Budynek teatru zaprojektowali Janusz Ingarden i Marta Ingarden oraz Jan Dąbrowski. Teatr miał być w założeniach sceną kameralną nowohuckiego teatru, który według planów miał powstać po południowej stronie Placu Centralnego, i w czasie budowy występował pod nazwą Teatr Kameralny.
Działalność Teatru Ludowego poprzedził w Nowej Hucie amatorski, robotniczy teatr Nurt, którym kierował literat Jan Kurczab. Scena ta powstała jako zespół amatorski w 1952. W maju 1953 "Nurt" otrzymał status teatru zawodowego. Działał do lutego 1954.
Teatr szybko zdobył dużą popularność mieszkańców Krakowa: poziom zapełnienia widowni na spektaklach wynosił już w 1956 81%[3].
Powstała w 2004 Scena Stolarnia to najmłodsza scena Teatru Ludowego. Mieści się na parterze w budynku zaplecza na os. Teatralnym 23. Swoją nazwę zawdzięcza wcześniej ulokowanej w tym miejscu teatralnej pracowni stolarskiej.
Agnieszka Chłosta-Sikorska: Między propagandą a rzeczywistością. Mieszkanki Nowej Huty w latach 1956–1970. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, 2019. ISBN 978-83-8084-267-0.