Kundzin

Kundzin
kolonia
Ilustracja
Kościół parafialny p.w. Narodzenia NMP w Kundzinie.
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

sokólski

Gmina

Sokółka

Strefa numeracyjna

85

Kod pocztowy

16-100[2]

Tablice rejestracyjne

BSK

SIMC

0040790[3]

Położenie na mapie gminy Sokółka
Mapa konturowa gminy Sokółka, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kundzin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Kundzin”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kundzin”
Położenie na mapie powiatu sokólskiego
Mapa konturowa powiatu sokólskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kundzin”
Ziemia53°26′23″N 23°35′04″E/53,439722 23,584444[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Kundzin – kolonia w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, w gminie Sokółka[3][4].

Leży na trasie linii kolejowej[5] Sokółka-Kuźnica Białostocka.

Opis

Nazwa miejscowości pochodzi od nazwiska bojara Kundy. Kundzin jest starą osadą, dawniej otoczoną lasami puszczy królewskiej.

Król Zygmunt II August w 1562 r. ufundował drewniany kościół na potrzeby istniejącego tu królewskiego dworu myśliwskiego.

Polował tu Stefan Batory[6] i jego następcy. Łowy tak pociągały króla, że mimo mrozów i chorej nogi polował tu w 1586 r., aż przeziębiwszy się zmarł 12 grudnia 1586 r. w Grodnie[7].

W 1856 r. wybudowano kościół z polnego kamienia[8]. Obecnie zabytkowy kościół[9] jest siedzibą parafii rzymskokatolickiej pw. Narodzenia NMP, należącej do dekanatu Sokółka, diecezji białostockiej.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

W miejscowości znajduje się cmentarz rzymskokatolicki założony w XIX wieku[10].

W Kundzinie nad Łosośną – w Tatarszczyźnie – w tzw. tatarskich górach, odbyły się w 1983 r. ogólnopolskie uroczystości, z monumentalnym wieczornym widowiskiem plenerowym, zorganizowanym, z okazji 300-lecia Odsieczy Wiedeńskiej i osadnictwa tatarskiego na tych terenach[11].

Zobacz też

  • Kundzin Kościelny
  • KUNDZIN inż. Jana Bartoszewicza w Dolinie Łosośny – „Znad Wilii”, nr 4 (80) z 2019 r. – s. 69

Przypisy

  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 65215
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., kwiecień 2014, s. 635 [zarchiwizowane 2014-05-27].
  3. ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  4. ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. ↑ Kundzin, Ogólnopolska Baza Kolejowa, https://www.bazakolejowa.pl/index.php?dzial=stacje&id=4000&okno=start
  6. ↑ Leonard Drożdżewicz, Batory w Kundzinie, „Znad Wilii” (3 (63)), 2015, s. 23-24.
  7. ↑ Śmierć Stefana Batorego. Król umarł po polowaniu w Kundzinie [online], www.isokolka.eu [dostęp 2017-10-07] (pol.).
  8. ↑ Serwis informacyjny Sokółki. [dostęp 2009-10-05].
  9. ↑ Rejestr, Zespół kościoła parafialnego, nr rej.: A -490 z 11.01.2013 [online].
  10. ↑ Andrzej Michałowski, Alicja Sulimierska, Elżbieta Baniukiewicz: Studia i Materiały. Wykaz zabytkowych cmentarzy w Polsce. Województwo Białostockie. Warszawa: Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu. Narodowa Instytucja Kultury, 1996, s. 44.
  11. ↑ Leonard Drożdżewicz, Z sąsiedzkiej pamięci, „Przegląd Tatarski. Kwartalnik społeczno-kulturalny poświęcony Tatarom w Polsce i na świecie”, 3 (59)/2023, s. 11, ISSN 2080-0541 (pol.).

Linki zewnętrzne

Gmina Sokółka
Miasto
Części miasta
Wsie
Części wsi
Kolonie wsi
Kolonie
Część kolonii
  • Kozłowy Ług
Kolonia kolonii

Gmina Sokółka