Krajowy Związek Dziennikarzy

Krajowy Związek Dziennikarzy
National Union of Journalists
Ilustracja
Logo NUJ
Państwo

 Wielka Brytania

Siedziba

Londyn, Wielka Brytania

Data założenia

1907

Profil działalności

związek zawodowy

Członkowie

24 528 (2022)[1]

brak współrzędnych
Strona internetowa

Krajowy Związek Dziennikarzy (ang. National Union of Journalists, NUJ) – brytyjsko-irlandzki związek zawodowy dziennikarzy założony w 1907[2].

NUJ jest zrzeszony w centralach związkowych: Kongresie Związków Zawodowych (TUC)[3], Kongresie Irlandzkich Związków Zawodowych (ICTU)[4] oraz Kongresie Szkockich Związków Zawodowych (SCTU)[5]. Należy również do Międzynarodowej Federacji Dziennikarzy[6].

Charakterystyka

NUJ reprezentuje osoby pracujące w mediach – pracowników etatowych, dorywczych i freelancerów w kraju i za granicą. Członkowie NUJ pracują w radiu, telewizji, agencjach prasowych, czasopismach, wydawnictwach książkowych, public relations, komunikacji, fotografii, operatorstwie i nowych mediach. Związek dąży do poprawy płac i warunków pracy swoich członków oraz ochrony i promowania wolności mediów, profesjonalizmu i etycznego kodeksu postępowania NUJ[7].

Istnieją również krajowe Rady Wykonawcze, obejmujące wszystkie sektory, dla Irlandii i Szkocji. Irlandzka Rada Wykonawcza, która ma wyższy stopień autonomii, obejmuje Irlandię Północną, jak również Republikę.

NUJ nie jest powiązany z żadną partią polityczną. Związek ma ponadpartyjną grupę parlamentarną w Parlamencie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, która zajmuje się sprawami dotyczącymi dziennikarzy i dziennikarstwa. W Irlandii związek skutecznie lobbował kolejne rządy w kwestiach takich jak prawa freelancerów i kwestie dziennikarstwa zawodowego. Związek w Szkocji i Walii skutecznie wynegocjował finansowanie szkoleń dla swoich członków[8].

54% członków NUJ to osoby pracujące na etacie bądź dorywczo, a 46% freelancerzy. Kobiety stanowią ok. 40% zrzeszonych w związku, 7% członków definiuje siebie jako osoby czarnoskóre, rasy mieszanej lub należące do innej mniejszości etnicznej, podczas gdy prawie 2% to osoby niepełnosprawne[8].

Przypisy

  1. Annual Return for a Trade Union [online], assets.publishing.service.gov.uk [dostęp 2024-08-14] (ang.).
  2. Tim Holmes, Liz Nice, Magazine Journalism, SAGE, 10 listopada 2011, s. 53, ISBN 978-1-4462-9203-7 [dostęp 2024-08-14] (ang.).
  3. Union listing [online], tuc.org.uk [dostęp 2024-08-13] (ang.).
  4. NUJ [online], ictu.ie [dostęp 2024-08-14] (ang.).
  5. Our affiliates [online], stuc.org.uk [dostęp 2024-08-14] (ang.).
  6. Europe [online], IFJ [dostęp 2024-08-14] (ang.).
  7. NUJ [online], tuc.org.uk [dostęp 2024-08-14] (ang.).
  8. a b NUJ, National Union of Journalists (NUJ): About us [online], www.nuj.org.uk [dostęp 2024-08-14].

Linki zewnętrzne