Kyrie Irving urodził się w Melbourne w Australii, jako syn Drederick i Elizabeth Irvingów, jednakże do Stanów Zjednoczonych przeprowadził się mając dwa lata. Po dwóch latach matka Irvinga – Elizabeth zmarła, a jego ojciec wychowywał go przy pomocy najbliższej rodziny[1]. Dorastał w West Orange w stanie New Jersey, a jego ojciec był kibicem lokalnej drużyny New Jersey Nets[2].
Szkoła średnia
W pierwszych dwóch latach szkoły średniej uczęszczał do Montclair Kimberley Academy. Grając w ich drużynie koszykarskiej notował średnio 26,5 punktu, 10,3 zbiórek, 4,8 asyst i 3,6 przechwytu na mecz, stając się drugim koszykarzem w historii szkoły, który zdobył 1000 punktów. Trzeci rok nauki kontynuował w szkole średniej St. Patrick’s High School, gdzie występował w jednej drużynie z Michaelem Kiddem-Gilchristem. 20 stycznia 2010 został wybrany do drużyny reprezentującej Stany Zjednoczone na Nike Hoop Summit w Rose Garden Arena, w Portlandzie[3]. W tym też samym roku brał udział w McDonald’s All-American Game oraz Jordan Brand Classic, gdzie razem z Harrisonem Barnesem został wybrany MVP. W czerwcu 2010 był członkiem reprezentacji Stanów Zjednoczonych, która zdobyła złoty medal podczas mistrzostw Ameryk do lat 18.
College
22 października 2009 podpisał list intencyjny z Duke University. Do drużyny koszykarskiej Duke Blue Devils Irving dołączył w sezonie 2010/2011. W tymże sezonie zdobywał średnio 17,4 punktu, 5,1 asysty, 3,8 zbiórki i 1,5 przechwytu na mecz. Podczas ósmego występu w barwach Blue Devils, Irving złapał kontuzję, która wykluczyła go z gry do 18 marca. W tym też dniu wrócił do gry, a Duke wygrali w pierwszej rundzie rozgrywek pozasezonowych z drużyną koszykarską uniwersytetu Hampton. Sezon zakończyli po przegranym meczu z drużyną koszykarską uniwersytetu Arizona, w którym Irving rzucił 28 punktów. Był to jego ostatni mecz w barwach Blue Devils.
National Basketball Association
Irving ogłosił, że przystąpi do draftu 2011, pomimo tego że prawie cały sezon leczył kontuzję. W maju 2011 zatrudnił agenta. W drafcie został wybrany z numerem pierwszym przez Cleveland Cavaliers. W pierwszym sezonie rozegrał 51 spotkań, w trakcie których zdobywał średnio 18,5 punktu, 3,7 zbiórki i 5,4 asysty na mecz. Po sezonie został wybrany najlepszym debiutantem sezonu 2011/12[4].
10 lipca 2014 podpisał pięcioletnie, warte 90 milionów dolarów przedłużenie kontraktu z Cavaliers[5][6].
28 stycznia 2015 w meczu z Portland Trail Blazers ustanowił własny rekord, zdobywając 55 punktów, oddając przy tym 11 celnych rzutów trzypunktowych, czym poprawił najlepszy pod tym względem wynik w historii klubu[7].
12 marca 2015 w meczu z San Antonio Spurs pobił klubowy rekord punktów w jednym meczu, zdobywając 57 punktów (mecz z dogrywką). Oddał 7 celnych rzutów za trzy punkty, jeden z nich doprowadził do dogrywki.
Podczas meczu numer 1 w finałach 2015 podczas zmiany kierunku kozłowania doznał złamania rzepki w lewym kolanie. Kontuzja wykluczyła go z gry aż do 20 grudnia 2015. Podczas meczu z Detroit Pistons w playoff 2016 ustanowił swój rekord punktów w jednym meczu – 32 punkty. Pobił go podczas meczu numer 4 finałów 2016 z Golden State Warriors – 34 punkty, a następnie poprawił go w meczu nr 5 – 41 punktów.
.jpg)
