Krzysztof Jerzy Pleśniarowicz

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	1954 Lublin
profesor nauk humanistycznych
Specjalność: kulturoznawstwo
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Doktorat	7 marca 1986
Habilitacja	24 marca 1997
Profesura	10 stycznia 2001
Uczelnia	Uniwersytet Jagielloński
Dyrektor Ośrodka Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA
Okres spraw.	1994–2000
Poprzednik	Janusz Jarecki
Następca	Marek Świca
Odznaczenia

Krzysztof Jerzy Pleśniarowicz (ur. 1954 w Lublinie) – polski teatrolog, profesor nauk humanistycznych, specjalizujący się w literaturoznawstwie, teatrologii i kulturoznawstwie^[1]. W latach 1994–2000 dyrektor Ośrodka Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA.

Syn poety i tłumacza Jerzego Pleśniarowicza. Absolwent studiów w zakresie filologii polskiej (specjalność: teatrologia) na Uniwersytecie Jagiellońskim (1977). Na UJ uzyskał także doktorat (Teatr Śmierci Tadeusza Kantora, 1986, druk 1990, promotor: prof. Jan Błoński) i habilitację (Przestrzenie deziluzji. Współczesne modele dzieła teatralnego,1996). W latach 1994–2000 był dyrektorem Ośrodka Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora „Cricoteka”. Tytuł naukowy profesora otrzymał w 2001. Stanowisko profesora zwyczajnego UJ objął w 2007. Od 2004 kieruje Katedrą Kultury Współczesnej UJ. Był zastępcą dyrektora Instytutu Spraw Publicznych UJ (2002–2007) i współtwórcą Instytutu Kultury UJ (2009), w latach 2008–2016 był prodziekanem Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ^[2]. Wykładowca w USA w latach 1992 (Cleveland State University), 2000 (University of Rochester), 2005–2006 (University of Massachusetts Amherst), Visiting Fulbright Scholar w New York University w latach 1997–1998^[3]. W latach 2001–2022 profesor w PWSZ w Krośnie (później Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie)^[4].

Autor, współautor i redaktor 22 książek z dziedziny historii i teorii teatru oraz literatury, a także ponad 200 artykułów i recenzji – opublikowanych w 11 językach.

Laureat Nagrody literackiej Rzeszowa (1985) "za udostępnienie i opracowanie do druku monografii pt. Kartki z dziejów rzeszowskiego teatru swego ojca Jerzego Pleśniarowicza^[5].

Laureat nagrody dla „Teatralnej Książki Roku” przyznawanej w ramach Nagrody im. Stanisława Ignacego Witkiewicza (1998) i nagrody Krakowska Książka Miesiąca (1998) za książkę Kantor (1997).

Laureat indywidualnej nagrody Ministra Edukacji Narodowej i Sportu (2005) za wybitne osiągnięcie naukowe - opublikowaną w Wielkiej Brytanii monografię The Dead Memory Machine. Tadeusz Kantor's Theatre of Death (2004)^[6].

Odznaczony Srebrnym^[7] i Złotym^[8] Krzyżem Zasługi oraz odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”^[9].