Krystyna Skuszanka

Data i miejsce urodzenia	24 lipca 1924 Kielce
Data i miejsce śmierci	29 maja 2011 Łomianki
Zawód	reżyser teatralny, dyrektor teatru
Współmałżonek	Jerzy Krasowski
Odznaczenia

Krystyna Skuszanka, właściwie Krystyna Urszula Skucha-Krasowska (ur. 24 lipca 1924 w Kielcach, zm. 29 maja 2011 w Łomiankach^[1]) – polska reżyser teatralna oraz dyrektor teatrów (m.in. Teatru Ludowego w Krakowie).

W latach 1945–1946 była uczestniczką Studia Starego Teatru w Krakowie. W 1949 r. została absolwentką filologii polskiej na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1952 r. ukończyła z dyplomem reżyserskim warszawską Państwową Wyższą Szkołę Teatralną. Jej debiutem reżyserskim była sztuka pt. Sztorm Władimira Billa-Białocerkowskiego w Państwowym Teatrze Ziemi Opolskiej, gdzie niebawem została kierownikiem artystycznym.

W 1955 r. została dyrektorem i kierownikiem artystycznym nowo powstającego w Nowej Hucie Teatru Ludowego, który prowadziła (wraz z mężem, Jerzym Krasowskim) do 1963 r., po czym razem przenieśli się do Teatru Polskiego w Warszawie.

W latach 1965–1971 była dyrektorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, by w 1972 r. powrócić do Krakowa i objąć dyrekcję Teatru im. J. Słowackiego. Była również wykładowcą w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. W 1979 została profesorem nadzwyczajnym. W latach 1983–1990, wraz z mężem, objęła Teatr Narodowy w Warszawie, gdzie była kierownikiem artystycznym, a także reżyserowała. Od 1968 stale współpracowała również z teatrami norweskimi, m.in. w Oslo, Bergen i Stavanger.

Pochowana została w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A30-tuje-5)^[2].

Do ważniejszych prac reżyserskich Krystyny Skuszanki należą:

• 1956 – Balladyna J. Słowackiego
• 1959 – Burza W. Szekspira
• 1962 – Dziady A. Mickiewicza
• 1973 – Lilla Weneda J. Słowackiego
• 1978 – Akropolis S. Wyspiańskiego

Reżyserowała również spektakle Teatru Telewizji:

• 1963 – Sprawiedliwość w Kioto Władysława Orłowskiego
• 1964 – Burza W. Szekspira
• 1967 – Czarowna noc S. Mrożka
• 1967 – Zbrodnia przy ulicy Laurcine E. Labiche
• 1971 – Orfeusz A. Świrszczyńskiej
• 1973 – Krzysztof Kolumb M. de Ghelderode
• 1974 – Wariatka z Chaillot J. Giraudoux
• 1976 – Lilla Weneda J. Słowackiego

W 1953 otrzymała nagrodę państwową III stopnia^[4], w 1958 nagrodę Krytyki Teatralnej, w 1962 nagrodę resortową. W 1972 została laureatką Nagrody miasta Wrocławia, a w 1977 została laureatką Nagrody Miasta Krakowa.

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Order Sztandaru Pracy II klasy
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal 40-lecia Polski Ludowej^[5].

• Strona internetowa Teatru Ludowego
• Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1197

• Krystyna Skuszanka w bazie filmpolski.pl
• Krystyna Skuszanka-Krasowska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09] .
• Krystyna Skuszanka, [w:] Twórcy [online], Culture.pl [dostęp 2024-03-22] .