004 Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Sanoku[34][35]).
↑Księga pamiątkowa 1928-2008 II Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Sanoku wydana z okazji jubileuszu 80-lecia szkoły. Sanok: 2008, s. 158.
↑Grono pedagogiczne. W: Stanisław Dydek: Zespół Szkół Mechanicznych w Sanoku 1946–1996. Brzozów: Oficyna Wydawniczo-Reklamowa „Edytor” w Brzozowie, 1997, s. 217. ISBN 83-87450-00-6.
c.jpg)