Eugeniusz Piasecki, „ojciec” PogoniLudwik Kuchar, sponsor klubu na początku jego istnienia
Lwowski Klub Sportowy „Pogoń” – polski wielosekcyjny klub sportowy we Lwowie działający w latach 1904–1939 i od 2009. Najlepiej znane są sekcje piłkarska i lekkoatletyczna. W dwudziestoleciu międzywojennym klub odnosił liczne sukcesy, jak choćby wielokrotne tytuły mistrza Polski, zarówno w sportach drużynowych, jak i indywidualnych. W maju 1938 roku Związek Polskich Związków Sportowych przyznał Pogoni tytuł „najlepszego i najbardziej zasłużonego klubu sportowego w Polsce”.
Historia
We wrześniu 1899 pracę na stanowisku nauczyciela gimnastyki we lwowskim IV Gimnazjum podjął Eugeniusz Piasecki, zaś już w grudniu 1899 – próbując przekonać swych podopiecznych do coraz popularniejszej dyscypliny, jaką stawał się angielski football – utworzył w tej szkole pierwsze uczniowskie drużyny piłkarskie, które wiosną1900 zaczęły między sobą rozgrywać pierwsze mecze oraz turnieje. Z czasem wychowankowie Piaseckiego zapragnęli również konfrontować swe umiejętności z młodzieżą zrzeszoną w innych lwowskich organizacjach i 7 października1900, jako reprezentacja szkoły, podczas tzw. gymkhany – zorganizowanej przez Komitet Sportowy Lwowskiego Klubu Cyklistów i Towarzystwa Kolarzy na należącym do niego boisku – zremisowali z gospodarzami 1:1. Funkcjonowanie „luźnych” zespołów uczniowskich stało się zaczątkiem dla powołania – wiosną1904 – „drużyny klasy IV gimnazjum IV”. W 1905 roku, za zgodą dyrekcji szkoły, nazwę zmieniono na Klub Gimnastyczno-Sportowy IV-go Gimnazjum. Zgodnie z nową nazwą, klub zrzeszono w ramach Towarzystwa Zabaw Ludu i Młodzieży (w 1906 przemianowanego na Towarzystwo Zabaw Ruchowych – TZR). Jako barwy obrano kolory czerwony i niebieski. Był to wówczas trzeci polski klub sportowy, w którym uprawiano piłkę nożną (po innych lwowskich klubach – Lechii i Czarnych).
W maju1907 podjęto decyzję o wyodrębnieniu się ze struktur TZR. Uzgodniono połączenie Klubu Gimnastyczno-Sportowego i Lechii, co umożliwiło szybszy rozwój klubu i rozszerzenie działalności, poprzez tworzenie nowych sekcji. Przybrano nową nazwę – Lwowski Klub Sportowy „Pogoń”, której pomysłodawcąbył Maksymilian Dudryk. Barwami KGS były czerwony i niebieski, zaś Lechii biały i czerwony, tak więc Pogoń połączyła te trzy barwy. Wówczas to głównym sponsorem i członkiem Zarządu został Ludwik Kuchar – właściciel sieci kin w Galicji (m.in. Pasażu we Lwowie i Wandy w Krakowie)[2], którego synowie Tadeusz, Władysław, Wacław, Mieczysław byli zawodnikami Pogoni. W latach 1907–1908 opracowano nowoczesny statut klubu, który potem stał się pierwowzorem dla podobnych dokumentów wielu innych polskich klubów sportowych. W 1911 roku Pogoń była jednym z inicjatorów powołania Związku Polskiego Piłki Nożnej. Jako że za datę założenia klubu do czasu odzyskania przez Polskę niepodległości uznawano rok 1907, to w 1917 hucznie obchodzono 10 rocznicę powstania. Pogoń była także współzałożycielem Polskiego Związku Piłki Nożnej (w 1919) oraz Ligi Piłki Nożnej (w 1926).
W styczniu 2009 r., klub został reaktywowany przez Grzegorza Opalińskiego, polskiego konsula we Lwowie oraz Polaków ze Lwowa. Uruchomiono ponownie sekcje piłkarską oraz kolarską.
Stadion
Szkic planowanej w 1938 rozbudowy kompleksu sportowego Pogoni
Budowę stadionu Pogoni koło Parku Kilińskiego we Lwowie rozpoczęto z inicjatywy głównego sponsora klubu Ludwika Kuchara i uroczyście oddano do użytku 1 maja 1913. W inauguracyjnym spotkaniu rywalem gospodarzy była Cracovia, a podczas owego meczu w barwach Pogoni zadebiutował Wacław Kuchar – późniejsza legenda klubu i całego polskiego sportu. Od momentu powstania do 1938 obiekt zwyczajowo nazywano Stadionem za Rogatką Stryjską. 30 października1938 oficjalnie nadano mu imię Marszałka Polski Edwarda Śmigłego-Rydza (Park sportowy imienia Marszałka Polski Edwarda Śmigłego-Rydza).
Sekcja sportów wodnych, wśród których największe znaczenie miały dyscypliny pływackie, została utworzona w 1907 roku.
do uzupełnienia
Sporty zimowe
Pogoń, wicemistrz Polski w hokeju na lodzie z 1929 r.
Sekcja powołana została w 1909 roku. Obejmowała wszystkie dyscypliny zimowe, to jest: narciarstwo, saneczkarstwo, bobsleje, łyżwiarstwo (figurowe i szybkie), hokej na lodzie i inne.
W 1908 roku na stokach Wysokiego Zamku i Piaskowej Góry, przy drodze Kisielki, wybudowano tor saneczkowy. W tym samym roku Pogoń sprowadziła bobsleje, a także zorganizowała zawody saneczkowe.
Pogoń zdobywała medale w zawodach okręgowych, wojewódzkich, ale także na mistrzostwach Polski. W 1934 roku Knisz zajął trzecie miejsce w zawodach jedynek turystycznych składanych. Wynik ten powtórzył również w biegu na 10 km składaków turystycznych podwójnych. Trzecią lokatę zdobył wówczas razem z Rischką. Ta sama osada rok później zajęła na kolejnych mistrzostwach Polski miejsce pierwsze. Z mistrzostw tych Pogoń wywiozła jeszcze dwa trzecie miejsca.
W późniejszych latach aktywność sekcji zmniejszyła się.
Strzelectwo
Sekcja strzelecka została powołana w czerwcu 1933 roku. Kierownikiem został W. Kmicikiewicz. Przez cały okres działalności, sekcja strzelecka liczyła stosunkowo niewielu członków.
Już w 1924 roku reprezentant Pogoni, E. Fleszar, wziął udział w zawodach myśliwskich. Z czasem 4 sekund ustanowił wówczas rekord Polski w strzelaniu do jelenia pojedynczego na odległość 100 m. Fleszar został wówczas włączony do reprezentacji Polski, która miała jechać na zawody międzynarodowe do Chamonix.
Zawodnicy sekcji korzystali ze strzelnicy KPW, w 1934 roku zakupiono na potrezby sekcji karabinek PWU typ. AL kal. 22.
W 1935 roku sekcja awansowała do klasy I okręgu lwowskiego, z której została zdegradowana na skutek unieważnienia rozgrywek z sezonu w 1937. Za największy sukces należy uznać mistrzostwo okręgu w konkurencji pistolet dowolny do sylwetek, zdobyte w 1938 roku przez W. Strażę-Majewskiego.
Hymn
Hymnem klubu był „Marsz Pogoni” – pieśń marszowa rozpisana na chór męski. Autorem zarówno słów jak i muzyki był Henryk Zbierzchowski.
